(Vertaling uit het Frans van de ICP – Le Prolétaire)
De “G10”, het onderhandelingsorgaan waarin vakbonds- en werkgeversvertegenwoordigers zijn verenigd, heeft op 8 juni een nieuwe interprofessionele overeenkomst (AIP) bereikt.
Het ABVV, een vakbond die dicht bij de socialisten staat en naar verluidt strijdvaardiger is dan de andere centra, presenteerde deze IPA in vurige bewoordingen. “Ja voor solidariteit!” was de titel van het SETCA-persbericht van 22/6 (1). Maar in feite is het de solidariteit met de bazen die hier speelt! De werkgeversorganisatie VBO (Verbond van Belgische Ondernemingen) is verheugd over deze overeenkomst die het mogelijk zal maken “het concurrentievermogen van de ondernemingen te vrijwaren”, met name door “de loonstijgingen daadwerkelijk te beheersen” (2).
Ongetwijfeld vestigen de vakbonden de aandacht op de verhoging van het minimumloon; maar deze verhoging, die slechts geleidelijk zal verlopen, betreft slechts 2% van de werknemers. Het VBO verklaart hierover: “Voor de meeste van onze sectoren zijn er geen gevolgen voor de laagste looncategorieën. En waar dit het geval is, kunnen extra verlagingen van de werkgeversbijdragen worden verwacht als compensatie”. Aangezien de “werkgeversbijdragen” zogenaamde “uitgestelde lonen” zijn (die aan de werknemers worden betaald in de vorm van diverse sociale uitkeringen), betekent dit dat de werkgevers met de ene hand zullen terugnemen wat zij met de andere hand opgeven! Bovendien voegt het VBO eraan toe dat deze stijging “onder de meeste bestaande sectorale minima” zal blijven…
Voor alle andere werknemers mogen de salarisverhogingen de komende 2 jaar niet meer dan 0,4% bedragen, d.w.z. minder dan de inflatie (die in mei is gestegen tot 1,4% per jaar): de reële salarissen zullen dus dalen. De vrijstellingen van de sociale regelgeving inzake belastingvrij overwerk worden verlengd (tot eind 2022), evenals de termijn voor de harmonisatie van de pensioenen, enz. Niet te vergeten dat de kapitalisten de miljarden zullen krijgen die in de herstelplannen zijn voorzien…
Het is begrijpelijk dat een dergelijke overeenkomst niet bedoeld was om het enthousiasme van de werknemers in het algemeen en de vakbondsleden in het bijzonder op te wekken. Het ABVV beroemt zich op de raadpleging van de “vakbondsbasis” waarbij “de vakbondsdemocratie ten volle haar rol heeft kunnen spelen”. Het akkoord, een wonder van democratie “zonder eenheidsworst of populisme”, werd uiteindelijk op het nippertje geratificeerd – tegen de prijs van een truc waardoor duizenden stemmen ongeldig werden gemaakt… Maar volgens de pers (3) “overheerst de cohesie”, want als de tegenstanders ontevreden zijn, hebben ze verkregen… dat de vakbond over enkele maanden een actie zal organiseren! Deze “opposanten” zijn dus geen haar beter dan de leiders, omdat zij de vakbondscohesie verkiezen boven de verdediging van de proletariërs, door in te stemmen met de uitvoering van de AIP en daarna een schijnactie te organiseren om zichzelf te zuiveren in de ogen van de arbeiders…
Wat deze nieuwe episode aantoont is niet dat de “vakbonds- en PS-leiders capituleren voor de bazen” (4), want om te capituleren moet men eerst gestreden hebben (of tenminste bereid zijn geweest te strijden). Maar noch de SP, trouwe manager van het kapitalisme sinds mensenheugenis, noch de vakbondsbonzen hebben er ooit aan gedacht tegen de bazen te strijden; wat deze episode eens te meer aantoont is dat klassensamenwerking altijd in het nadeel van de arbeidersklasse is; tegen de bazen en de burgerlijke staat loont alleen openlijke strijd, alleen die kan hen doen terugkrabbelen en hen wezenlijke tegemoetkomingen en geen armzalige aalmoezen ontfutselen.
Maar wil deze verzetsstrijd doeltreffend zijn, dan moet zij worden gevoerd met klassemethoden en middelen, in volledige breuk met de collaboristische oriëntaties van de vakbondsapparaten die elke kritiek op hun fundamenteel anti-proletarische praktijk als populisme bestempelen. Het zou dan de springplank kunnen zijn voor de meer algemene strijd, de revolutionaire strijd om het kapitalisme ten val te brengen.
Voorbereiding op deze strijd is vandaag het enige realistische alternatief voor proletariërs die hun belangen willen verdedigen en niet die van hun uitbuiters.
Nee tegen solidariteit met de bazen!
Ja voor de klassenstrijd tegen het kapitalisme en al zijn lakeien!
Internationale Communistische Partij
28 juni 2021
Noten
(1) https://www.setca.org/fr/fed/iobject/RNPVZ4E12QG
(3) L’Echo, 24/6/21
(4) Lutte ouvrière België, 20/6/21
arbeidersstemmen 