Vier bijdragen over de aanhoudende sociale onrust in Frankrijk
Overgenomen en vertaald van New from internationalist sites, with summaries and quotes from articles recommended for study and discussion. Updated 27-3-2023
Brandt Frankrijk?
Auteur: fredocorvo
De beweging van de arbeiders en de arbeidersraden
De arbeidersraden in de theorie van de Nederlands-Duitse communistische linkerzijde. Deel 6
Deel 1, deel 2, deel 3, deel 4, deel 5
part 6 in spanish
Door Philippe Bourrinet
In deze zesde en laatste aflevering van de tekst van Bourrinet publiceren we zijn hoofdstuk 5 en 6. De lezer treft daarin zoals gebruikelijk tussen vierkante haken toelichtingen van de vertaler aan.
(…) De strijd van de arbeidersklasse kan slechts tot hogere ontplooiing komen, wanneer zij zich over alle grenzen heen uitbreidt. Internationaal moet daarom ook de organisatie van de communisten zijn. Het is echter niet mogelijk en ook niet wenselijk, de oprichting van een nieuwe Internationale te forceren; de gelijkheid van opvatting, die hiervoor nodig is, moet groeien in de strijd en wordt hierin telkens opnieuw op de proef gesteld en tot hoger vormen ontwikkeld. Daarom roept de communistenbond ‘Spartacus’ de communisten aller landen op, de in dit manifest neergelegde gedachten te toetsen aan de in hun landen zich ontwikkelende massabewegingen. Alleen als in de strijd zelf de gelijkheid van opvatting en van doelstelling blijkt, wordt een aaneensluiting tot een communistische internationale partij mogelijk en vruchtbaar. (…)
Proletariërs aller landen, verenigt u!
(Inauguraal Adres. Open Brief aan de hoofd- en handarbeiders aller landen. Oorspronkelijk ingevouwen in Spartacus, december 1945, volgens aantekening geschreven in 1939)
Lees verder “De beweging van de arbeiders en de arbeidersraden”
Communisme, te vroeg? Of van uitstel naar afstel?
Over de ‘Grondbeginselen…’ en de overgangsperiode
Doo Fredo Corvo
Van de vele teksten van zogenaamde Nederlands-Duitse communistische linkerzijde, ook wel genoemd de partijstroming binnen het radencommunisme, heeft haar belangrijkste werk, de Grondbeginselen van de communistische productie en distributie1 de grootste misverstanden, hevigste reacties en ernstigste beschuldigingen opgeroepen, met name uit de hoek van de Italiaanse communistische linkerzijde. Onlangs verschenen enkele teksten die zich gewild of ongewild mengen in deze controverse:
- Hermann Lueer, The transition to communism: An Intellectual Confusion, met vertalingen in het Duits, Spaans en Nederlands.2
- Aníbal, A confused intellectual? A detailed critique of Hermann Lueer’s text The transition to communism: An intellectual confusion.3
- De laatste twee hoofdstukken van Ph. Bourrinet, Les Conseils Ouvriers dans la théorie de la gauche communiste germano-hollandaise. Deze tekst dateert van 1999 en is in verband met een recente vertaling in het Nederlands, die in 2023 in delen verschijnt op de site Arbeidersstemmen, door de auteur licht aangepast en uitgebreid. Een oudere Engelse vertaling is eveneens beschikbaar.4
Alle drie deze teksten hebben hun eigen invalshoeken, beperkingen en eigenaardigheden, net als de Grondbeginselen. In het belang van een verhelderende discussie behoort men daarmee rekening te houden.
Problemen gesteld na 1917-1923
De Grondbeginselen zijn geschreven als een gedeeltelijk antwoord op de vragen die de communistische linkerzijdes zich stelden ten aanzien van de contrarevolutie in Rusland:
- De kwestie van het proletarische bastion in Rusland, omgeven door imperialistische machten en een wereldmarkt waarvan het gedeeltelijk afhankelijk was.
- De overgang van de macht van de arbeidersraden naar de bolsjewistische partij en de staat. Het neerslaan van de opstand van Kronstadt.
- De verhouding tussen arbeidersklasse en de boeren, en in meer algemene zin de kleinburgerij.
