Brandt Frankrijk?

Vier bijdragen over de aanhoudende sociale onrust in Frankrijk

Overgenomen en vertaald van New from internationalist sites, with summaries and quotes from articles recommended for study and discussion. Updated 27-3-2023

Sensationele berichtgeving van CNN
Lees verder “Brandt Frankrijk?”
Brandt Frankrijk?

Staat en partijen: de twee obstakels

De arbeidersraden in de theorie van de Nederlands-Duitse communistische linkerzijde. Deel 3

Deel 1, deel 2

Door Philippe Bourrinet

En zeker zal ieder, die (…) geleerd heeft uit den loop der sterren de groote wetten van het heelal af te leiden en hun beteekenis voor onze, voor zijn eigen wereldbeschouwing leerde kennen, deze sterren voortaan met geheel andere oogen aanzien.

Zij spreken woorden tot hem vol inhoud en zin.

Als hij tot hen omhoog ziet, zooals zij daar aan den hemel hun banen doorlopen, spreken zij tot hem van de vroegere geslachten der menschen, die ook zo tot hen omhoog zagen,
spreken ze van hun arbeid en hun strijd,
niet als stomme getuigen, die onverschillig voor wat op aarde gebeurde, hun eigen weg gingen, doch als werkelijke deelgenooten in de geestesworsteling der menscheid.

(Dr. A. Pannekoek, De Wonderbouw der Wereld, 1916-1920) 1

De nieuwe tactiek van massa-actie. De kwestie van de staat

Lees verder “Staat en partijen: de twee obstakels”
Staat en partijen: de twee obstakels

Oorlog in Oekraïne: verklaring van de KRAS-IAA tegen provocateurs-verklikkers

“Generaals aan de strop” en “Dood een generaal” in de straten van Moskou

Volgende verklaring plaatsen we uit solidariteit met de anarchistische kameraden die zich in Rusland verzetten tegen de inter-imperialistische oorlog in Oekraïne. Inter-imperialistisch, want Rusland voert deze oorlog aan de ene kant van het front, en aan de andere kant voeren de Verenigde Staten oorlog, vooral door wapenzendigen, samen met de bondgenoten van NATO, AUKUS en met hulp van de EU. De arbeiders van alle landen betalen deze oorlog, met hun bloed, met trauma’s en overal met toegenomen uitbuiting (inflatie!) en verscherpte onderdrukking. Zoals in het verleden geldt in deze inter-imperialistische oorlog: strijd voor de belangen van de arbeidersklasse tegen de ‘eigen’ bourgeoisie en haar staat, uitbreiden en eenmaken van deze strijd door zelfstandige organisatie van de proletarische massa’s, overname van de bedrijven en stukslaan van de staat, alle macht aan de arbeidersraden!


Opnieuw over “anarchisten” die de principes vergeten

De afdeling van de Internationale Arbeidersassociatie in de regio van Rusland roept op tot een boycot van provocateurs en verklikkers die zich verschuilen achter de naam van “anarchisten” en die de activisten van onze organisatie bij de politie aangeven.

Lees verder “Oorlog in Oekraïne: verklaring van de KRAS-IAA tegen provocateurs-verklikkers”
Oorlog in Oekraïne: verklaring van de KRAS-IAA tegen provocateurs-verklikkers

150 jaar Commune van Parijs, 100 jaar opstand van Kronstadt

Bij deze dubbele herdenking publiceren we een vertaling uit het Portugees uit de stroming van het Braziliaanse zelfbeheer-marxisme, een vertaling van een tekst van de ICT uit het Engels, plus links naar andere bijdragen.

Lees verder “150 jaar Commune van Parijs, 100 jaar opstand van Kronstadt”
150 jaar Commune van Parijs, 100 jaar opstand van Kronstadt

Abdullah Ocalan voegt een nieuw hoofdstuk toe aan de “Protocols of the Elders of Zion”…

Gevangen sinds 1999, ter dood veroordeeld en vervolgens tot levenslange gevangenisstraf, Abdullah Ocalan, leider van de Koerdische Arbeiderspartij (PKK), wordt door de Franse en internationale linkse en uiterst linkse partijen beschouwd als een “libertair”, “feministisch” en “ecologisch” denker.

