IS heeft de verantwoordelijkheid voor de aanslag in Berlijn geclaimd. De politie is nog op zoek naar degenen die verantwoordelijk zijn. Maar wat ze ook vinden, het scenario van oorlog en terreur dat al jaren bestaat, zal rampspoed blijven aanrichten binnen een kapitalistische maatschappij verwikkeld in een crisis van de winstgevendheid en van politieke identiteit.
“Verdubbeling uw inspanningen, de kruisvaarders hebben toegeslagen: Amerikanen, Europeanen, Turkse verraders, de Russische communisten, Arabische tirannen.”
Dit was het laatste bericht dat Radio Mosul verspreidde twee weken voordat Aleppo in de handen van de Assad-milities viel, na de aanval van de Russische bombardementen. Het was een soort van laatste, wanhopige “oproep om de wapens te grijpen” gericht tot de slapende cellen in het Westen om het ultieme offer voor het kalifaat te brengen. De Isis woordvoerder gaf ook op dreigende toon de manier aan waarop de aanvallen moeten worden georganiseerd: “Je zult aan deze woorden terugdenken”, en zo was het.
Vier vragen:
- Heeft het westerse imperialisme het Arabisch nationalisme zo slecht behandeld dat het zo’n intense haat heeft uitgelokt?
- Hoe is IS ontstaan en welk scenario voor het Midden-Oosten vertegenwoordigt het?
- Waarom zijn er zo veel aanvallen tegen het Westen op dit moment, net als bij de moord op de Russische ambassadeur in Ankara, Berlijn, Zürich en een paar dagen geleden in Jordanië?
- Welke zijn de gevolgen van deze aanvallen op korte en langere termijn?
De eerste vraag is: Heeft het westerse imperialisme het Arabisch nationalisme zo slecht behandeld dat het zo’n intense haat heeft uitgelokt?
Ja. Wanneer we niet te ver teruggaan in de tijd, van 2003 tot 2011, hebben de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Frankrijk aan Libië, Syrië en Irak zware schade toegebracht. Onder het mom van het exporteren van democratie hebben ze geprobeerd om het oude dictatoriale evenwicht te ondermijnen met het doel hun economische en energie-agenda’s op te leggen. Hele bevolkingsgroepen zijn verplaatst, bloedige burgeroorlogen zijn aangewakkerd, met als gevolg honderdduizenden doden en miljoenen totaal wanhopige vluchtelingen die proberen onderdak in de landen die hun ellende hebben veroorzaakt.
De tweede vraag is: Hoe is IS ontstaan en welk scenario voor het Midden-Oosten vertegenwoordigt het?
IS is een reactie op de Amerikaanse invasie van Irak in 2003. Het is de nationalistische soennitische reactie op de pro-westerse sjiitische regeringen. Hetzelfde imperialisme, dat per ongeluk IS deed ontstaan, heeft IS vervolgens gebruikt, gefinancierd en bewapend als onderdeel van het imperialistische conflict in Syrië (onder andere USA-Rusland) om het vervolgens in de steek te laten en zich tegen zijn eigen schepsel te keren zodra het IS beschouwde als een ongeschikt instrument – politiek omslachtig en strategisch negatief.
De derde vraag: Waarom zijn er zo veel aanvallen tegen het Westen op dit moment, net als bij de moord op de Russische ambassadeur in Ankara, Berlijn, Zürich en een paar dagen geleden in Jordanië?
Het antwoord is: door de oorlog. Op dit moment lijkt de Russisch-Turks-Iraanse as de controle over de situatie te hebben ten koste van de VS en hun bondgenoten: USA / Saoedi-Arabië & Compagnons. Laat je niet misleiden door het gekke en de tegenstrijdigheden van beide coalities. Beide zijn gelegenheidscoalities voor een beperkt doel, en kunnen op elk moment veranderen, zoals ze al herhaaldelijk hebben laten zien.
Rusland strijdt alleen maar tegen IS als excuus, met het achterliggende doel om alle tegenstanders van zijn bondgenoot Assad te verpletteren.
Turkije is, na een eindeloze reeks van U-bochten, een bondgenootschap met Rusland aangegaan om het lucratieve Turkse Stream-pijpleidingproject weer op gang te brengen en het Koerdisch-Syrische gebied over zijn zuid-oostelijke grens onder controle te krijgen.
Iran grijpt de gelegenheid aan om zijn religieuze invloed in de regio uit te breiden, in werkelijkheid gaat het om politieke en dus economische / oliebelangen, die zich uitstrekken van de grens met Irak tot aan de oevers van de Middellandse Zee. Iran maakt gebruik van sjiitische ondersteuning in de vorm van de Libanese Hezbollah.
Ze zijn allemaal tegen IS, maar elk van hen heeft zijn eigen specifieke belangen die hen verplichten om zich te ontdoen van alle lastige obstakels die zij hebben helpen creëren. En we zien nu het eindspel. Al Baghdadi’s project van het creëren van het nieuwe kalifaat heeft schipbreuk geleden: in het afgelopen jaar is driekwart van de veroverde gebieden verloren gegaan met slechts één resterend bolwerk – de stad Raqqa -, maar ook die zal worden heroverd. De terroristische incidenten van de afgelopen dagen moeten binnen dit kader worden gezien.
In Jordanië heeft IS straffen uitgedeeld voor de ondersteuning van de pro-USA Coalitie door de Hoessein monarchie.
In Zurich, wanneer de gebeurtenis in kwestie wordt bevestigd als een terroristische daad van islamitische herkomst, dan zijn we getuige geweest van een aanval op een van de centra van het westerse financiële kapitaal.