- De kwesties van de compromissen in de buitenlandse handel, de buitenlandse politiek en van oorlog ter verdediging of uitbreiding van het proletarische bastion.
- Het vraagstuk van de taken van de communistische partijen en hun verhouding tot de Communistische Internationale.
Van der Lubbe-wandeling in Leiden
Op de site van Doorbraak, trof ik volgende aankondiging aan:
“Op zondagmiddag 26 februari vindt in Leiden de Marinus van der Lubbe-wandeling plaats. De Leidse metselaar en anarcho-communist Van der Lubbe werd door de nazi’s ter dood veroordeeld als brandstichter van het parlementsgebouw de Rijksdag in Berlijn in 1933, nu exact 90 jaar geleden”, aldus de oproep van het muziekpodium en eetcafé Resistor in de Leidse Vrijplaats, waar Doorbraak een kantoor heeft.
“Met de wandeling zal Van der Lubbe (1909-1934) herdacht worden als activist en eerste Nederlandse nazi-slachtoffer. De wandeling, met toespraken, begint om 14:00 uur bij de gedenksteen voor Van der Lubbe bij de Morspoort. Hierna zullen plekken bezocht worden die belangrijk waren in het leven van Marinus van der Lubbe.
Omstreeks 15:30 uur zal de wandeling eindigen bij Resistor in Vrijplaats Leiden aan de Middelstegracht 36. Daar zal afsluitend soep en discussie zijn, onder andere over het gevaar van hedendaags extreem-rechts. Deelname aan de wandeling is gratis, maar een donatie wordt op prijs gesteld.” Doorbraak
Lees verder “Van der Lubbe-wandeling in Leiden”Politieke economie of economische politiek van de revolutie?
De arbeidersraden in de theorie van de Nederlands-Duitse communistische linkerzijde. Deel 5
Deel 1, deel 2, deel 3, deel 4
Door Philippe Bourrinet
Volumen 5 en español (also in english and french)
“Is de heerschappij van de arbeidersklasse in een industrieel land tot werkelijkheid geworden, dan staat het proletariaat voor de taak, de omvorming van het economisch leven op nieuwe grondslagen, op die van de gemeenschappelijke arbeid, te beginnen. De opheffing van het privaatbezit is gemakkelijk
uitgesproken: het zal de eerste maatregel van de politieke heerschappij van de arbeidersklasse zijn. Maar dit is slechts een rechtskundige daad, die de grondslag voor het werkelijk economisch gebeuren zal leggen. De werkelijke omvorming en het werkelijk revolutionaire werk begint dan eerst.”
Jan Appel, Marxisme en staatscommunisme; Het afsterven van de staat.
Lees verder “Politieke economie of economische politiek van de revolutie?”Partij, raden en revolutie. “Massa’s of leiders”
De arbeidersraden in de theorie van de Nederlands-Duitse communistische linkerzijde. Deel 4
Door Philippe Bourrinet
“Naast het burgerlijke parlementarisme vormen de vakbonden het hoofdbolwerk tegen de verdere ontwikkeling van de proletarische revolutie in Duitsland. Hun houding in de Wereldoorlog is bekend. Hun beslissende invloed op de principiële en tactische stellingname van de oude sociaal-democratische partij leidde tot het afkondigen van de Burchtvrede met de Duitse bourgeoisie, wat neerkwam op de oorlogsverklaring aan het internationale proletariaat.
Hun sociaalverraderlijke activiteit vond zijn logische vervolg bij het uitbreken van de Novemberrevolutie in Duitsland, toen zij hun contrarevolutionaire gezindheid zwart op wit vastlegden door het afsluiten van een samenwerkingsverband voor economische vrede met het ineenstortende Duitse ondernemerdom. Hun contrarevolutionaire gezindheid hebben ze gedurende de gehele periode van de Duitse revolutie tot op de dag van vandaag gehandhaafd.
