De arbeidersklasse ontwaakt: bewegingen in het Nabije Oosten, van Iraaks Koerdistan tot Iran

29-30 december 2017 / NUEVO CORSO. Actuele beelden:

https://www.youtube.com/watch?v=5OFz8ikphnU&w=762&h=425

Boven: de beelden zijn van een demonstratie op 30 december in Shiraz. De demonstranten roepen “Dictatuur, je moet je schamen en oprotten, het land met rust laten en wegwezen”. Ze hebben ook “Weg met gardisten” geroepen en de foto van de hoogste militair van de gardisten (Gjadem Seimani, hij was actief in Syrië) in brand gestoken. Ze roepen de ordediensten op om zich aan te sluiten bij demonstranten en willen dat ze solidariteit met de demonstranten betuigen.

---

Sinds kort berichten de massamedia over de onlusten in Iran. Daarbij halen bijvoorbeeld De Volkskrant en de NOS vooral persberichten van het Iraanse regime aan. Doodgezwegen worden:

1. het arbeiderskarakter van de beweging,

2. het feit dat niet alleen het regime wordt aangevallen, maar ook de oppositionele fracties van het islamische regime (1),

3. de kwestie van de Iraanse oorlogsdeelname aan verschillende regionale conflicten (Syrië, Libanon en Jemen) en

4. het begin van de beweging in iraaks Koerdistan, wat de beweging een internationaal karakter geeft.

Zonder te beweren dat deze beweging op hetzelfde niveau staat, herinneren we er aan dat de burgerlijke pers destijds op dezelfde manier berichtte over de proletarische revoluties van 1905 en 1917 in Rusland.

Het is typerend dat het regime in Iran de eisen van werkende arbeiders “niet onredelijk” noemt. Dit kan er op wijzen dat de stakingen van arbeiders doorgaan en de ruggengraat van de beweging vormen. Het regime hoopt de werkende arbeiders nog in te palmen. Aan de andere kant heeft het regime de beruchte hulppolitie Basidji afgestuurd op de jonge proletariërs die in alle arbeiderscentra op straat protesteren en discussiëren. De Basidji zijn een van de meest beruchte en gewelddadige ordediensten die meestaal wordt gebruikt als het regime echt hard wil optreden. Het zijn huurlingen die voor geld of uit ook Islamitische motieven heel ver kunnen gaan in hun repressie. Ze zijn bijzonder agressief en ook meestal afkomstig van uiterst religieuze en/of arme families, soms uit het lompenproletariaat. Op vele video’s is te zien dat de Basidji op brommers en scooters op demonstraties afrijden, …. zonder succes! (2)

Om het arbeiderskarakter van de beweging te verdonkeremanen, suggereren zowel het regime als de westerse ‘democratische’ media dat het gaat om een interne fractiestrijd binnen het regime of buitenlandse inmenging, of zelfs dat Islamistische Staat er achter zit. Trump werkt met een tweet hieraan mee en geeft het regime de kans de anti-Amerikaanse kaart uit te spelen.

We zullen op dit blog de ontwikkelingen nauwlettend volgen en we hopen binnenkort een meer diepgaande analyse te plaatsen dan nu in de haast mogelijk is.

Onderstaande tekst en de tweets tussendoor zijn ontleend aan het Spaanse forum Nuevo Curso en is met onze gebrekkige kennis van het Spaans vertaald. De koppen zijn van onze kant.

Fredo Corvo, 31 december 2017.

Trump schenkt Israël twee kerstcadeaus

English version.

Trump heeft al begin december twee kerstcadeautjes aangeboden aan het imperialistische project in Israël. Dit artikel legt in het kort de bredere context uit van deze provocatie.

Trump heeft, net als de god van de oorlog, weer een van zijn verblindende bliksemschichten afgevuurd. Zijn verklaring dat de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem wordt overgebracht, komt neer op een bomexplosie in een geografische en politieke situatie waarin extra bommen zeker niet nodig zijn. Hoewel dit voorlopig slechts een virtuele bom is, zullen de echte dood en verderf zaaiende versies nog jarenlang het Midden-Oosten blijven teisteren. De verklaring zelf zou misschien onopgemerkt zijn gebleven als het een ander staatshoofd was geweest, in een ander deel van de wereld, in een minder delicate context. Maar dat was het niet.

Recensie van “VERZET! Pleidooi voor communisme”

In de huidige periode zijn communisten op zijn best roependen in de woestijn. Nog steeds wordt het communisme over het algemeen gelijkgesteld aan het stalinistische terreurregime in Rusland en de navolgingen daarvan in het voormalige Russische blok, China, Noord-Korea, enz. Deze grootste leugen van de 20ste eeuw wordt ook na de val van de Muur en het einde van de Koude Oorlog niet alleen verder verkondigd door de weinige overgebleven aanhangers van het stalinisme of ‘marxisme-leninisme’ en zijn kritische verdedigers, de trotskyisten, maar ook door de ‘democratische’ massamedia. Gustaaf Peek laat daarentegen in “VERZET!” een ander geluid horen door te pleiten voor communisme tegen zowel het verslagen stalinisme als tegen de neo-liberale tendens die de wereld in de wurgende greep houdt van de kapitalistische economische bewegingswetten van het “accumuleert, accumuleert, dat is Mozes en de profeten”. Peek geniet enige bekendheid als schrijver van een aantal romans. Het zou niet voor het eerst zijn dat kunstenaars een maatschappelijke crisis, zoals de huidige, als eerste opmerken en verwoorden of verbeelden.  Maar, zoals het spreekwoord zegt, een zwaluw maakt nog geen lente. Laat ons daarom nader bezien wat Peek ons te zeggen heeft en de kritiek met de wapens voorbereiden met de wapens der kritiek. Peek verdient ook beter dan de flauwe recensies van burgerlijke kant, voornamelijk op boekensites die draaien op advertentieopbrengsten en die doorlinken naar online boekhandels.