De moord op de Russische ambassadeur in Ankara lijkt de wraak van een geïsoleerd “individu”, ofwel een islamistische en “eenzame wolf”, of iemand die door Gülen (vermeende organisator van de mislukte julicoup in Turkije) is gestuuurd.
Maar deze speculaties betekenen weinig. Het belangrijkste punt is dat de getroffenen vijanden zijn van IS. Met name Rusland heeft de schuld de jihadistische oppositie in Syrië te hebben gebombardeerd, en hun bolwerk Aleppo te hebben veroverd ter ondersteuning van de door hen gesteunde sjiitische Assad, de gezworen vijand van al Baghdadi.
De Berlijnse gruweldaad kan blijken de zoveelste klap te zijn tegen een Europees land dat behoort tot het westerse blok. Duitsland staat weliswaar niet in de voorhoede van de strijd tegen het jihadisme, maar het is onderdeel van de door de Amerikanen geleide mulitnationale troepenmacht in Irak. Berlijn stond ook “open” voor de opvang van vluchtelingen. In de gedachtenkronkels van de volgelingen van de zwarte Kalief, wordt dit gezien als steun aan mensen die zijn weggelopen van hun verantwoordelijkheden als goede moslims. Zij moeten blijven en vechten voor de oprichting van het Kalifaat. Met andere woorden, deze nieuwste aanvallen zijn een reactie op de politieke en militaire nederlaag waarmee IS wordt geconfronteerd. Ze zijn uiting van een wanhopige poging omop internationale schaal een verklaring af te leggen, om tegen soennitische moslims te zeggen: “We zijn na alles nog in leven en we kunnen strijd voeren”.
De vierde vraag heeft betrekking op zowel de vooruitzichten op korte termijn en op lange termijn. Wat zijn de directe gevolgen van deze aanvallen?
Het meest waarschijnlijke antwoord is dat er meer van dit soort van asymmetrische oorlogsvoering in de tragische nasleep van Berlijn en elders zal zijn. Zoals we aan het begin van het artikel hebben vermeld, heeft de IS-woordvoerder aangegeven dat zij met alle mogelijke middelen tegen hun interne en externe vijanden zullen toeslaan, zodat ook hun vijanden in de gecreeerde hel zullen vallen. Het maakt niet uit of burgers getroffen worden, zolang maar “de symbolen van het christelijke Westen, zijn manier van leven en de symbolen van de decadentie” worden getroffen. Dergelijke vervloekingen die burgers dood op de stoep, of op andere manier dood achterlaten, worden beschouwd als een soort “compensatie” voor de Arabische slachtoffers, ook burgers en in veel grotere aantallen, die zijn omgekomen onder de bommen en het puin van Aleppo. Maar de vervloekingen die slachtoffer op slachtoffer stapelen, net als de angstige bezorgdheid van de Europese slachtoffers van de aanslagen, houden geen rekening met het feit dat dit een geheel interimperialistische botsing is tussen twee politiek tegenover elkaar staande blokken, met verschillende economische en strategische doelstellingen. Beide imperialistische blokken hebben de oorlog veroorzaakt en zonder mededogen bloedbaden veroorzaakt, die eufemistisch ‘collateral damage’ worden genoemd!
Het is de crisis van het kapitalistische systeem, die aan de oorsprong ligt van deze botsingen. De verwoestende economische crisis blijft deze verschrikkelijke slachting van hele bevolkingsgroepen en onschuldige burgers veroorzaken, met of zonder het schrikbeeld van IS en de dodelijke manier waarop het terugslaat. En alsof dat nog niet genoeg is, geeft het racisten en reactionairen van rechts (maar niet alleen hen) de kans om hun kaart van vreemdelingenhaat uit te spelen in de verkiezingen, door opzettelijk het terrorisme te verwarren met de wanhopige migratie van miljoenen die van alles beroofd zijn, terwijl ze zelf hebben bijgedragen om dit te veroorzaken. Ondertussen worden op de slagvelden van Syrië en Irak – maar kunnen hier aan toevoegen van Jemen, Libië en Afrika bezuiden de Sahara, om ons te beperken tot de meest dichtbij gelegen geo-politieke grenzen – honderdduizenden proletariërs verdreven, slachtoffers van het Westerse imperialisme, slachtoffers van de ambities van hun respectievelijke heersende klassen. Loonslaven in vredestijd, kanonnenvlees in oorlogstijd, de proletariërs zijn altijd onderworpen aan de belangen van het kapitaal, zijn wrede wetten, zijn explosieve tegenstellingen, onder welk regime dan ook, privé of staats, seculier of religieus. Deze terroristische aanvallen zijn de perverse gevolgen van oorlogen uitgevochten in andere gebieden. De oorlogen zelf zijn de vergiftigde vrucht van de economische crisis. De crisis is het ‘natuurlijke’ gevolg van de manier waarop rijkdom wordt geproduceerd en gedistribueerd binnen een enkel land, en tussen de geo-economische regio’s van de wereld. Dit alles is het resultaat van het kapitalisme. De strijd tegen het kapitalisme is ons uitgangspunt in onze pogingen om ons te hergroeperen tegen een sociale ramp met een wreedheid en een hevigheid die geen andere uitkomst heeft dan oorlog, imperialisme, economische crisis, terreuraanslagen en migraties van”bijbelse” afmetingen. Elk van deze verschijnselen zal hand over hand toenemen en zich uitbreiden in de weinige tijd en in de geringe politieke ruimtes die ons resten.
FD, dinsdag 20 december 2016
Vertaling door FC van Some Quick Observations on the Events in Berlin.
Deze vertaling mag in haar geheel worden overgenomen met vermelding van de bron:
https://arbeidersstemmen.wordpress.com/2016/12/22/berlijn-4-vragen-over-de-terroristische-aanvallen-plus-antwoorden/
arbeidersstemmen 