Het is de vakbondsbureaucratie geweest die zich het felst verzette tegen de steeds dieper in de Duitse arbeidersklasse wortel vattende radengedachte en die in staat was de noodzakelijkerwijs uit de economische massa-acties voortkomende politieke tendensen te vernietigen die zich richtten op de politieke machtsgreep van het proletariaat. De contrarevolutionaire aard van de vakbondsorganisaties is zo duidelijk dat vele ondernemers in Duitsland het in dienst nemen van arbeiders afhankelijk maken van het lidmaatschap van een vakbond. Daarmee is ten overstaan van iedereen onthuld dat de vakbondsbureaucratie actief deelneemt aan het kunstmatig in stand houden van het in alle voegen krakende kapitalistische systeem. De vakbonden zijn daarmee naast de burgerlijke fundamenten één van de belangrijkste steunpilaren van de kapitalistische klassenstaat.
Dat deze contrarevolutionaire maaksels niet van binnenuit in revolutionaire zin veranderd kunnen worden, is door de vakbondsgeschiedenis van het laatste anderhalfjaar voldoende bewezen. De revolutionering van de vakbonden is geen kwestie van personen. De contrarevolutionaire aard van deze organisaties ligt in de hen kenmerkende structuur en in hun systeem zelf. Uit dit inzicht volgt logisch dat alleen de vernietiging van de vakbonden zelf de weg vrijmaakt voor de voortgang van de sociale revolutie in Duitsland. Voor de socialistische opbouw is iets anders nodig dan deze fossiele organisaties.
Uit de massastrijd is de bedrijfsorganisatie ontstaan. Niet nieuw in de betekenis dat zij opduikt als iets unieks, maar nieuw in de zin dat zij in de revolutie overal ontspruit als noodzakelijk wapen in de klassenstrijd tegen de oude geest en de grondslag waarop hij gebaseerd is. Zij beantwoordt aan de radengedachte en is daarom helemaal geen pure vorm of een nieuw organisatie-aardigheidje of een mystiek mirakel. Zij is de organisch in de toekomst groeiende, de toekomst vormende uitdrukkingsvorm van een maatschappelijke revolutie, die afstevent op de klassenloze maatschappij. Ze is pure proletarische strijdorganisatie. Het proletariaat kan niet verscheurd in beroepsgroepen, buiten zijn strijdterrein voor de definitieve omverwerping van de oude maatschappij georganiseerd zijn, dat moet in het bedrijf gebeuren. Hier staat de één naast de ander als klassegenoot, hier moet iedereen staan als gelijkberechtigde. Hier staat de massa als drijvende kracht van de productie en voelt zij zich voortdurend genoodzaakt inzicht in haar te krijgen en haar zelf te leiden, Hier vindt de geestelijke strijd plaats, de revolutionering van het bewustzijn, in een voortdurende storm van man tot man, van massa tot massa. (…)”
Programma van de “Kommunistische Arbeiter-Partei Deutschlands” (KAPD) van mei 1920.1
Lees verder “Partij, raden en revolutie. “Massa’s of leiders””Iran meer dan ooit in het vizier van het Amerikaanse imperialisme
Aan de zijlijn, maar niet te veel, van de barbaarsheid van de Oekraïne-oorlog, een oorlog tussen Rusland en de NAVO-VS die op de huid van de Oekraïners wordt gevochten, hebben de VS hun “aandacht” weer gericht op het gehavende imperialisme van de Ayatollahs. De officiële oorzaak, althans die welke door het Pentagon naar voren is gebracht om Iran te straffen, zou verband houden met de herhaalde wens van de regering-Raisi om nucleair onderzoek te verrichten met het oog op de uitrusting van Teheran met de atoombom.
Lees verder “Iran meer dan ooit in het vizier van het Amerikaanse imperialisme”De overgangsperiode naar het communisme: een intellectuele verwarring
Door Hermann Lueer
Voor zover in de geschriften van Marx en Engels de economische grondslagen van een communistische maatschappij überhaupt zijn behandeld, zijn de ideeën over de communistische maatschappij meestal uitsluitend negatief bepalingen: geen geld, geen waarde, geen markt, geen loonarbeid, of oppervlakkige zinnen, d.w.z. niet inhoudelijk uitgewerkt, zoals: socialisatie van de productiemiddelen of het motto dat zowel bij de anarchisten als bij Lenin en zelfs bij Stalin populair was: ieder naar vermogen, ieder naar behoefte.
