Gezamenlijke verklaring van Internationalist Voice en Communist Gulf Coast Faction (1)
In de afgelopen maanden zijn we getuige geweest van de toename van de imperialistische spanningen tussen Iraanse en Amerikaanse gangsters in de Perzische Golfregio. Enerzijds hebben de VS aangekondigd dat zij duidelijke aanwijzingen hebben ontvangen dat Iran zich voorbereidt op een aanval op de Amerikaanse strijdkrachten in het Midden-Oosten. De VS heeft de USS Abraham Lincoln er op uitgestuurd en tegelijkertijd verschillende B-52 bommenwerpers (de meest gevreesde bommenwerper uit de geschiedenis) naar Qatar gestuurd, nieuwe troepen naar het gebied gezonden en …. aan de andere kant waren we getuige van talrijke aanvallen in de regio.
Een Katjoesja raketaanval bij de Amerikaanse ambassade in het beschermde en groene gedeelte van Bagdad, een mortieraanval op de vliegbasis al-Balad en Amerikaanse strijdkrachten die gestationeerd zijn voor de opleiding van Iraakse strijdkrachten, een Katjoesja raketaanval in het westen van Basra, waar internationale oliemaatschappijen zijn gevestigd. Er is sabotage op vier schepen in de haven van Fujairah, een aanval op twee tankers in de Omaanse Golf, en deze lijst werd aangevuld met het neerschieten van een supergeavanceerde Amerikaanse spionagedrone door Iran op 20 juni 2019.
Zowel Trump als de hoogste leider van de islamitische bourgeoisie hebben benadrukt dat er geen oorlog zal ontstaan (met name met de beslissing van Trump om een aanval af te blazen). Het onweerlegbare feit is echter dat oorlog niet de beslissing van de onwetende leiders is, maar het laatste redmiddel van het kapitalisme voor zijn crisis. De economische bloei van de jaren vijftig en zestig was de wederopbouw van de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog. De kapitalistische centra proberen eerst de gevolgen van de crisis af te wentelen op het kapitalisme aan de rand van de wereld of op rivalen, en in de volgende stap zullen zij hun toevlucht nemen tot hun laatste oplossing (oorlogsvoering). Aangezien momenteel de voorwaarden voor de wereldoorlog niet vervuld zijn, nemen oorlogen de vorm aan van regionale conflicten ….. Dit alles is te wijten aan het feit dat de arbeidersklasse zich als een mondiale klasse van haar klassenidentiteit terugtrekt.
Na de overwinning van de democratie op het staatskapitalisme was de VS niet langer in staat om haar hegemonie toe te passen, zoals tijdens de Koude Oorlog het geval was. Daarom zijn ze de oorlogen in de Balkan, Afghanistan, Irak, enz. begonnen om haar hegemonie in de nieuwe wereldorde te behouden en haar rivalen te verzwakken. De terugtrekking van de VS uit het Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA) en de nucleaire crisis op het Koreaanse schiereiland gaan in die richting. Het vertrek van de VS uit JCPOA strookt met hun wens om hun hegemonie te behouden, wat nog eens wordt onderstreept nu de VS haar rivalen, de Europese Unie, China en Rusland, opnieuw aan haar hegemonie herinnert.
De confrontatie en oorlog tussen grote en kleine gangsters is geworteld in het omgekeerde kapitalistische systeem. In het tijdperk van het kapitalistische verval, het tijdperk van het imperialisme, het tijdperk van crisis en oorlog, heeft deze rivaliteit tussen gangsters tot gevolg dat ze elkaar verzwakken. De bourgeoisie heeft ons, door de versnippering van onze klasse en door ons te omringen met nationale grenzen, ertoe aangezet ons achter hen te scharen onder de leuzen van de Verenigde Staten eerst, Iran eerst, Frankrijk eerst, Rusland eerst, Rusland eerst, China eerst, en om ons zo te blijven overheersen. Van groter belang dan een nationale identiteit is de fundamentele eigenschap die overal ter wereld gemeengoed is, een gemeenschappelijk eigendom van de kapitalistische barbarij, dat wil zeggen dat we tot de arbeidersklasse behoren, en ons enige bezit [onze arbeidskracht] wordt uitgebuit en de productie van meerwaarde plaatsvindt voor de kapitaalsaccumulatie. We behoren tot het uitgebuite kamp, we zijn broers en zussen, of we ons nu in Teheran, in New York, in Jeruzalem of in Londen bevinden. Onze vijand is de bourgeoisie in ons eigen land.
