‘Gramcianisme’ en ‘Bordigisme’ – botsingen in heden en verleden – door Ph. B.

In Griekenland, Spanje, en Frankrijk hebben partijen zoals Syriza, Podemos, de PDS, tendensen binnen de Nuit Debout de Italiaanse intellectueel Gramsci ontdekt. Weinig bekend is dat Gramsci door de Comintern werd gebruikt om de Italiaanse Communistische Partij te ‘bolsjewiseren’ en te staliniseren. Later diende een beroep op Gramsci om de Stalinistische PCI om te vormen tot een ‘Eurocommunistische’ partij, die nu als PDS aan de macht is in Italië. Nog minder bekend is Gramsci’s proletarisch internationalistische tegenpool in de PCI, A. Bordiga.

Curaçao: de algemene staking van 15 september 2016, een herhaling van Trinta di Mei ?

De staking van een week van raffinaderijarbeiders, gevolgd door de algemene staking van 15 september op Curaçao heeft in het Caraïbisch gebied tot veel belangstelling geleid. Met name het feit dat een geheimzinnige geldgever met ruim 1,8 miljoen gulden[1] aan achterstallig loon op de proppen kwam, heeft tot verbazing geleid. Zo berichtten Surinaamse media uitgebreid over de arbeidersacties. Men herinnert zich nog goed de stakingen en rellen van 30 mei 1969 op Curaçao die door Nederlandse mariniers werden neergeslagen, en die leidden tot veranderingen in de politiek. In Nederland is daarentegen weinig aandacht besteed aan de recente stakingsbeweging[2], terwijl Curaçao toch deel uitmaakt van het Koninkrijk, sinds 2010 als land. In dit artikel zetten we de gebeurtenissen op een rij, geven we achtergronden, proberen we te begrijpen welke krachten aan het werk zijn in het Caraïbisch gebied en geven we perspectieven voor de arbeidersstrijd.

Suriname: naar de afgrond

• De prijzen voor eerste levensbehoeften vliegen omhoog, met een inflatie van 64% per jaar.
• Gebrek aan verpleegkundige artikelen.
• Steeds meer winkels sluiten, vooral wanneer de huur in US $ moet worden betaald.
• Het Academisch Ziekenhuis Paramaribo is zo goed als failliet.
• Sommige voedingsmiddelen worden niet meer geïmporteerd.

Suriname gaat dezelfde weg als het grote buurland Brazilië, en meer nog die van Venezuela: de afgrond in.

Gebrek aan inkomen onder jongeren

Jongeren in Nederland zijn in 2016 minder zelfstandig dan in het begin van de jaren 2000. Dat betekent afhankelijk zijn van tijdelijke en gedeeltelijke baantjes, uiteindelijk afhankelijk zijn van ouders, niet zelfstandig kunnen wonen en niet kunnen deelnemen aan een geaccepteerd sociaal leven.

Daarmee wordt een groot gedeelte van de 20-ers en zelfs 30-ers buiten de maatschappij gestoten. Deskundigen – zoals Salverda in Trouw van 9 september – spreken van ‘jeugdwerkloosheid’ en noemde deze ‘ernstig’, ‘een bedreiging voor de maatschappij’.

Na vluchtelingen en terroristen, is het nu de jeugd die voor ‘onveiligheid’ zorgt?

Na ‘Occupy’ hetzelfde liedje….

Over het scherm rolden … (september 2016)

Op internet verschijnen meer actuele bijdragen tot de zelfstandige arbeidersstrijd dan we kunnen vertalen in het Nederlands. In deze rubriek presenteren we met enige regelmaat de meest interessante van deze webteksten.

• “Groot-Brittannië  danst de Brexit-limbo” door Tony Norfield, verschenen in The Brooklyn Rail.

• Is een revolutie mogelijk in de 21ste eeuw? Zeven stellingen van Angry Workers (UK), gepubliceerd op Libcom.org.

• Begin van een debat, “De rol en de structuur van de revolutionaire organisatie” door Battaglia Comunista, gepubliceerd door ICT / CWO.

Wanneer in China een vlinder met zijn vleugels klapt …

 

http://arbeidersstemmen.nl/chinavlinder.html

Deze week is  onder bovenstaande titel een tekstbundel verschenen over crisis en arbeidersstrijd in China.

De belangrijkst bijdragen komen van de Chinese groep Chuang, waarvan we op dit blog al herhaaldelijk teksten hebben vertaald.

Hieronder enkele fragmenten.

Bomaanslag Gaziantep

De gruwelijk bomaanslag in het Turkse Gaziantep, op wat waarschijnlijk een Koerdische bruiloft was, is het zoveelste voorbeeld van een soort van imperialistische gruwelijkheden die nu vooral burgerslachtoffers maken buiten de directe oorlogsgebieden. Mijn gedachten gaan allereerst uit naar de slachtoffers, waaronder vele kinderen. Met name individuele terroristen worden ingezet als strijd-‘middel’ – in dit geval zelf een kind, naast dader ook slachtoffer van deze afschuwelijke oorlog.

Individueel terrorisme in onze tijd