De ideeën over de overgangsperiode zien er dan ook als volgt uit. Aangezien het doorslaggevende aspect van de revolutionaire transformatie – de economische grondbeginselen van een communistische produktieverhouding – grotendeels onduidelijk is, lijkt de uitdaging van de overgang naar de communistische maatschappij vooral te liggen in de politieke organisatievorm. De sleutelwoorden hier zijn de leidende rol van de partij versus alle macht aan de raden.
Zonder bewustzijn van de economische grondslagen van de revolutionaire overgang van kapitalisme naar communisme worden de ideeën over de overgangsperiode die in de radicaal-linkse stromingen wijdverbreid zijn, op verschillende manieren een voorportaal van de contrarevolutie.
Lees verder “De overgangsperiode naar het communisme: een intellectuele verwarring”
Staat en partijen: de twee obstakels
De arbeidersraden in de theorie van de Nederlands-Duitse communistische linkerzijde. Deel 3
Door Philippe Bourrinet
En zeker zal ieder, die (…) geleerd heeft uit den loop der sterren de groote wetten van het heelal af te leiden en hun beteekenis voor onze, voor zijn eigen wereldbeschouwing leerde kennen, deze sterren voortaan met geheel andere oogen aanzien.
Zij spreken woorden tot hem vol inhoud en zin.
Als hij tot hen omhoog ziet, zooals zij daar aan den hemel hun banen doorlopen, spreken zij tot hem van de vroegere geslachten der menschen, die ook zo tot hen omhoog zagen,
spreken ze van hun arbeid en hun strijd,
niet als stomme getuigen, die onverschillig voor wat op aarde gebeurde, hun eigen weg gingen, doch als werkelijke deelgenooten in de geestesworsteling der menscheid.
(Dr. A. Pannekoek, De Wonderbouw der Wereld, 1916-1920) 1
De nieuwe tactiek van massa-actie. De kwestie van de staat
Lees verder “Staat en partijen: de twee obstakels”De massastaking en de eenheidsorganisatie van het proletariaat
De arbeidersraden in de theorie van de Nederlands-Duitse communistische linkerzijde. Deel 2.
Door Philippe Bourrinet
De menschenwereld is een wonder ding;
door haar blaast de Geest als een groote wind:
niemand weet waar hij opkomt, waar begint
het nieuwe willen, de verandering.
Soms schiet Leven vol hoog en wild gerucht
van worden en vergaan. In felle daden
stroomt uit zijn kracht. Elke dag is beladen
met mooglijkheden, ieder uur bevrucht.
Als weer verstilt het bruisende bewegen
komt de denkende mensch: poogt na te speuren
banen die ’t ging; rafelt voorbij gebeuren
uiteen; zegt: ‘het moést gaan langs déze wegen’.
Ver in zijn eenzaamheden lacht de Geest:
‘mijn banen kan geen mensch vooruit verkonden’.
Kind van ’t Al is hij, aan de stof gebonden,
maar de slaaf der stof is hij nooit geweest.
(Henriette Roland Holst-van der Schalk, Heldensage, 1927) 1
De massastaking was de eindelijk gevonden vorm van klassebewustzijn. Ze zou op een vacuüm zijn gebaseerd, als ze niet uiteindelijk werd geconcretiseerd in de opbouw van de organisatie van alle proletarische lagen en in een strijd om economische en politieke macht tegen de kapitalistische staat.
De arbeidersraden in de theorie van de Nederlands-Duitse communistische linkerzijde, deel 1
Door Philippe Bourrinet
Opgedragen aan Serge Bricianier (1923-1997), radencommunist
D’Arbeidersraden worde’ eenmaal het wezen
Van de geheele menschheid op de aarde.
Zooals in bloemen in een groote gaarde
Het hoogste zonnelicht samengelezen.
Zij zijn het hoogste van de al-gemeenschap,
Zij zijn het verwerpen van de alleenschap,
Dáárin elke man, vrouw en teeder kind
Alleen zijn eenig doel, de Menschheid, vindt.
De Arbeidersraden zijn dus als het licht –
Zij zijn de vrede, de rust en het heil,
Zij zijn de waarheid en de bron der waarheid.
Zij zijn de vastheid en het Algeheel
Der menschheid, de knooppunten van den arbeid,
Zij zijn de zaligheid der menschheid, – o zij zijn het licht.