Ondanks deze lofbetuigingen schreef de onaantastbare Ocalan in april 2020 toch twee artikelen in die zijn uitzinnige antisemitisme en samenzwerings-wanen duidelijk naar voren brengen: “In de herdenking van de Holocaust 1) en “De Joodse Ideologie, Kapitalisme en Moderniteit” 2). Deze teksten werden gepubliceerd in het Engels op de website van de Iraanse Koerden (rojhelat.info), die de geschriften publiceren van de PJAK, de Partij voor een vrij leven in Koerdistan, nauw verbonden met de PKK. Sinds april 2020 hebben deze twee teksten voor zover ik weet, tot geen enkele reactie of een debat geleid op deze website, of elders.

Zelfs als deze twee artikelen slecht zijn vertaald in het Engels (en waarschijnlijk slecht zijn geschreven in hun oorspronkelijke taal) hun antisemitisme is schaamteloos 3).

Lees verder “Abdullah Ocalan voegt een nieuw hoofdstuk toe aan de “Protocols of the Elders of Zion”…”
Abdullah Ocalan voegt een nieuw hoofdstuk toe aan de “Protocols of the Elders of Zion”…

Peru: Er dwaalt een waanvoorstelling onder ons

Pamflet, Lima, ondertekend door 3 groepen, 14-11-2020 (verspreid op Facebook door Ediciones Rojoscuro Internacional).

Foto: CNN?, 14-11-2020

Een lange “sociale vrede” op dit stukje vercommercialiseerde aarde dat Peru heet, werd in korte tijd ontmaskerd. De DEMOCRATIE, het stokpaardje van de bourgeoisie, blies de “sociale vrede” op. De interne strijd tussen beide fracties van de bourgeoisie, vertegenwoordigd door enerzijds het parlement, dat zijn eigen betrokkenheid schaamteloos verborg door zich te hullen in het kleedje van een morele strijd “tegen de corruptie”, en anderzijds de regering, vertegenwoordigd door Vizcarra [Wikipedia: Martín Vizcarra]. Van beide vertegenwoordigt elke fractie haar eigen belangen en politieke agenda voor de controle over de structuren van de staat. Het enige resultaat hiervan is de verdeling van de macht over het beheer van het kapitaal.

De geleidelijke verscherping van deze politieke geschillen gaat gepaard met een internationale economische crisis waarin het kapitalisme ons zijn pestilente lijk laat zien en dat, als een mechanisch beest van uitbuiting, zijn aanval uitvoert van ellende, vervreemding en verscherpte precarisering [baanonzekerheid].

Lees verder “Peru: Er dwaalt een waanvoorstelling onder ons”
Peru: Er dwaalt een waanvoorstelling onder ons

Is plunderen anti-kapitalistisch?

Barcelona, 1 november 2020, rellen tegen Covid-maatregelen

In radicale anarchistische, anarcho-communistische, communisatie en soortgelijke uitingen in de media is vaak te lezen over “plundering als onteigening van de waarde” en dergelijke. Daarbij wordt plundering geassocieerd met “radicale tendensen van de klassenstrijd van het proletariaat”, met “verzet tegen de kapitalistische orde”, met “vernietiging van de waar”, enz. [waar en waarde in Marxistische zin]

Lees verder “Is plunderen anti-kapitalistisch?”
Is plunderen anti-kapitalistisch?

Terug naar een staatskapitalistisch program

Hoe een non-discussie bordigistische standpunten onthult

In een open brief van 10 januari 2020 gaf ik een antwoord op een stellingname van de IGCL over de eerste engelse vertaling van GIC, Fundamental Principles of Communist Production and Distribution (1935). (1) Het onlangs verschenen antwoord van Robin bevestigt mijn vermoeden dat de IGCL moeilijk kan onderscheiden tussen wat inmiddels bekend is over de Russische revolutie en de opvattingen die destijds de bolsjewiki daarover hadden. Robin’s repliek speelt in op heersende vooroordelen binnen het Bordigisme ten aanzien van wat het minachtend radenisme noemt, vooroordelen die ook bestaan binnen het post-Trotskistische Communia, waarmee Robin warme banden onderhoudt.

