We lezen het volgende van de Anarchistische Groep Nijmegen:
“Zo hebben wij ons bijvoorbeeld intensief met de culturele en sociale revolutie in de Koerdische regio Rojava bezig gehouden, waar een vorm van samenleven aan het ontstaan is die velen van ons erg inspireert. Maar ook hier bij ons zijn er steeds weer inspirerende initiatieven, zoals het collectief justPeople dat op een onbureaucratische en directe manier steun geeft aan de vluchtelingen in Heumensoord.” In Beweging no. 7.
Zou het besef al zijn doorgedrongen dat in de noodopvang voor vluchtelingen Heumensoord misschien ook ‘Arabieren’ verblijven die uit hun huizen zijn verjaagd(*) door dezelfde “revolutie” die door de Anarchistische Groep Nijmegen wordt gesteund?
Onder de kop Rojava’s sociale revolutie schippert men heen en weer tussen de bewering dat Rojava enerzijds “een ware sociale revolutie” betekent, en anderzijds enkele beperkte vormkritieken die kenmerkend zijn voor de anarchistische visie. De schrijver vindt dat terwijl we …wel degelijk kunnen spreken van een sociale revolutie – daadwerkelijke maatschappelijke verandering op het gebied van de distributie van macht (bestuur), de positie van vrouwen en economische verhoudingen – bevat ook deze revolutie de nodige contradicties.
De schrijver noemt er vier:
- Toch lijkt het er niet op dat zij een daadwerkelijke sociale transformatie hebben kunnen doorvoeren. De gebieden zijn te versnippert en de verschillende groeperingen zijn te verstrikt geraakt in een web van externe staatsbelangen. Waarom niet gesproken van imperialistische belangen van de Koerdische staat/staten in wording?
- Over de “ongemakkelijke verhouding” tussen Assad en de Koerdische beweging stapt de auteur maar al te graag heen; zijn de Koerden niet regelmatig bondgenoot van Assad geweest?
- De vraag “in hoeverre de structuur van onderop diens macht weet te vestigen tegenover de top-down-structuren van de regering” is door de werkelijkheid al beantwoord: PYD en daarachter de PKK maken de dienst uit en met name de imperialistische belangen waarvan zij afhankelijk zijn: Assad, Rusland en de Verenigde Staten die zich wat op de achtergrond houden.
- “In hoeverre benaderen deze milities de structuur van vrijwillig zelfbestuur of vallen ze juist ten prooi aan de hiërarchische structuur van reguliere legers en het “order is order”? Dit is eveneens een oud vraagstuk waar in de Spaanse Revolutie van 1936-1939 pijnlijke lessen uit getrokken kunnen worden.” Net als in Spanje ’36-’37 is het geen vormkwestie maar een inhoudelijke. Is het een strijd om autonome belangen van de arbeidersklasse, of deelname aan een imperialistische oorlog?
De conclusie van het artikel is op basis van de slappe vormkritiek onvermijdelijk:
Het is echter te gemakkelijk om vanaf de zijlijn te bekritiseren terwijl we anderen hun handen vuil laten maken… Kritiek kan naar mijn mening enkel effectief zijn als we onszelf oprecht verbinden met de strijd in Rojava.
Enthousiastelingen vinden hun weg wel via een voetnoot bij het artikel:
De YPG bestaat uit verschillende autonome eenheden waaronder de milities van verschillende minderheden als de Assyriërs, Arabieren en ook het ‘International Freedom Battalion’ waar ook anarchisten in meevechten.
(*) https://www.amnesty.org/en/documents/mde24/2503/2015/en/
Volledige overname van dit artikel is toegestaan met vermelding van de bron:
https://arbeidersstemmen.wordpress.com/2016/02/18/anarchisten-in-nederland-als-bondgenoten-van-de-koerdische-beweging/
arbeidersstemmen 