Van slavenmaatschappij tot arbeidersmacht

Hermann Vogel (1882): De dood van Spartacus (aanvoerder van een slavenopstand tegen Rome)

“Slaven droomden van het “gouden tijdperk” zonder geweld en dwang. Hun opstanden konden evenmin als de revoltes van de lijfeigen boeren, de heersende macht omverwerpen, want zij beschikten over geen middel, om de maatschappelijke productie op een nieuwe grondslag over te nemen.
Het proletariaat, de mensen onzer dagen, kennen het geheim van de macht. Ze behoeven niet meer slechts te dromen van eigen macht, zij kennen haar organisatie. Iedere vernietiging, waaraan ze arbeiden, iedere techniek, die zij bewegen, iedere rekening, die zij opstellen, is school voor eigen macht.”


“De heersende productiewijze heeft de menselijke arbeid vermaatschappelijkt, ze heeft de techniek, die een zegen en geen vloek behoeft te zijn, tot een productiefactor van de eerste rang verheven, ze heeft bij honderden miljoenen het dagelijks ondergaan van het zelfde lot geschapen. Zo heeft ze in haar eigen schoot de kiemen van een nieuwe orde doen ontstaan.

Op dezelfde plaats waar het kapitalisme zijn beslissingen neemt, ligt de sleutel tot de arbeidersmacht. Op de plaatsen, waar de maatschappij werkt, liggen de grondslagen van de onbureaucratische machtsuitoefening. Tot nu toe beheerst hier de productie de mensen. De machtsgreep van het proletariaat onderwerpt de productie aan de wil en aan de beslissing van de producerende en consumerende maatschappijmeerderheid.

De producenten nemen de leiding van hun bedrijven over, overal, niet slechts in de grote industrieën. Hun eerste stap is de vereniging van alle hoofd- en handarbeiders van de bedrijven tot één organisatiepunt. In grote bedrijven ontstaat hieruit de vorm van de bedrijfsorganisatie. Bij kleinere en middelbedrijven ontstaat tegelijkertijd de in aanvang federatieve samensmelting van meerdere bedrijven tot bedrijfsgemeenschappen. Ieder bedrijf verkrijgt een gekozen leiding. Het stemrecht voor deze leiding is gelijk en direct.

De gekozen leidingen, de bedrijfs- of arbeidersraden, dragen tegenover de bedrijfsgenoten en naar buiten de verantwoording voor de leiding van de bedrijven. Ze zijn ieder ogenblik afzetbaar door het meerderheidsbesluit van de bedrijfsgenoten en ontvangen een vergoeding voor de uitoefening van hun werkzaamheid in de raad, die hun gewoon arbeidsloon niet te boven gaat.”

Citaten uit de brochure “Van slavenmaatschappij tot arbeidersmacht” (1946), nu in hedendaags Nederlands beschikbaar als doorzoekbaar PDF op left-dis.nl.

Van slavenmaatschappij tot arbeidersmacht

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s