Aan de zijlijn, maar niet te veel, van de barbaarsheid van de Oekraïne-oorlog, een oorlog tussen Rusland en de NAVO-VS die op de huid van de Oekraïners wordt gevochten, hebben de VS hun “aandacht” weer gericht op het gehavende imperialisme van de Ayatollahs. De officiële oorzaak, althans die welke door het Pentagon naar voren is gebracht om Iran te straffen, zou verband houden met de herhaalde wens van de regering-Raisi om nucleair onderzoek te verrichten met het oog op de uitrusting van Teheran met de atoombom.
Een dergelijk vooruitzicht verontrust zeker de nachten van de Amerikaanse regering, maar het is niet de enige gedachte, er is ook nog iets anders. Er moeten verschillende doelstellingen worden nagestreefd: Ten eerste is er de noodzaak om toe te slaan, om Iran te verzwakken als oude vijand van de VS sinds de “revolutie” van de Ayatollahs die, door de monarchie van Sjah Mohammad Reza Pahlavi te verdrijven, de VS een klinkende en vernederende nederlaag bezorgde en vooral tot op de dag van vandaag wegvaagde, de eerste leverancier van olie, fundamenteel voor zijn energiebehoeften, die, in een cruciale fase van de Koude Oorlog, niet weinig schade toebracht aan het imago en de economie van het eerste imperialisme van het Westen, alsmede het verlies van zijn belangrijkste bondgenoot in het Oosten. Een wond die nog steeds prikt.
Laten we nu naar zeer recente tijden gaan, waar de scenario’s van de “koude” oorlog zijn vervangen door die van een “hete” oorlog, die niet langer en niet alleen bij volmacht, maar ook persoonlijk wordt uitgevochten, zie de botsing tussen Rusland en Oekraïne. Het was dus vanuit het Pentagon dat de gebruikelijke bondgenoot Israël richtlijnen kreeg om, in ruil voor politieke dekking voor zijn nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever, de bezetting van Oost-Jeruzalem te ruilen en het vooruitzicht van twee “volkeren en twee staten” uit te wissen, op te trekken tegen de gemeenschappelijke vijand Iran. Een kleine groep drones heeft militaire faciliteiten op Iraans grondgebied getroffen. Dit is niet de eerste keer, maar in dit geval is het veel ernstiger, want door het regime van de ayatollahs te bedreigen, wilde men ook het Russische imperialisme en, in de tweede plaats, hun bondgenoot China waarschuwen. Daarmee bevestigde de eeuwige premier Netanyahu zichzelf als een trouwe vertolker van het “Abrahamitische pact”, een nuttige bondgenoot van de VS en de houder van internationale immuniteit voor zijn invallen in de Palestijnse gebieden, niet in de laatste plaats die van dinsdagavond 2 februari. Dit alles binnen een scenario van oorlog in Europa en een economische en financiële crisis die, afgezien van de tijdelijk “positieve of minder dan verwachte” statistieken, armoede, oorlogen en dood blijft voortbrengen, met het risico dat al haar gevolgen dramatisch zullen verergeren.
De Israëlische drone-aanval is volgens de krant Wsj representatief voor hoezeer Israël, onder de nieuwe extreem-rechtse coalitieregering onder leiding van premier Benjamin Netanyahu, naast de VS deel uitmaakt van dit imperialistische plan. De coalitie lanceerde onmiddellijk een reeks militaire operaties op Iraans grondgebied en zette daarmee een recente “traditie” van interventies voort die reeds tussen 2009 en 202,1 opnieuw onder de regering van Netanyahu werden uitgevoerd.
Deze Israëlische aanval komt nadat Israëlische en Amerikaanse agenten van de inlichtingendienst hebben besproken welke maatregelen moeten worden genomen om de nucleaire neigingen van Iran te neutraliseren en, niet in de laatste plaats, hoe kan worden ingegrepen in de militaire en strategische samenwerking met Rusland.
Niet verrassend organiseerde de huidige CIA-directeur William Burns de week voor de aanval een tijdige reis naar Israël om met Netanyahu te bespreken hoe Iran te treffen, hoe alle regionale kwesties aan te pakken, en hoe de timing en de wijze van de blitz voor te bereiden. Kort daarna arriveerde minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken in Israël (31 januari) om hen te feliciteren met de drone-operatie en de Amerikaans-Israëlische betrekkingen voort te zetten in een anti-Iraanse hoedanigheid, om te praten over de invasie van het Russische imperialisme in Oekraïne, en, in perspectief, hoe om te gaan met hun geduchte tegenstander, China.
Voor het bezoek van Antony Blinken en na dat van William Burns hielden de VS en Israël een grote militaire oefening, waarbij meer dan 7.500 van hun respectieve legers en militair-logistiek personeel werden ingezet. Een operatie die een voorbode zou kunnen zijn van een scherpere militaire aanval op Iran. De generale staf van het Israëlische leger verklaarde officieel in een verklaring aan de Wall Street Journal (volgens een nota van Ansa) dat Israël en de Verenigde Staten verwachten dat de situatie zal escaleren, waarbij militaire opties “indien nodig” niet worden uitgesloten.
Angstaanjagend nieuws. Het risico bestaat dat de oorlogsfronten zich uitbreiden, dat de imperialistische centrale gelederen, de VS, China en Rusland, met hun respectieve bondgenoten, aanleiding geven tot een algemener conflict. In dat geval zouden we te maken hebben met de zoveelste barbarij van het imperialisme, met onstuitbare verwoestingen, vergezeld van de steeds diepere economische crises van een mondiaal kapitalisme dat gedwongen is de apocalyps in scène te zetten om te overleven.
Het is aan de revolutionairen om de barbaarsheid van de oorlog om te zetten in een sociale revolutie voor een wereld zonder klassen, zonder uitbuiting en zonder oorlog.
Nee tegen de oorlog! Ja voor de hervatting van de klassenstrijd!
FD, Donderdag 2 februari 2023
Bron
F.D., L’Iran più che mai nel mirino dell’imperialismo USA. 2-2-2023.
Opmerking van Arbeidersstemmen
We hebben dit artikel van de ICT vertaald en geplaatst omdat het een recente ontwikkeling weergeeft van wat we in grote lijnen aangaven onder het kopje Buitenlandse inmenging in ons eerder artikel over Iran. Dat wil echter niet zeggen dat we de partij-opvatting delen van de ICT die naar voren komt in haar pompeuze aanmatiging van de rol die revolutionaire minderheden nu of in de toekomst kunnen spelen: “Het is aan de revolutionairen om de barbaarsheid van de oorlog om te zetten in een sociale revolutie voor een wereld zonder klassen, zonder uitbuiting en zonder oorlog.” Het omzetten van de oorlog in een sociale revolutie kan alleen het werk zijn van de strijd van de meest brede arbeidersmassa’s. De revolutionaire minderheden bevorderen deze massastrijd met hun propaganda, hun agitatie gebaseerd op hun analyses van voorbije en actuele strijd en hun inzichten in de historische doelen van de arbeidersklasse. Niets minder, maar ook niets meer.
arbeidersstemmen 