Terwijl verpleegkundigen en hulpverleners blijven sterven door een gebrek aan persoonlijke beschermingsmiddelen, en [lijden onder] chronisch personeelstekort, stuurt de heersende klasse arbeiders weer aan het werk, ook al betekent dit hun dood. Dit is een ongekende aanval op de arbeidersklasse. Net zoals in elk crisis die het kapitalisme doormaakt, zijn de kapitalisten van plan om de werknemers de prijs te laten betalen voor het redden van de markt. Op die manier toont het kapitaal zich een bloeddorstige god die de arbeiders vraagt om zich op te offeren zodat het verder kan leven en groeien, als een parasiet op het lijf van de arbeidersklasse. Het enige antwoord ligt in de strijd:
- Britse gezondheidswerkers protesteerden op 20 april in Londen onder het motto: “We gaan niet werken om te sterven”;
- in New York ontstond begin april een hardnekkige huurstaking onder bewoners die weigerden te betalen vanwege de massale werkloosheid (waardoor velen niet in staat waren om de huur te betalen), en waardoor de huisvestingscrisis die New York teistert, verergerde;
- Instacart-werknemers die staken om te protesteren tegen het feit dat ze door hun terugkeer op het werk te gaan hun leven riskeren in onvoldoende veilige arbeidsomstandigheden, en werknemers geïnfecteerd raken.
- Een arbeider van het Gig Workers Collective zegt: “We verlaten het bedrijf uit nood, want we hadden geen andere keuze – de werkomstandigheden waren erbarmelijk geworden”.
Of het nu gaat om Instacart, Amazon, Whole Food, en veel andere bedrijven, arbeiders verzetten zich tegen het weer aan het werk gaan door te protesteren tegen onveilige omstandigheden, of het gaat om degenen die niet in staat zijn om de huur te betalen, waardoor een reeks huurstakingen van Chicago, New York, Bristol, Londen tot Sydney op gang komt.
Voor het eerst in decennia strijdt de arbeidersklasse niet om de sociale veroveringen van de vorige generaties te verdedigen, maar om de staat en de uitbuiters rechtstreeks te confronteren. Dit is ongekend, de verscherping van de crisis toont aan dat het echte virus het kapitalisme zelf is in zijn permanente behoefte aan kapitaalaccumulatie maakt zijn crisis blijvend, sinds de jaren ’70 en daarna. Deze crisis werd vroeger door het kapitaal beantwoord met de vernietiging van mensen en middelen in de oorlog, de manifestatie van het kannibalistische en zelfvernietigende karakter van het kapitaal.
Deze crisis zal ongetwijfeld het voorwendsel zijn voor meer autoritarisme, meer bezuinigingen en meer staatsrepressie. In Frankrijk werden verschillende personen gearresteerd die anti-regeringsspandoeken en -borden bij hun ramen plaatsten, en in de VS werden 1 Mei-demonstranten gearresteerd (terwijl gewapende rechtse demonstranten vrij zijn om hun terreur uit te oefenen). We kunnen dus in de komende tijd van de heersende klasse een breder autoritair optreden verwachten tegen afwijkende meningen.
Onze reactie
Dit is een belangrijk moment voor de communisten om te ageren en zich in verband met de huidige crisis te organiseren met de arbeiders, maar ook om communistische standpunten te verdedigen. Het bepleiten van de opheffing van de kapitalistische productiewijze, de afschaffing van het privé-eigendom, [het vestigen van] de “politieke heerschappij van het proletariaat” (Pannekoek) door de vernietiging van de staat, de oprichting van arbeidersraden, het verdrijven van alle andere macht buiten de arbeidersraden, en de radicale reorganisatie van de productie van een kapitalistische naar een communistische productie die produceert om de menselijke behoeften te bevredigen in plaats van de behoeften van de markt. De communisten pleiten voor een productiewijze die beter tegemoet komt aan de behoeften die door epidemieën zijn ontstaan en die zelfs een deel van de behoeften volledig uitsluit [luxe voor de 1%-rijksten], door middel van een rationeel georganiseerde productieketen. En door niet te vertrouwen op wereldwijd gespecialiseerde productiezones die een gevaarlijke onderlinge afhankelijkheid van productiekrachten creëren met het oog op het maximaliseren van de winst. Communisten moeten een maximumprogramma opstellen waar omheen de arbeidersklasse zich in de strijd zich kan scharen, om de strijd verder te duwen dan alleen maar te zeggen wat ze niet wil: Socialisme of Barbarij!
antonosinsky, 5 mei 2020
Bron
Vertaald door FC van de nieuwe website (in construction) The Internationalist, political science, marxism, council communism. Toelichtingen tussen vierkante haken zijn van de vertaler.
‘Arbeidersstemmen’ verwelkomt The Internationalist als een uitdrukking van de opkomst van nieuwe revolutionaire elementen die zich oriënteren op de Duits-Hollandse communistische linkerzijde. Bovenstaand artikel laat een klassebewust antwoord zien op de druk van de dubbele crisis Covid / recessie, die het kapitaal nu het wereldproletariaat oplegt.
Succes gewenst!
[…] Terwijl verpleegkundigen en hulpverleners blijven sterven door een gebrek aan persoonlijke beschermingsmiddelen, en [lijden onder] chronisch personeelstekort, stuurt de heersende klasse arbeiders weer aan het werk, ook al betekent dit hun dood. Dit is een ongekende aanval op de arbeidersklasse. Net zoals in elk crisis die het kapitalisme doormaakt, zijn de kapitalisten van plan om de werknemers de prijs te laten betalen voor het redden van de markt. Op die manier toont het kapitaal zich een bloeddorstige god die de arbeiders vraagt om zich op te offeren zodat het verder kan leven en groeien, als een parasiet op het lijf van de arbeidersklasse. Het enige antwoord ligt in de strijd: Lees verder op Arbeiderstemmen -> […]
LikeLike