Lees verder “Terug naar een staatskapitalistisch program”
Terug naar een staatskapitalistisch program

Sluiten democratie dictatuur elkaar uit of vullen ze elkaar aan?

Een kritiek op Davis, ‘The Road to Anti-State, Anti-market Socialism’.

Op 10 juni, in “Defund the police” of anders? keken we terug op de draai die de beweging van protest en rellen tegen de politie repressie in de VS nam in de richting van hervormingen en verkiezingen. De belangrijkste analyse was:
  • Inspanningen in het verleden om de politie te hervormen zijn ondoeltreffend gebleken. Zelfs een radicale hervorming van de politie zal uiteindelijk alleen maar leiden tot een effectievere macht van de staat over proletarische buurten.
  • De politie was meer terughoudend in het gebruik van geweld; geweld was contraproductief gebleken.
  • De burgerlijke dictatuur moet zich achter de democratie verschuilen, vooral in het feitelijke begin van de economische depressie.
  • Op dat moment had de beweging in de VS haar grenzen bereikt. De beweging was niet in staat om leuzen en eisen naar voren te brengen die de belangen van het proletariaat tot uitdrukking brengen, maar accepteerde wat valse perspectieven zijn, die door het linkse deel van de staat naar voren werden gebracht.
Als perspectief voor de verdediging tegen repressie onderstreepte het artikel dat dit voor het proletariaat niet alleen een kwestie van geweld is. Als uitgebuite en onderdrukte klasse met een historisch perspectief hangt ze nog meer dan de historische achterhaalde kapitalistische klasse af van haar vermogen om zich te presenteren als vertegenwoordiger van de maatschappij en de mensheid als geheel. Het artikel stelde als volgende stap het proletariaat voor om wie (al) werkloos zijn te organiseren in massabijeenkomsten op straat of in veroverde gebouwen, in gekozen en herroepbare werklozencomités, in massamarsen naar werkplekken waar ontslagen worden aangekondigd, en eenwording met de (nog) werkende proletariërs. Er zijn verschillende redenen waarom dit perspectief (nog) niet gerealiseerd is. Op het niveau van de massa had de beweging haar grenzen bereikt. De politieterreur in proletarische buurten in flagrante schending van de ‘gelijkheid’ en ‘vrijheid’ die in de burgerlijke maatschappij zouden heersen, werd opgevat vanuit het perspectief van een ‘burger’ van alle klassen en niet vanuit dat van ‘vrije loonarbeiders’, in loondienst of werkloos, uitgebuit in arbeid met vaste contracten of onzeker, of in reserve gehouden voor de terugkeer van ‘volledige werkgelegenheid’ tijdens de veralgemeende imperialistische oorlog. Daarom heeft “Defund the police” niet “The Road to Anti-State, Anti-Market Socialism” geopend, maar een “citizen”-weg naar de lokale democratie, naar de keuze tussen Democraten en Republikeinen, voor of tegen Trump, en ten slotte de komende campagne voor de presidentsverkiezingen. Wie de straat op wilde, kreeg een symbolische strijd aangeboden, waarbij standbeelden werden bestormd. Op het niveau van de communistische minderheden die zich radencommunisten noemen of die zich laten inspireren door de historische Duitse en Nederlandse communistische linkerzijde, konden we zien dat de meesten van hen hetzelfde handelden en dachten als de meeste anarchisten. Niet in staat om proletarische argumenten te vinden tegen de valse tegenstelling tussen racisme en interklasse-antiracisme, of simpelweg door zich aan te sluiten bij de linkse identitarisme, intersectionalisme en privilege-theorie, vielen ze ten prooi aan burgerlijk democratisme, waarbij ze democratie en dictatuur tegenover elkaar stellen in de stijl van de Duitse radencommunist Otto Rühle in zijn laatste jaren.1)

