Na het artikel van Battaglia Comunista, dat we hebben vertaald [in het Frans, zie Engelse versie: Belarus: Between Imperialist Feuds and Class Movements] en dat terecht de nadruk legde op het gevaar van de vorming van een basis-vakbond van het type Solidarnocz, publiceren we de vertaling uit het Russisch van deze oproep van de Belarussische vakbondsleden van 17 augustus 2020 [zie de Engels versie: To the communists and leftists of the world!].
Deze oproep van zogenaamde “groepen Belarussische marxisten” aan “communisten en ultralinksen (sic) over de hele wereld” is misleidend. Het doel is om succesvolle vakbonden op te bouwen, vermoedelijk gebaseerd op het Poolse model van 1981. Er is niets revolutionairs aan. De oproep geeft een klassieke mengeling van alle eisen die de reformistische vakbonden vandaag de dag kunnen stellen: behoud van de pensioenen, behoud en uitbreiding van de overheidssector, behoud van de werkgelegenheid overal, verbod op sancties, etc.
Het is meer dan waarschijnlijk dat deze eisen kunnen worden overgenomen door een basis die zijn belangen in de strijd tegen die van het kapitaal verdedigt. Maar dergelijke eisen zullen slechts de meest elementaire vorm van strijd aannemen, in zijn vakbewegingsvorm.
De oproep van deze zelfbenoemde “groepen Belarussische marxisten” is pure misleiding: hij is – zoals duidelijk wordt gesteld – gericht op “democratisering van het politieke leven” van het systeem, een mengeling van staats- en privé-kapitalisme. De oproep tot “vrijheid” is in feite een oproep tot “vrije verkiezingen”, waarbij de vakbonden van de oppositie erkend zouden worden als “bevoorrechte gesprekspartners”: kortom, “normale, permanente werknemersorganisaties, onafhankelijk van de autoriteiten of de werkgevers”. Een pure illusie, zoals overal in de kapitalistische wereld te zien is!
Deze vrije verkiezingen zouden bovendien de weg vrijmaken voor een sterkere positie van het Westerse kapitaal, aangezien Loekasjenko in het verleden een beroep heeft gedaan op de goede diensten van Brussel om de broodnodige financiële steun te ontvangen.
Deze “groepen marxisten” zijn, net als de “ultralinkse” vakbondslui voor het behoud van nationalisaties, de overheidssector (“verbod op privatiseringen”). Maar nooit is er in hun zogenaamd “marxistische” betoog sprake van het opheffen van het kapitalistische systeem en de loonarbeid, waardoor een klassenloze en staatloze maatschappij wordt opgebouwd. Dit betekent ONVERMIJDELIJK de vernietiging van alle vormen van kapitalisme, zowel privé- als staatskapitalisme, zowel in het Westen als in het Oosten.
Een nieuwe samenleving, vrij van kapitalistische ketens, ontstaan door een proletarische revolutie, niet in één land maar in alle landen, kan alleen ontstaan uit de georganiseerde kracht van de arbeiders zelf.
De ICT bevestigt [in het genoemde artikel van Battaglia Comunista] dat er niet EEN maar DE “klassenpartij” moet zijn.*) Een uitspraak die weinig verschilt van die van de aanhangers van het bordigistische programma.
In feite zal het een lange reeks stakingen in verschillende landen vereisen, een ware klassebrand, om de geboorte van kernen te zien die aanleiding zullen geven tot NIET EEN MAAR MEERDERE KLASSE-PARTIJEN. Het verschijnen van dergelijke partijen kan slechts een onderdeel zijn van een revolutionair proces dat het ontstaan van ALGEMENE PROLETARISCHE ORGANISATIES, REVOLUTIONAIRE MASSA-ORGANISATIES met zich meebrengt: De ARBEIDERSRADEN die de echte organen van de proletarische macht zijn.
De oproep van deze “Belarussische marxisten” komt van pure reformisten die hun plaats willen innemen binnen het Belarussische kapitalistische systeem, vooral in zijn staatsvorm. Een proletarische revolutie die alle kapitalistische shit zou vernietigen lijkt hen in het beste geval een ware “utopie”.
De opkomst van een waarachtige proletarische revolutie zou een gigantische aanval zijn op de verwachtingen (even groot als ijdel) van leerling-bureaucraten die bereid zijn alles te doen om “de meerwaarde en de macht te delen”, zoals alle zichzelf respecterende kapitalisten gebruikelijk doen.
26 augustus 2020
PB/Pantopolis.
Bron: Un appel de syndicalistes biélorusses aux “communistes et gauchistes (sic) du monde entier”
*) Noot van de redactie
Het artikel van Battaglia Comunista, deel van de International Communist Tendency (ICT) bevat volgende fragmenten over De Partij:
De enige mogelijke manier om een geldig alternatief voor het kapitalisme te ontwikkelen is door een zeer nauwe, dialectische, band tussen het proletariaat – vooral wanneer het strijdt – en zijn revolutionaire partij. Elke organisatie die niet in staat is om verder te gaan dan de logica van de spontaniteit en de vakbeweging, zelfs niet in “revolutionaire” vormen, zal niet over de middelen beschikken om een juiste klassebenadering van een kritische analyse van de bestaande sociale verhoudingen naar voren te brengen. Dit opent de weg naar het reformisme en de kleinburgerlijke ideologie, waarvan het enige doel enkele kleine sociale of economische verbeteringen binnen de kapitalistische productiewijze is, ongeacht de economische koers die ze volgt… Terwijl ze haar wortels heeft in de materiële omstandigheden van de klasse zelf, is het politieke klassenbewustzijn iets dat later komt en alleen als de klassenpartij operationeel is.
Citaten vertaald uit het Engels: Belarus: Between Imperialist Feuds and Class Movements.
Meer lezen: Anton Pannekoek Over het vraagstuk van de partijen.
arbeidersstemmen 