(Herman Gorter, De Arbeidersraad)1
Het doorslaggevende belang van de arbeidersraden voor de nieuwe arbeidersbeweging, geboren uit de puinhopen van de Eerste Wereldoorlog, werd al opgemerkt vóór de revolutionaire golf van 1917-1921, die deze organisaties deed ontstaan uit een enorme proletarische aardbeving in zo verschillende landen als Duitsland, Hongarije, Oostenrijk en Rusland. Het is in dit laatste land, waar in 1905 de eerste arbeidersraden verschenen, die de eindelijk ontdekte vorm scheen te worden van het eerste arbeiderszelfbestuur sinds de Commune van Parijs.
De bijdrage van de Nederlandse linkerzijde, of liever gezegd van Nederlands-Duitse linkerzijde, aan de theoretische discussie over de arbeidersraden bestaat niet alleen uit een simpele erkenning van deze vorm van revolutionaire activiteit van het proletariaat op weg naar zijn bevrijding. Zij houdt allereerst de erkenning in van de geestelijke factor, d.w.z. de factor van het bewustzijn, om de strijdvormen van het proletariaat leven in te blazen.
Op de eerste plaats zou het proletariaat, zonder filosofie van zijn actie, zichzelf niet kunnen bevrijden. De objectieve voorwaarden (die van de crisis), die van de organisatie (vakbonden en partij) van de leidende minderheden waren niet voldoende. Het ontbrak aan een noodzakelijke voorwaarde: de facto van de massa, bewogen door het bewustzijn van haar revolutionaire doel.
Daarom is de bijdrage van Dietzgen fundamenteel voor het het ontstaan van de communistische linkerzijde in Nederland, en de verdere ontwikkeling van de theorie van de arbeidersraden door Pannekoek.
Lees verder “De arbeidersraden in de theorie van de Nederlands-Duitse communistische linkerzijde, deel 1”1920: het Rode Leger van arbeiders in het Ruhrgebiet
Ruim 100 jaar geleden kwamen arbeiders in het Ruhrgebiet in opstand tegen de rechtse Kapp-putsch, vormden een Rode Leger en versloegen aanvankelijk de fascistische Freikorpse. Verraden door de sociaal-democratie en de communistische partij, die de Akkoorden van Bielefeld ondertekenden om de arbeiders te ontwapenen, werden duizenden revolutionaire arbeiders afgeslacht. Hier volgen enkele fragmenten uit een boekje waarin deze geschiedenis in verhaalvorm naar voren komt.
Lees verder “1920: het Rode Leger van arbeiders in het Ruhrgebiet”De algemene crisis van het kapitalisme kondigt zich aan
Nieuwe gegevens over haar omvang en nabijheid. Meer druk op de arbeidersklasse en een hoger niveau van vernietiging-devaluatie van de kapitalen
Laten we eens kijken naar cijfers van internationale organisaties van het grootkapitaal en burgerlijke analisten
Lees verder “De algemene crisis van het kapitalisme kondigt zich aan”Over de wilde staking bij de Franse spoorwegen
(artikel overgenomen uit Controversen)
Gezien de grote vraag naar informatie vanwege de kenmerken van de wilde staking die begin december 2022 bij de Franse spoorwegen uitbrak, nemen wij hier een bijdrage over van Henri Simon (die deze maand zijn honderdste verjaardag vierde!) en passages uit een artikel dat door Le Prolétariat Universel is gepubliceerd onder de titel Een klap in het gezicht van de medeplichtigheid van de vakbonden aan de regeringen.
De kapitalistische orde regeert in Peru: over interburgerlijke twisten
In de hitte van de onophoudelijke opmars van de crisis van het kapitalisme, de militaire escalatie op wereldniveau, de toename van de klassenstrijd, de onuitputtelijke verloedering van de natiestaat, van de zittende politici, van partijen en van mooie woorden als vrijheid en gelijkheid, kookt de ketel van de interburgerlijke twisten in Peru over.
Lees verder “De kapitalistische orde regeert in Peru: over interburgerlijke twisten”UK: staking gezondheidszorg
Van wie is de staking?
De inflatie loopt op tot 14%, de huidige ‘loonsverhoging’ door de regering is een zware loonsverlaging en de aangekondigde verhoging voor 2023 is slechts 2%. Dit betekent dat meer collega’s van de NHS hun baan zullen opzeggen en dat de personeelstekorten zullen toenemen. Het is tijd om de realiteit onder ogen te zien.