The Road Yet Traveled. The Road to Anti-State, Anti-market Socialism

De volgende kritiek maakt gebruik van de kortgeleden herziene en aangevulde uitgave van Jim Davis’ The Road Yet Traveled. The Road to Anti-State, Anti-Market Socialism 2) voor zover het een voorbeeld is van het democratisme dat in het huidige radencommunisme heerst. Toen duidelijk werd dat Davis zijn tekst aan het herzien was, stuurde ik hem het eerste ontwerp van deze kritiek. Deze bleef helaas onbeantwoord, ook toen ik hem erop wees dat ik het ontwerp had gebruikt voor het bovengenoemde actualiteitsartikel over Defund the Police. Dit is een gemiste kans om eventuele misverstanden op te helderen, alvorens deze kritiek te publiceren. Lees verder “Sluiten democratie dictatuur elkaar uit of vullen ze elkaar aan?”
Sluiten democratie dictatuur elkaar uit of vullen ze elkaar aan?

Proletarisch internationalisme en de oorlog in Syrië, deel 1

USA-English version

Een anti-kritiek van Fredo Corvo

Deel 1

De strijd om ‘Rojava’ als deel van de inter-imperialistische slachtpartijen

Bijna dagelijks verschijnen op TV hartverscheurende beelden van de verschrikkingen voor de burgerbevolking als gevolg van de botsingen in Syrië tussen verschillende imperialistische machten. Net als in twee wereldoorlogen en tijdens de Koude Oorlog in de talloze conflicten die de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie indirect met elkaar uitvochten via door hen gesteunde terreurregimes en nationale ‘bevrijdings’-bewegingen, is de burgerbevolking het weerloze slachtoffer. Naar het model van het massale bloedvergieten dat het kolonialisme onder de inheemse bevolking aanrichtte, zijn deze slachtpartijen onder weerloze burgers een geliefd strijdmiddel in de inmiddels ruim 100 jaar aandurende inter-imperialistische oorlogen tussen de imperialistische rovers onderling.  Lees verder “Proletarisch internationalisme en de oorlog in Syrië, deel 1”

Proletarisch internationalisme en de oorlog in Syrië, deel 1

Is het verdedigen van Afrin proletarisch internationalisme?

De Turkse inval in Syrië met het openlijk verklaarde doel om de Koerdische YPG te verdrijven van de Turkse grens, heeft geleid tot allerlei reacties van organisaties die zich beroepen op anarchisme, socialisme of communisme. Over het algemeen wordt de Turkse inval veroordeeld en worden ‘de Koerden’ verdedigd. De bekende links-burgerlijke groepen hebben gereageerd volgens de schema’s die zij al decennia lang hanteren om te kiezen aan welke kant van het oorlogsfront ze zullen deelnemen aan de imperialistische slachtpartijen. Dat is niets nieuws. Maar in dit geval van de Turkse invasie in Syrië, zien we dat groepen en individuen die zich oriënteren op de Communistische Linkerzijde1 worden beïnvloed door links-burgerlijke stellingnames. Zelfs groepen die in de Tweede Wereldoorlog het proletarisch internationalisme verdedigden, hebben nu moeite om het standpunt van de arbeidersstrijd tegen de imperialistische oorlog duidelijk naar voren te brengen. Dat heeft – zoals we zullen zien – gedeeltelijk te maken met een microscopische visie op Rojava, de microkosmos van het veronderstelde ‘socialisme in één provincie’.

Rostock1
Beelden van een demonstratie in Rostock, Duitsland

Rostock2

Rostock3

Lees verder “Is het verdedigen van Afrin proletarisch internationalisme?”

Is het verdedigen van Afrin proletarisch internationalisme?

