Wilde staking van het grondpersoneel van vliegveld Ch. de Gaulle (F)

Sinds zondag 20 maart, zijn  350 man grondpersoneel van Air France op de luchthaven Roissy / Charles de Gaulle spontaan in totale staking. Zonder officiële oproep van een vakbond, besloten ze om volledig te stoppen met werken om te protesteren tegen het uitbesteden van werk door Air France, wat leidt tot een verslechtering van de arbeidsomstandigheden en de veiligheid van de werknemers en voor de passagiers.

Terroristische aanslagen in Brussel

Bomaanslagen op burgerdoelen zoals die in Brussel en eerder in Ankara en Istanbul [2] brengen een golf van angst en verwarring met zich mee, die zich verspreiden van het ‘episch centrum’ in een steeds grotere omgeving. De bewoners van bovengenoemde steden waren grotendeels in ‘shock’ en bleven thuis en gaven zich over het algemeen over aan een tweede schokgolf, de hersenspoeling van het ‘nieuws’ en de ‘commentaren’. Beide schokgolven hebben ook Nederland bereikt.

“Wat kunnen we doen om de angstgreep van het terrorisme te verminderen?”

In dit blog gaf ik sinds 24-3-2016 mijn gedeeltelijke en uiterst onvolledige overwegingen [1] bij de aanslagen in Brussel. De tekst is op 28-3-2016 17:10 uur als uiteindelijke versie afgesloten.
An abstract for an international audience was published 1-4-2016 as a Libcom Blog Entry.

Bomaanslagen door zelfmoord terroristen in Ankara en Istanboel

Ozcan Can, een student, die werd vermoord in de meest recente aanslag, was een vriend van een ander slachtoffer van een zelfmoordaanslag. Ozcan Cans goede vriend Ali Deniz werd vermoord in Ankara op 15 oktober 2015 tijdens een aanslag georganiseerd door IS, terwijl hij stond te wachten om zich aan te sluiten bij een vredesmars uit protest tegen het staatsgeweld in Noord-Koerdistan. Hieronder vindt u hun laatste foto samen, maanden voordat zij afzonderlijk werden vermoord, de één door de IS, de andere door de PKK.*)

India: Zelfstandige strijd van arbeiders bij Tata Motors, Sanand – Gujarat

De staking bij Tata Motors India vertoont overeenkomsten met de stakingen in China en Turkije waarover we eerder berichtten. Overal maakt de vakbeweging zich op om de strijd te beëindigen door de arbeiders te verdelen. We vertalen hier een artikel verschenen op Libcom dat we voorzien hebben van voetnoten met nadere uitleg.

‘Migratie, vluchtelingen en arbeid’ door Wildcat

Proletarisch internationalisme
tegen verwarring over vluchtelingen en
gesol met migranten – deel 4 –

De groep Wildcat heeft een interessante brochure in de Engelse taal uitgebracht over het beleid in Duitsland ten aanzien van migratie, vluchtelingen en arbeid. In zo’n 16 pagina’s krijgt de lezer een op statistische cijfers, officiële beleidsdocumenten en nieuwsberichten gebaseerd overzicht van de ontwikkelingen. Daarbij komen naast verschillen ook opvallende overeenkomsten met de situatie in Nederland naar voren.

Ik haal hier enkele van deze overeenkomsten aan. Ik hoop de lezer daarmee aan te zetten tot het bestuderen van deze brochure. Liefst zou ik een soortgelijke analyse van de situatie in Nederland zien. Bij belangstelling, neem contact op FredoCorvo@gmail.com. Tot slot van deze recensie geef ik enkele kritische kanttekeningen bij de uitgangspunten van Wildcat.

Turkije: als de arbeiders hun stem laten horen

In de huidige situatie van wereldwijde crisis en om zich heen grijpende plaatselijke oorlogen, neemt Turkije een belangrijke plaats in. De spanningen binnen dit land zijn hoog opgelopen, zowel die binnen de kapitalistische klasse[1] als tussen kapitaal en arbeid. In dit artikel doen we verslag van recente arbeidersstrijd die zich in Turkije ontwikkelt tegen de gevolgen van de crisis. Arbeidersstrijd ondanks de repressie door de staat en pogingen om de arbeiders te verdelen.

In het voorjaar van 2015 begon een staking bij de Renault-fabriek in Bursa, die met succes werd uitgebreid naar andere bedrijven in de metaalsector.