We hebben lang geen strijd geleverd. Afgezien van de artsen in opleiding is er in 30 jaar geen grotere staking geweest in de NHS. Wie heeft de ervaring om de strijd te organiseren? Een succesvolle strijd vereist een gezamenlijke actie van werknemers in verschillende salarisgroepen, in verschillende ziekenhuizen, in verschillende vakbonden. Als we kijken naar wat er de afgelopen maand is gebeurd, zien we dat de vakbonden niet in staat zijn om deze eenheid te organiseren.
Lees verder “UK: staking gezondheidszorg”Demonstraties in China: Geënsceneerd door Marx en Engels?
Door Ralf Ruckus
De protesten tegen de blokkades en het partijregime zijn al maanden aan de gang en verbinden verschillende sociale groepen. De regering heeft niet veel speelruimte.
Lees verder “Demonstraties in China: Geënsceneerd door Marx en Engels?”Hoge hoeden, bolhoeden en petten
De oude middenklasse en nieuwe klassen in de theorie van Anton Pannekoek, de Groep Internationale Communisten en de Spartacusbond
Aníbal en Fredo Corvo
Staking aan de University of California
Het volgende is de tekst van een pamflet gericht aan stakende studentenarbeiders van het University of California systeem in de Verenigde Staten. Zie voor meer informatie over deze staking van 48.000 medewerkers: Negotiations Enter 6th Day as University of California Strike Continues at UC San Diego, Other Campuses. In 2020 was ook al een staking die vier maanden duurde. In dit licht is het niet handig om op te roepen tot een langdurige staking. Vakbonden, werkgevers en de staat gebruiken langdurige stakingen die in isolement van andere arbeiders plaatsvinden, om de arbeiders af te matten en de hele arbeidersklasse in te peperen dat het niet loont om in beweging te komen. Om deze reden waren radencommunisten altijd voorstander van maximale uitbreiding van stakingen, over de grenzen van beroep van sector heen. In plaats van het traditionale ‘picketing’, met vakbondsbordjes voor de poort demonstreren voor opgetrommelde politie, zijn het met name de stakende arbeiders zelf die de koppen bij elkaar kunnen steken in algemene vergaderingen om te besluiten met welke middelen zij zelf voor uitbreiding kunnen zorgen: naar welke bedrijven, met welke algemene leuzen en eisen, en uiteraard door het sturen van massale delegaties.
Arbeidersstemmen
Lees verder “Staking aan de University of California”Geen oorlog behalve de oorlog van de kapitalisten?
– Internationale havenarbeidersbeweging schaart zich achter EU-Oekraïens imperialisme
Het wordt steeds duidelijker dat de organisaties van havenarbeiders in de rij staan om het Amerikaans/EU imperialisme in Europa te beschermen. Dit is enigszins teleurstellend gezien de stakingen en werkblokkades tegen alle wapentransporten door de COBAS/vakbonden in Italië en de havenarbeiders in de Griekse haven Piraus/Athene.
Lees verder “Geen oorlog behalve de oorlog van de kapitalisten?”Iran: De voortzetting van de protesten, het alternatief van het kapitaal en het perspectief van de arbeidersklasse
Ondanks de ongebreidelde onderdrukking door de politiestaat en de vele politie op straat zijn de straatprotesten niet alleen doorgegaan, maar hebben ze zich ook uitgebreid van universiteiten tot middelbare scholen. De islamitische criminele bourgeoisie weet dat repressie alleen niet kan voorkomen dat de demonstraties doorgaan, maar dat zij naast de repressie door de politie ook haar toevlucht moet nemen tot andere oplossingen om de woede van de demonstranten te ventileren en hun protesten te kanaliseren. In deze context heeft Mohseni-Eje’i, het hoofd van de rechterlijke macht, de demonstranten uitgenodigd voor een gesprek en heeft de gouverneur van Teheran aangekondigd dat de veiligheidsfunctionarissen proberen twee of drie plaatsen voor bijeenkomsten vast te stellen.