Catalonië: separatisme of arbeidersautonomie?

riot-police-stand-in-front-catalan-parliament

Vele arbeiders begrijpen dat ze geen belang hebben bij het steunen van het Spaanse nationalisme en ook niet bij het Catalaanse nationalisme dat sinds september regelmatig over de straten van Barcelona golft. Maar wat te denken van de door ultralinks geroemde Comités ter Verdediging van het Referendum? Wat van de algemene staking van 3 oktober?

Lees verder “Catalonië: separatisme of arbeidersautonomie?”

Catalonië: separatisme of arbeidersautonomie?

Discussie: na de revolutie besturen alle arbeiders samen de bedrijven

Belangstellenden wijzen we op een studie- en discussiebijeenkomst over

Groep(en) van Internationale Communisten
‘Grondbeginselen der communistische productie en distributie’

Hoofdstuk I t/m V over de opvattingen van vermaatschappelijking of socialisatie van de productiemiddelen bij Marx en Engels, bij de sociaal-democratie en bij het libertaire communisme.

janappelintervmid70tiessmll
De Duitse revolutionaire arbeider Jan Appel (1890-1985), auteur van de “Grondbeginselen”

 

Ter voorbereiding:

  • Spartacusuitgave blz. 1 t/m 33.
  • On-line bij aaap.be.

Zaterdagmiddag 23 september 2017.
Reserveren uiterlijk 22 september is verplicht.
Mail FredoCorvo@gmail.com en je ontvangt preciese tijden en het adres (Utrecht). Lees verder “Discussie: na de revolutie besturen alle arbeiders samen de bedrijven”

Discussie: na de revolutie besturen alle arbeiders samen de bedrijven

Oktoberrevolutie 1917: leidt Marxisme tot staatsterreur over de arbeidersklasse?

Dit jaar wordt in artikelen en documentaires de Russische revolutie van 1917 herdacht. Met de Februarirevolutie wilden de arbeiders en soldaten een einde maken aan de deelname van Rusland aan de Eerste Wereldoorlog [1]. Maar het lukte slechts om een einde te maken aan het Tsarisme. Omdat de Voorlopige Regering de deelname aan de Wereldoorlog voortzette, grepen de Arbeidersraden in de Oktoberrevolutie de politieke macht en ontstond de Sowjet-Unie.

AlleMachtArsolRaete
Berlijn 1918: nadat de opstand van matrozen en arbeiders in Duitsland een einde maakte aan de Eerste Wereldoorlog, eisen massabewegingen alle macht aan de arbeiders- en soldatenraden.
Bij meerdere generaties van arbeiders overal ter wereld stond in het geheugen gegrift dat de Sowjet-Unie het resultaat was van een succesvolle arbeidersopstand. Inmiddels wordt onder arbeiders breed erkend dat in de Sowjet-Unie de staat een genadeloze terreur heeft uitgeoefend over de bevolking, inclusief de arbeiders. Dit inzicht wordt door alle burgerlijke stromingen gebruikt om het Marxisme in diskrediet te brengen (of te bejubelen zoals de Stalinisten en Maoisten doen) als een staatsideologie die in de praktijk onvermijdelijk leidt tot een steeds sterkere terreur, zoals de Sowjet-Unie die heeft laten zien.

Het is zeker waar dat de Communistische Partij van Rusland, Lenin voorop, zich heeft beroepen op Marx en Engels. Maar wat was eigenlijk het standpunt van Marx en Engels over de staat? Hebben anarchisten zoals Bakoenin door de ontwikkeling van de Sowjet-Unie achteraf gelijk gekregen, dat Marx een autoritaire staatsopvatting huldigde? Hier kunnen we niet uitgebreid op deze vraag ingaan. We verwijzen naar Karl Marx & de staat door David Adam (MHI, 2010). David Adam toont aan dat Marx vanaf zijn jeugdgeschriften tot in de strijd met Bakoenin op het einde van zijn leven, de staat als middel tot bevrijding van de arbeidersklasse heeft afgewezen.

