Over de protesten en rellen bij de G-20 Top in Hamburg van 7-8 juli

De brandstichtingen, plunderingen en andere ‘incidenten’ van het oproer naar aanleiding van de G-20 Top in Hamburg, vonden plaats onder het voorwendsel van ‘anti-kapitalisme’.
Het minst intelligente deel van het ‘links-autonome’ milieu heeft deze incidenten gevierd als een overwinning op de repressiekrachten van de bourgeoisie.
Daarnaast zijn de eerste zwakke vragen opgekomen of het optreden van deze daden niet een ingecalculeerd deel van de door de staat geplande strategie is geweest.
Tot nu toe ontbreekt elke reactie van enige betekenis van het internationalistische milieu, met prijzenswaardige uitzondering van de Gruppe Internationale SozialistInnen (G.I.S.) in Duitsland: Glasbruch und Protest: 8 Bemerkungen im Nachklapp auf G20 und den Perspektiven revolutionärer Politik. [English version: The G20 Summit: Beyond Broken Glass and Protest. ]. De uitgever van de perscorrespondentie Free Retriever’s Digest had een korte, maar veelbelovende mailwisseling met de G.I.S., die we hier publiceren als vertaling uit het blog Arbeiterstimmen.

Beste kameraden,

Met grote belangstelling lees ik jullie gedocumenteerd artikel over de protesten en rellen naar aanleiding van de G-20 Top in Hamburg van 7-8 juli.

Voor zover mij bekend, is dit de eerste poging van de kant van internationalisten, en mogelijk zelfs van anti-kapitalisten, om de gebeurtenissen in een politiek kader te plaatsen met het oog op verdere verheldering van hun samenhang en betekenis. Dit is te verwelkomen. Ik zal het artikel in de volgende uitgave van de ‘Digest’ presenteren. Het zou wat mij betreft spoedig in het Engels vertaald moeten worden voor discussies ook buiten het Duitse taalgebied.

Een verheldering van de concrete gebeurtenissen ter plekke, vind ik o.a. in de verklaring van winkeliers uit de Hamburgse wijk ‘Schanzenviertel’, en de beschrijving van de gewelddadige politieactie die een einde maakte aan de “Welcome to Hell”-demonstratie op 7 juli door Karl-Heinz Dellwo.

In min of meer relevante kringen viert men de incidenten rond de G-20 Top, met name de rellen in het ‘Schanzenviertel’, als een razend succes, zoals bijvoorbeeld de  Black Rose Anarchist Federation.

In het volgende probeer ik op afstand enkele indrukken en overwegingen samen te vatten, met verwijzing naar openbare bronnen.

1.

Of het nu werden aangekondigd als ‘militante actie’ (‘Schwarzer Block’ en soortgelijke), ‘blokkade van de Top’ of als ‘vreedzame demonstratie op grote schaal’ (op zaterdag), onder de deelnemers aan de protesten en ‘acties’ tegen de G-20 Top bestaat geen herkenbare uitdrukking van een georganiseerde politieke kracht die het kapitalisme fundamenteel ter discussie stelt, respectievelijk streeft naar het overwinnen daarvan.

2.

Onvruchtbaar geweld, zoals het duidelijke vandalisme dat mede werd aangericht en mede uitgevoerd door delen van het internationale ‘links-autonome’ respectievelijk anarchistische spectrum, is in geen enkel opzicht de uitdrukking van proletarische strijdwil op zijn eigen klasseterrein tegen de bourgeoisie en haar staat. Het past daarentegen eenvoudigweg in de berekening van de burgerlijke staat, die deze escalatie met opzet heeft veroorzaakt (1).

3.

Dit laatste blijkt al uit de omvang van de voorbereidingen van de politie (b.v. ‘grensbewaking’, binnenlandse controle op personen), het repressieve optreden tegen ongevaarlijke ‘protestcamps’ ter plaatse en het uiteenslaan van de – zelfs officieel toegestane – ‘links-autonome’ demonstratie “Welcome to hell”. Een opzet van de kant van de bourgeoisie wordt bevestigd door het feit dat onmiddellijk na de uitspattingen in Hamburg en de chaos in het ‘Schanzenviertel’, op grote schaal een lastercampagne  met afstandsverklaringen tegen ‘links’ op gang kwam.

4.

Officiële verklaringen met “zelfkritiek” vanwege een tijdelijk verlies aan controle van de ‘ordekrachten’ van de politie tijdens de protesten en rellen, zoals b.v. door de Hamburgse politiecommissaris Meyer tijdens een Spiegel-Interview van 15 juli, zijn bedoeld om te verbergen dat een zekere chaos en bepaalde uitspattingen door het politieoptreden zelf met opzet zijn veroorzaakt, zoals blijkt uit informatie over beraadslagingen in de veiligheidscommissies (Sicherheitsausschüsse). Bijvoorbeeld in: “Dienste warnten früh vor ‘Eskalation’ in Hamburg” in de Süddeutsche Zeitung van 12 juli.