Lees verder “Iran: De voortzetting van de protesten, het alternatief van het kapitaal en het perspectief van de arbeidersklasse”“Algemene staking” in Frankrijk
Niets van wat is te zien en lezen op ‘sociale’ netwerken en de media, is wat het lijkt.
Zo ook de “Algemene staking” in Frankrijk. De door de vakbeweging georkestreerde stakingen en de gebeurtenissen er omheen, van scholierenstakingen tot het inslaan van ruiten van luxe winkels, zijn geen voorbeeld tot navolging in andere landen. Hieronder vertalen we een pamflet en een artikel van twee groepen die behoren tot de Communistische Linkerzijde uit het Frans. Deze geven een beter beeld van de kansen en bedreigingen voor arbeidesstrijd tegen de gevolgen van inflatie en de Oekraïne-oorlog.
Droom over Bolsenaro-coup in Brazilië
Het volgende ingezonden stuk plaatsen we in de rubrieken Proletarische Humor en Utopisch Realisme.
Arbeidersstemmen
Lees verder “Droom over Bolsenaro-coup in Brazilië”Iran: Olie- en gasarbeiders in beweging. Het regime slaat verzoenlijke toon aan terwijl de repressie doorgaat
Aníbal en Fredo Corvo
In de huidige situatie ontstaan kansen en bedreigingen voor de arbeiders in Iran en in de energieproducerende regio van Saoedi-Arabië tot Algerije en van Kazakhstan tot Turkmenistan. Met het in beweging komen van arbeiders in de vitale Iraanse energiesector, zijn er eerste tekenen van een omslag in de tot nu toe onverbiddelijke repressie van het regime tegen de straatprotesten. In dit artikel onderzoeken we de twijfels van arbeiders in de bedrijven om gevolg te geven aan de oproepen van meerdere zijden om met stakingen de straatprotesten te versterken.
Lees verder “Iran: Olie- en gasarbeiders in beweging. Het regime slaat verzoenlijke toon aan terwijl de repressie doorgaat“[Iran] De emancipatie van vrouwen is alleen mogelijk in een communistische samenleving!
Met het begin van de straatprotesten tegen de misdadige islamitische bourgeoisie, vergezeld van een beweging tegen hun ideologische bovenbouw, worstelen de rechtse en linkse burgerlijke tendensen om de demonstraties te reduceren tot gericht tegen de verplichte hijab en voor burgerlijke vrijheden, van de Witte Woensdag campagne tot de vrouwenrevolutie.[1] Het verwijderen van de hoofddoek wordt beschouwd als een symbool van vrouwenbevrijding, alsof vrouwen in Turkije, Bangladesh, de Filippijnen, Amerika, enz, niet gebonden zijn door de ketenen van het kapitalisme en “vrij” zijn. Arbeidsters in Bangladesh hoeven geen hoofddoek te dragen, maar moeten in de 21e eeuw wel 10 tot 14 uur per dag werken.
Lees verder “[Iran] De emancipatie van vrouwen is alleen mogelijk in een communistische samenleving!”Vrienden van het radencommunisme: Oproer in Iran
We plaatsen het volgende artikel omdat het ingaat op enkele weinig belichte achtergronden van de huidige crisis van het regime in Iran. Merkwaardig genoeg voor een tekst van ‘vrienden van het radencommunisme’, komt pas aan het slot de arbeidersstrijd aan de orde, zonder duidelijke perspectieven. Daartoe verwijzen we naar een commentaar volgend op de tekst.
Arbeiderstemmen
Oproer in Iran
Sinds half september zijn er massale protesten gaande in de Islamitische Republiek Iran. Ze werden in beweging gebracht door de dood van een 22-jarig meisje dat door de zedenpolitie werd aangehouden. Haar naam was Makhsa Amini en ze stierf na haar arrestatie in Teheran. Ambtenaren ontkenden de beschuldiging dat marteling de oorzaak van haar dood was. Later bleek echter dat het meisje zwaar was mishandeld.
Studenten in Teheran en Makhsa’s buren in haar woonplaats Sakez protesteerden onder het scanderen van de slogan “Vrouw, leven, vrijheid!”. Een golf van verontwaardiging overspoelde het land. Amini kwam uit Koerdistan en daar braken stakingen uit. Vrouwen scheurden ostentatief hun hijabs af en verkondigden een andere boodschap – “Dood aan de dictator! De demonstraties gingen door, en mensenmassa’s bekogelden de politie onder het roepen van: “Weg met de Islamitische Republiek!” en “Ik zal de moordenaars van mijn zuster doden!”.