Maar hoe zit het dan met Lenin? De Duitse revolutionair Jan Appel heeft er in een weinig bekende tekst al in 1927 er op gewezen dat Lenin in Staat en Revolutie afwijkt van de standpunten van Marx en Engels, waar hij het reformistische idee overneemt dat het in staatshanden brengen van de bedrijven ‘socialisatie’ betekent. Daardoor kan de staat – zo betoogt Appel – niet afsterven zoals Marx en Engels stelden, maar moet de staat “tot een geweldig onderdrukkingsinstrument groeien, zoals nog geen samenleving er een gezien heeft.” Jan Appel schetst vervolgens hoe na het stukslaan van de burgerlijke staat ook in economisch opzicht alle macht in handen van de  arbeidersraden kan blijven. De belangstellende lezer wordt verder verwezen naar Jan Appel/G.I.C. Marxisme en staatscommunisme – het afsterven van de staat.

Over de genoemde teksten van David Adam en Jan Appel vindt in juni een discussiebijeenkomst plaats. Heb je belangstelling om daar aan deel te nemen, geef je dan voor 1 juni op via FredoCorvo@gmail.com.

 

[1] Zie het artikel De russische februarirevolutie van 1917 in twee teksten.

 

Oktoberrevolutie 1917: leidt Marxisme tot staatsterreur over de arbeidersklasse?

De Russische Februarirevolutie van 1917 in twee teksten

Putilov-fabrieken
Algemene arbeidersvergadering in de Putilov-fabrieken, Petersburg 1917

Bij het 100-jarige jubileum  verschijnen vele teksten waarin de Februari- en Oktoberrevoluties van 1917 in Rusland vanuit evenzovele invalshoeken worden belicht, of …  verduisterd.
Men lijkt vaak meer bezig het bewijzen van het eigen gelijk, dan om lessen te trekken uit wat tot nu toe het hoogtepunt van arbeidersstrijd is geweest.
We gaan er van uit dat de gebeurtenissen van 1917 in Rusland vragen om een kritische verwerking vanuit het standpunt van de arbeidersklasse.
Hier presenteren we twee teksten afkomstig van verschillende groepen die zich – elk op hun eigen wijze – beroepen op de communistische linkerzijde.
In een nawoord geven we een vergelijking op enkele punten. Tot slot volgt een lijst met Nederlandstalige literatuur voor verdere studie.
Lees verder “De Russische Februarirevolutie van 1917 in twee teksten”

De Russische Februarirevolutie van 1917 in twee teksten

OVER HET SCHERM ROLDEN … (OKTOBER 2016)

Op internet verschijnen meer actuele bijdragen tot de zelfstandige arbeidersstrijd dan we kunnen vertalen in het Nederlands. In deze rubriek presenteren we met enige regelmaat de meest interessante van deze webteksten.

  1. Benedenwinds: wat betekenen de eilandenconflicten werkelijk voor de Chinese en Vietnamese arbeiders?
  2. ‘Gramcianisme’ en ‘Bordigisme’ – botsingen in heden en verleden – door Ph. B.

Lees verder “OVER HET SCHERM ROLDEN … (OKTOBER 2016)”

OVER HET SCHERM ROLDEN … (OKTOBER 2016)

Bomaanslag Gaziantep

De gruwelijk bomaanslag in het Turkse Gaziantep, op wat waarschijnlijk een Koerdische bruiloft was, is het zoveelste voorbeeld van een soort van imperialistische gruwelijkheden die nu vooral burgerslachtoffers maken buiten de directe oorlogsgebieden. Mijn gedachten gaan allereerst uit naar de slachtoffers, waaronder vele kinderen. Met name individuele terroristen worden ingezet als strijd-‘middel’ – in dit geval zelf een kind, naast dader ook slachtoffer van deze afschuwelijke oorlog.

Gaziantep

Individueel terrorisme in onze tijd

Lees verder “Bomaanslag Gaziantep”

Bomaanslag Gaziantep

OVER HET SCHERM ROLDEN … (JULI 2016)

Op internet verschijnen meer actuele bijdragen tot de zelfstandige arbeidersstrijd dan we kunnen vertalen in het Nederlands.
In deze rubriek presenteren we de meest interessante van deze webteksten.