Daarom veroordelen wij de linkse partijen (de linkervleugel van het kapitaal), die de nationale fracties in imperialistische conflicten onder het mom van proletarische belangen alleen maar kunnen steunen. Wij proletarische communisten hebben niets gemeen met diegenen van het linkse milieu die deelnemen aan activistische sociale evenementen die zich inzetten voor de Iraanse bourgeoisie in naam van het “anti-imperialisme”. Er bestaat in het tijdperk van het imperialisme als wereldsysteem geen “anti-imperialistische” underdog die de kapitalistische orde kan ondermijnen.
Alleen de intensivering van de klassestrijd kan leiden tot een verbetering van onze levensomstandigheden en, door de klassestrijd uit te breiden naar andere landen, het kapitalistische systeem uitdagen. Alleen de vooruitgang van de arbeidersklasse in de richting van een communistische revolutie gericht op het neerhalen van het ellendige systeem van het kapitalisme zal een wereld zonder imperialistische spanningen en zonder zijn oorlogen over de hele wereld opleveren; een wereld zonder kernwapens. Dit zou een wereld zonder oorlog, klasse en loonslavernij zijn; een wereld die de mensheid verdient.
Weg met de oorlog!
Weg met het kapitalisme!
Lang leve de klassenstrijd van Teheran tot Jeruzalem, van Londen tot New York
Gulf Coast Communist Fraction
Internationalist Voice
22 juni 2019
Internationalist Voice:
Homepage: http://www.internationalist.tk
E-mail: internationalist.voice@gmail.com
Gulf Coast Communist Fraction:
Blog: https://gulfcoastcommunistfraction.wordpress.com
Email:gulfcoastcommunistfraction@gmail.com
(1) Opmerking Arbeidersstemmen
Het is veelzeggend voor het ‘revolutionaire milieu’ van groepen die zich beroepen op de Communistische Linkerzijdes dat ze weinig of niets gepubliceerd hebben over de stap naar wereldwijde oorlog die zich nu in de Perzische Golf voltrekt. Nauwelijks artikelen, laat staan gemeenschappelijke verklaringen, zoals die van beide groepen hierboven. Het is geen toeval dat het juist theoretisch en numeriek zwakke groepen zijn, die desondanks – misschien juist omdat ze zich niet dogmatisch vastklampen aan oude waarheden – in staat zijn tot een gemeenschappelijke verklaring waarin het proletarisch internationalisme van het wereldproletariaat gesteld wordt tegenover de dreiging van een verwoestende grootschalige oorlog. Eerder is de Fraction ingegaan op een van vele verwoede pogingen van Internationalist Voice om op kritische wijze de lessen te trekken uit de recente golf van arbeidersstrijd in het Midden Oosten, m.n. in Iran. Deze arbeidersstrijd midden in het gebied dat rijk is aan olie en gas, en daarom een imperialistische brandhaard, vertoonde een tendens om zich tegen de oorlog te keren op een manier die misschien niet overeenkwam met de orthodoxe canons van diverse linkscommunistische secten, maar die op de verwarde wijze die elke revolutionaire massastrijd eigen is, de weg zocht naar zelfstandige arbeidersstrijd tegen krisis en oorlog.
Zie voor meer over dit onderwerp basisteksten marxisme-radencommunisme onder De bovenbouw / Nationalisme en proletarisch internationalisme.
arbeidersstemmen 