5.

Over het geheel genomen heb ik de indruk dat de verdedigers van de burgerlijke staat een preventieve slag hebben geslagen voor het in diskrediet brengen en criminaliseren van elk effectief verzet tegen de burgerlijke maatschappelijke en staatsorde. Het doel is de repressie door de staat te rechtvaardigen tegen politiserende, respectievelijke ‘radicaliserende’ proletarische minderheden in het geval van een hoger niveau van escalatie.

• Als plaatsvervangend door dergelijke minderheden, nemen de staat en zijn politieke partijen specifiek het ‘links-autonome’ en anarchistische spectrum in het vizier, respectievelijk ‘Rote Flora’ in Hamburg en de ‘Rigaerstrasse’ in Berlijn.
• Verder streeft men naar een nauwere samenwerking van de politie- en inlichtingendiensten in Europa door het vormen van netwerken en de uitwisseling van informatie via een „Extremistendatabase“… Je kan je daarbij afvragen of het daarbij echt gaat om iets nieuws, en wat de Top in dit opzicht eventueel heeft opgeleverd. Tot onlangs bleek een dergelijke uitwisseling van “potentiële daders” onder asielzoekers en vluchtelingen reeds jammerlijk te falen, zoals in Duitsland in het geval van de Tunesiër Amri [pleegde de aanslag op de Kerstmarkt in Berlijn; vertaler].

6.

Uit de situatie komen mijns inziens vragen naar voren over de exacte doeleinden en de reikwijdte van dit staatsoffensief: wat is de politieke en fysieke (zelf-)verdediging van het proletarische politieke milieu tegen de repressie door de staat en wat is de politieke afbakening ten opzichte van de tendenzen tot ‘blind’, nihilistisch geweld?

7.

Ik zie in deze geen tegenspraak tussen het zich politiek distantiëren van zogenaamd “militante” acties zoals het willekeurig in de fik steken van personenauto’s (Elbchausee, Schanzenviertel, zo nodig onder het voorwendsel van een guerrilla tegen ‘gentrificering’) of het vernielen, plunderen en in brand steken van winkels (“Schanzenviertel”) en dergelijke, en anderzijds het aantonen en aanklagen van de leugenachtigheid van de machthebbers, zoals bijvoorbeeld de burgemeester van Hamburg in overeenstemming met het bureau van de bondskanselier tot ongekende hoogten heeft gebracht.

8.

De stilte die heerst naar aanleiding van de G-20 Top, de rellen en de repressiecampagne door de staat, specifiek in het kleine linkscommunistische milieu in brede zin, is zorgwekkend. Niet alleen vanwege de noodzaak van een uitwisseling en verhelderende discussies in het algemeen, maar ook met betrekking op het gemeenschappelijke belang om zich te verdedigen tegen repressie door de staat.

Met internationalistische groeten,

Henry Cinnamon

NOOT

(1) Een aanwijzing in die richting: een burgerlijk-democratische onderzoeker naar protesten, zoals de socioloog Simon Teune van de TU Berlijn, wijst op 9 juli in de Süddeutsche Zeitung er op dat de escalatie tot rellen in Hamburg voorspelbaar, zo niet aangekondigd was. Hij concludeert daar uit tot een “reusachtig falen van de politiestrategie” (de zogenaamde “Hamburgse lijn”). Het kan vanuit burgerlijk-democratisch standpunt wel van pas komen om de taken van de ordebewakers van de staat in het kader van de zogenaamde FDGO [Vrije Democratische Basisorde, een begrip uit de Duitse grondwet; vertaler] voor waar aan te nemen, maar dit laat niet de indruk doordringen dat juist deze burgerlijk-democratisch staatsrechtelijke opvatting de machthebbers een rotzorg zal zijn op het moment dat deze nadelig is voor hun economische en machtsbelangen, of deze zelfs in de weg staan.

---

We ontvingen een kameraadschappelijk antwoord van de  G.I.S.:
„Op lange termijn laat een fundamentele discussie over de opvattingen van het ‘opstandige’ milieu nog op zich wachten. We zien hier op de eerste plaats een opvallend proces van verval van de zogenaamde ‘linksen’, waarop we nog zullen ingaan.“ (16 augustus 2017).
We verheugen ons deze correspondentie voort te zetten en we zouden het toejuichen als anderen stelling nemen ten aanzien van de gestelde vragen.

---

Bron

Ontleend aan het vierde proefnummer van A Free Retriever’s Digest, met een keuze aan artikelen, nieuws en meer, verzameld uit vooral internationalistische bronnen. Deze Digest-Newsletter is gericht op het presenteren en voorstellen van publicaties die interessant zijn binnen het internationalistische milieu in het algemeen en in de groepen en kringen die zich beroepen op de internationale communistische linkerzijde in het bijzonder. Ze geeft commentaar en biedt ook ruimte voor discussie.  E-Mail-adres van de uitgever: afreeretriever@gmail.com.