  1. Van stakingen in Frankrijk en Nuits Debout tot Brexit.
  2. Henri Simon over arbeidsmigratie als bedrijfstak
  3. Robin Goodfellow over de afzetting van president Dilma Rousseff van Brazilië

Brazilië

Dilma in problemen

Lees verder “OVER HET SCHERM ROLDEN … (JULI 2016)”

OVER HET SCHERM ROLDEN … (JULI 2016)

10 stellingen over de komende revolutie

  1. De huidige globalisering van het kapitalisme heeft de meerderheid van de wereldbevolking tot bezitloze loonarbeiders gemaakt, terwijl slechts een kleine minderheid daarvan onder kapitalistische voorwaarden in het productieproces kan worden opgenomen.

    Met twee wereldoorlogen, een koude oorlog en de huidige explosie van plaatselijke oorlogen is duidelijk dat de opkomst- en bloeiperiode van het kapitalisme is afgelopen. We leven nu in een tijd van economische crisissen, imperialistische oorlog en de mogelijkheid van wereldwijde sociale revolutie van de arbeidersklasse. Lees verder “10 stellingen over de komende revolutie”

10 stellingen over de komende revolutie

Anarchisten in Nederland als bondgenoten van de Koerdische beweging

We lezen het volgende van de Anarchistische Groep Nijmegen:

Zo hebben wij ons bijvoorbeeld intensief met de culturele en sociale revolutie in de Koerdische regio Rojava bezig gehouden, waar een vorm van samenleven aan het ontstaan is die velen van ons erg inspireert. Maar ook hier bij ons zijn er steeds weer inspirerende initiatieven, zoals het collectief justPeople dat op een onbureaucratische en directe manier steun geeft aan de vluchtelingen in Heumensoord.In Beweging no. 7.

Zou het besef al zijn doorgedrongen dat in de noodopvang voor vluchtelingen Heumensoord misschien ook ‘Arabieren’ verblijven die uit hun huizen zijn verjaagd(*) door dezelfde “revolutie” die door de Anarchistische Groep Nijmegen wordt gesteund?

Lees verder “Anarchisten in Nederland als bondgenoten van de Koerdische beweging”

Anarchisten in Nederland als bondgenoten van de Koerdische beweging

In Rojava: Volksoorlog is geen Klasse-oorlog

Wereldwijd zijn met name anarchisten in verwarring over de ‘sociale revolutie’ in Koerdisch Rojava in Syrië. Parallellen met Spanje ’36/’37 dringen zich op. We vertalen hierbij een artikel  van de ICT die zich beroept op de Italiaanse Communistische Linkerzijde. Het artikel verscheen al in 2014. Inmiddels heeft Amnesty International een rapport gepubliceerd over het lot van de oppositie en Arabisch sprekende delen van de bevolking in door Koerden beheerste gebieden. Gevangen in de logica van de imperialistische oorlog waarin zij zich hebben verwikkeld, sluiten de fans van Rojava zich over het algemeen af van dergelijke alarmerende berichten.

RovajaCatalonia

Lees verder “In Rojava: Volksoorlog is geen Klasse-oorlog”

In Rojava: Volksoorlog is geen Klasse-oorlog

Anarchistisch patriarchalisme

Voor wie een romantisch idee van de onschuld van het anarchisme heeft, hierbij een inkijkje in de vrouwenhaat van Proudhon, dit icoon van het anarchisme.

Jenny d’Héricourt versus Pierre-Joseph Proudhon

Proudhon over de vrouw:

“Haar primitieve en openhartige aard, van buiten aantrekkelijk, kwestbaar innerlijk, werd gemaakt voor de plichten en deugden in de huishouding, voor het huwelijk en het moederschap.” Charles-Augustin Sainte-Beuve, P.-J. Proudhon. Sa vie et sa correspondance, 1838-1848, Paris, Michel Lévy Frères et Librairie Nouvelle, 1873, p. 103. Lees verder “Anarchistisch patriarchalisme”

Anarchistisch patriarchalisme