Imperialisme is niet het internationaal opleggen van de sterkste staat aan alle andere nationale staten, het is een historisch verschijnsel dat samenhangt met de wereldwijde ontwikkeling van de kapitalistische produktiewijze. Kapitalisme is concurrentie en strijd van allen tegen allen. De mondialisering van de economie, de wereldwijde expansie van het kapitalisme, de uitputting van de waardeproductie door het uitstoten van de levende arbeid verergert de kapitalistische crisis, die haar interne grenzen bereikt, en de wereldmarkt is niet in staat de crisis tegen te gaan. Dit alles verscherpt de concurrentie en maakt van oorlog, in plaats van een verschijnsel om cyclische crises te overwinnen, een voortzetting van de economie van het kapitaal met andere middelen, in een poging om hulpbronnen, grondstoffen, markten, concurrentievoordelen ten opzichte van andere nationale staten te bemachtigen. In oorlogen wordt het proletariaat misleid en als kanonnenvoer ingezet. Er is geen natiestaat die niet imperialistisch is, of zoals Lenin zei: “ze zijn allemaal erger”.
Internationalisme is een grondbeginsel van het proletariaat, dat internationaal en internationalistisch is. De revolutie zal internationaal en internationalistisch zijn of zij zal niet zijn. Het proletariaat als klasse verdedigt de belangen van de mensheid als geheel boven alle nationale scheidslijnen die door de bourgeoisie en haar nationale staten worden opgelegd. Internationalisme is verbonden met klasse-autonomie, de noodzaak voor de klasse om haar bewustzijn, eenheid en organisatie te ontwikkelen onafhankelijk van de bourgeoisie en haar politieke apparaten. Er is geen tactische coalitie mogelijk met welke fractie van de (imperialistische) bourgeoisie dan ook, die niet leidt tot verraad aan het proletariaat en de beginselen van het revolutionaire programma.
Links is de ideologie die het kapitaal verdedigt op basis van argumenten die neerkomen op een uitholling van het revolutionaire programma, waarbij tactische kwesties boven principes worden gesteld en de werkelijkheid wordt benaderd vanuit de verdediging van het minste kwaad of de zwakkere bourgeoisie. Het is de ideologisering van het historische verraad van de sociaal-democratie, van de verdediging van de burgerlijke en imperialistische blokken, van de verdediging van het welig tierende inter-klassisme. Telkens weer roept het links ons op om de “oorlogskredieten” opnieuw te ondertekenen, om onze klassenbroeders en -zusters te confronteren met de verdediging van de nationale economie tegen de verdediging van de menselijke behoeften.
Oorlog en militarisme zijn dus onlosmakelijk verbonden met de dynamiek van het kapitalisme zelf. Er zijn geen goede oorlogen, ze dienen allemaal de belangen van het kapitaal en de bourgeoisie. Het historische antwoord van het proletariaat op oorlog is de wereldrevolutie, hetgeen betekent dat we onze menselijke behoeften boven alle opgelegde scheidslijnen stellen. De gevolgen van oorlog komen tot ons in de vorm van dood en ellende en zij zijn onmiddellijk. De stijgende prijzen en de onzekere levensomstandigheden zijn een onmiddellijk feit dat ons allen treft, ook de werknemers die er (nog) niet onder gebukt gaan.
De klassenstrijd uit zich, in het huidige moment van zwakte van het internationale proletariaat, in de verdediging van de levensomstandigheden. Onlangs nog hebben in Kazachstan de arbeiders tegen hun eigen staat gestreden (massale stakingen, stedelijke opstanden, enz.) tegen de stijgende prijzen van gas en alle andere grondstoffen, waarbij zij hun leven verdedigden tegen het kapitaal. Het oproer (dat ongetwijfeld zwak was door zijn gebrek aan perspectief en organisatie) werd in bloed gedrenkt door de legers van de Russische federatie, in samenspanning met de Kazachse staat en het westerse imperialistische blok. De beweging in Kazachstan (een van de vele die onze geschiedenis als uitgebuite en revolutionaire klasse kenmerken) laat zien hoe de verschillende bourgeoisiën en hun imperialistische blokken er geen probleem mee hebben zich te verenigen tegen de arbeiders. Zoals sommige kameraden zeiden: Kazachstan is de wereld van vandaag. Met zijn ongetwijfeld zwakke punten geeft het op fotografische wijze uitdrukking aan het toekomstperspectief: imperialistische oorlog en/of revolutie, kapitalistische catastrofe of communisme.
TEGEN ALLE OORLOGEN!
TEGEN ALLE IMPERIALISME!
TEGEN ALLE KAPITALISTEN!
VOOR DE VERDEDIGING VAN MENSELIJKE BEHOEFTEN!
PROLETARIËRS VAN ALLE LANDEN, LATEN WE ONS VERENIGEN!
Original: Barbaria, ALGUNAS POSICIONES FUNDAMENTALES DEL INTERNACIONALISMO PROLETARIO. Vertaald met http://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
arbeidersstemmen 