De Iraanse crisis wordt veroorzaakt door de interactie van een aantal factoren – economische, ecologische, politieke en nationale. Dit schept mogelijkheden voor de uitbreiding van de opstand en voor de verdieping ervan. Massale protesten in het land, inclusief gewelddadig verzet, zijn sinds 2017 aan de gang.
Lees verder “Vrienden van het radencommunisme: Oproer in Iran”Nationale zelfbeschikking, kapitalistische slogan en valstrik voor de proletarische klasse
Van de kant van het Russische kapitalistische imperialisme wordt met het “recht op zelfbeschikking” gezwaaid om aan zijn behoeften en pretenties te voldoen. We lezen:
De Russische president Vladimir Poetin heeft het VN-statuut gebruikt om de annexatie aan Rusland te rechtvaardigen van de bezette gebieden van de zelfverklaarde Volksrepublieken Donetsk en Lugansk en de regio’s Cherson en Zaporiyia, die in het kader van de Oekraïense oorlog door Russische troepen onder de voet zijn gelopen. Er is geen weg terug, heeft hij duidelijk gemaakt.
Lees verder “Nationale zelfbeschikking, kapitalistische slogan en valstrik voor de proletarische klasse”De moord op Mahsa Amini is een manifestatie van de brutaliteit van de islamitische bourgeoisie!
De dood van Mahsa Amini, de 22-jarige vrouw die werd vermoord door agenten van de islamitische bourgeoisie in dienst van de Geleide Patrouille of moraalpolitie, heeft een golf van woede en haat over de brutaliteit van de islamitische bourgeoisie teweeggebracht. Vanwege haar ideologische superstructuur oefent de islamitische bourgeoisie niet alleen klassenonderdrukking uit, maar ook seksuele onderdrukking van vrouwen, vooral vrouwen uit de arbeidersklasse, die in de maatschappij en op het werk worden uitgebuit, lastiggevallen, beledigd en misbruikt, enz. Als gevolg daarvan bevinden zij zich in een nog lagere positie dan mannen uit de arbeidersklasse.
Lees verder “De moord op Mahsa Amini is een manifestatie van de brutaliteit van de islamitische bourgeoisie!”Anton Pannekoek, Klassenstrijd en natie (1912)
Een klassieker van het radencommunisme die tot voor kort alleen in het Duits, Frans, Engels of Spaans kon worden gelezen, nu voor het eerst in het Nederlands.
Zeer actueel vanwege de rol van Oekraïens en Russisch nationalisme in de huidige oorlog in Oekraïne. Beide nationalismen worden door sommige leninistische linksen gebruikt om aan de ene of de andere kant van de frontlinie aan de oorlog deel te nemen.
“Klassenstrijd en natie” in citaten
“Moderne naties zijn volledig het product van de burgerlijke maatschappij; zij zijn ontstaan met de warenproductie, namelijk met het kapitalisme, en hun dragers zijn de burgerlijke klassen.”
Lees verder “Anton Pannekoek, Klassenstrijd en natie (1912)”Anton Pannekoek: Het afbeulsysteem van Taylor (1914)
Gezien vanuit de technisch-economische invalshoek als een methode om alle noodzakelijke levensmiddelen te produceren, is de hele geschiedenis van het kapitalisme een onstuitbare toename van de arbeidsproductiviteit. Op twee verschillende manieren vindt deze toename plaats, enerzijds door verbetering van machines en technische methoden, anderzijds door verhoging van de arbeidsintensiteit. Beide hebben het onmiddellijke doel de meerwaarde te vergroten en de uitbuitingsgraad te verhogen. Terwijl het ene, het betere gebruik van het dode materiaal, de arbeiders niet rechtstreeks raakt, raakt het andere hen des te meer, omdat zij zelf het levende materiaal zijn dat beter moet worden gebruikt. Het Taylor-systeem betekent een nieuwe methode van rationeel gebruik van arbeidskrachten.
Lees verder “Anton Pannekoek: Het afbeulsysteem van Taylor (1914)”
arbeidersstemmen 