Amazon: stakingen en blokkades tegen onmenselijke arbeidsomstandigheden

Ook zoveel Black Friday-mailtjes gehad? De gekte van ‘enorme kortingen’ (vaak nep) is van Amerika overgewaaid naar Europa. Met name internet-detaillisten zoals Bol.com, Amazon, Blue Cool draaien op volle toeren: de enorme pakhuizen waar de bestellingen worden samengesteld en niet te vergeten de vervoerders, van Tante Pos en nieuwe vervoersgiganten zoals DHL, tot talloze ZZP-ers met een eigen busje. Vlak voor Sinterklaas en met name Kerst begint de logistieke nachtmerrie opnieuw. Tijdelijk worden werknemers ingehuurd die gewoonlijk weinig kans op werk hebben, van scholieren en bejaarden tot Oosteuropese werknemers die worden ondergebracht in vakantieparken en krakkemikkige hotels, of wat daarvoor moet doorgaan.

De arbeidsomstandigheden zijn over het algemeen slecht. Amazon is daarbij koploper: camerabewaking en digitale registratie van arbeidshandelingen en de analyse daarvan met het oog op een maximaal uitbuiten van de arbeidskrachten, zijn door dit bedrijf waarschijnlijk het verst ontwikkeld. Het ziekteverzuim is hoog. Amazon bestrijdt ziekteverzuim als goede kapitalist vanzelfsprekend niet door het verlagen van de werkdruk, maar met het uitdelen van fruit en het aanbieden van een bonus voor wie ondanks ziekte toch door werkt. In Italië en Duitsland hebben de media hieraan uitgebreid aandacht besteed. Afgelopen weekend bereikten Nederland ook berichten over de stakingen en met name de blokkade-acties in Berlijn. Wat is er aan de hand?

VW-China “De Duitsers laat het koud. We moeten zelf strijd voeren!”

“Hetzelfde werk, ongelijke lonen!” arbeidersleuzen buiten VW-fabriek in Changchun

For German original and English translation see gongchao.org.

Het artikel laat zien hoe uitzendkrachten en arbeiders met tijdelijke contracten zowel in China als in Duitsland strijd voeren tegen VW voor gelijke beloning en voor vaste contracten, hoe VW-arbeiders in Portugal en in Polen zich verzetten tegen weekend-werk. Dit alle speelt zich af tegen de achtergrond van het sjoemel-diesel schandaal en de daardoor versnelde omschakeling van VW op elektrische auto’s … op kosten van de arbeiders. Tegelijkertijd wordt duidelijk hoe het kapitaal wereldwijd samenhangende productieketens heeft geschapen, maar tegelijkertijd gebruik maakt van de verdeling van de wereld in nationale staten en van de plaatselijke mogelijkheden tot repressie. De strijd van de arbeiders als een klasse die wereldwijd dezelfde belangen heeft, is tevens een strijd om het bewust worden van de zinloosheid van een beroep op de wetten die het kapitaal slechts in zijn eigen belang toepast, een beroep op ondernemingsraden die alleen gericht zijn op het ketenen van de werknemers aan de logica van de kapitalistische concurrentie, die b.v. staalarbeiders in Ijmuiden opzet tegen staalarbeiders in Dortmund, of Siemens-arbeiders in Hengelo tegen die in het oosten van Duitsland. Ook de overstap van Poolse arbeiders van de vakbond Solidariteit (die hen inkaderde na de zelfstandige bewegingen in de jaren 1980) naar weer een andere ‘basisvakbond’ laat zien dat nog vele illusies overwonnen moeten worden om plaats te maken voor zelfstandige organisatie voor eigen klassedoelen.
Tenslotte, lezers die Arbeidersstemmen een beetje kennen, zal duidelijk zijn dat wij niet spreken van een  “ineenstorting van het socialisme” in Oost-Europa (evenmin als van een ‘voormalig socialisme’ in China), maar van staatskapitalisme.

De vertaler
Zie Muziekvideo door de uitzendkrachten

China komt openlijk uit voor haar imperialistische ambities

Xi Jinping inspecteert de troepen tijdens een militaire parade

English original on the site of the ICT: China Openly Declares its Imperialist Ambitions

Op haar 19e congres vorige maand bevestigde de Chinese Communistische Partij de status van president Xi Jinping als de machtigste heerser sinds Mao door formeel zijn naam in de partijstatuten te schrijven. Zijn harde optreden tegen corruptie en afwijkende opvattingen hebben hem geholpen de macht te consolideren door rivalen uit te schakelen. De aanvaarding van “Xi Jinpings Gedachtengoed” [1] betekent dat elke twijfel aan de president nu zal worden gezien als een bedreiging voor de leidende positie van de Chinese Communistische Partij. Het in oktober 2017 bekend gemaakte zevenhoofdige leidende comité bevatte geen duidelijke opvolger, wat voor Xi de weg vrijmaakte om langer te regeren dan de komende vijf jaar.

USA: discussies over identiteitspolitiek en intersectionalisme

Identiteitspolitiek en intersectionalisme zij twee belangrijke ideologische producten die Amerikaans burgerlijk links exporteert naar Europa. Door de zieltogende sociaal-democratie en vakbeweging en hun ultralinkse helpers worden deze opvattingen dankbaar overgenomen als een manier om de linksburgerlijke politiek te vernieuwen en een progressief aanzien te geven. Maar identiteitspolitiek en intersectionalisme zijn in de Verenigde Staten onder marxisten omstreden, zoals blijkt uit onderstaande teksten.

Image from Pride

Albert L. Terry
“Enkele woorden over marxisme en identiteitspolitiek”

Het jaar 2016 zal worden herinnerd als het jaar waarin de identiteitspolitiek, zoals die over het algemeen wordt opgevat, begon aan haar lange afdaling naar betekenisloosheid.

Het feit dat in de afgelopen acht jaar onder de eerste zwarte president de omstandigheden objectief slechter werden voor Zwart [Black; verder vertaald als ‘Zwart’ in de Amerikaanse positieve betekenis] Amerika heeft het idee ondergraven dat een politicus – gewoon omdat hij de verdienste had om als Zwarte geboren zijn – van nature het beste de belangen van Zwarte mensen ter harte zou nemen. Dan was er natuurlijk de volledige mislukte presidentiële campagne van Hillary Clinton, waarin werd gepoogd om de geschiedenis letterlijk te herschrijven en Clinton naar voren te schuiven als een feministische voorstander van vrouwenrechten. Vierenvijftig procent van de vrouwelijke kiezers stemde op Clinton, bijna hetzelfde percentage dat in 2012 op Obama stemde. Ondanks het feit dat ze verkiezingscampagne voerde tegen een verwoede vrouwenhater, die beschuldigd is van meerdere seksuele aanvallen, en van de verkrachting van zijn toenmalige vrouw Ivana in 1989, deed Hillary het niet beter bij vrouwen dan Obama. Onnodig te zeggen dat niet veel mensen geloofden dat Hillary zou opkomen voor vrouwen, gewoon omdat ze een vrouw is.