Vier bijdragen over de aanhoudende sociale onrust in Frankrijk
Overgenomen en vertaald van New from internationalist sites, with summaries and quotes from articles recommended for study and discussion. Updated 27-3-2023
Brandt Frankrijk?
Frankrijk
Over de wilde staking bij de Franse spoorwegen
(artikel overgenomen uit Controversen)
Gezien de grote vraag naar informatie vanwege de kenmerken van de wilde staking die begin december 2022 bij de Franse spoorwegen uitbrak, nemen wij hier een bijdrage over van Henri Simon (die deze maand zijn honderdste verjaardag vierde!) en passages uit een artikel dat door Le Prolétariat Universel is gepubliceerd onder de titel Een klap in het gezicht van de medeplichtigheid van de vakbonden aan de regeringen.
“Algemene staking” in Frankrijk
Niets van wat is te zien en lezen op ‘sociale’ netwerken en de media, is wat het lijkt.
Zo ook de “Algemene staking” in Frankrijk. De door de vakbeweging georkestreerde stakingen en de gebeurtenissen er omheen, van scholierenstakingen tot het inslaan van ruiten van luxe winkels, zijn geen voorbeeld tot navolging in andere landen. Hieronder vertalen we een pamflet en een artikel van twee groepen die behoren tot de Communistische Linkerzijde uit het Frans. Deze geven een beter beeld van de kansen en bedreigingen voor arbeidesstrijd tegen de gevolgen van inflatie en de Oekraïne-oorlog.
Europa en de spookoorlog rond de Oekraïne
Door Emancipation, 29-1-2022
De permanente manoeuvres maken deel uit van de “spookoorlog” die wij momenteel meemaken.
Hoe gespannener de situatie met Rusland, terwijl de VS probeert zijn hegemonie over Europa duidelijk te maken, hoe meer Frankrijk en Duitsland tegen de VS reageren… en hoe meer de breuklijnen binnen de EU zelf tussen de Frans-Duitse kern en de landen die dichter bij Washington staan uit elkaar beginnen te lopen. Het echte slagveld in de “spookoorlog” van deze weken is de EU, die het doelwit is van de dubbele aanval van Poetin en Biden.
Lees verder “Europa en de spookoorlog rond de Oekraïne”Guadeloupe, Martinique : resten van de kolonisatie
Vier weken van strijd, demonstraties, dan een algemene staking van een week. Maar de TV-stations in Frankrijk vertellen ons er pas achteraf over, als ze beelden van plunderingen hebben. En ze gooien alles door elkaar, rechtvaardigen het sturen van de Raid en de GIGN, alsof de West-Indiërs terroristen zijn.
150 jaar Commune van Parijs, 100 jaar opstand van Kronstadt
Bij deze dubbele herdenking publiceren we een vertaling uit het Portugees uit de stroming van het Braziliaanse zelfbeheer-marxisme, een vertaling van een tekst van de ICT uit het Engels, plus links naar andere bijdragen.
Lees verder “150 jaar Commune van Parijs, 100 jaar opstand van Kronstadt”Pensioenen omlaag, de zorg verslechtert, alles ten gunste van kapitaal en oorlog
Pensioenen zijn wereldwijd een belangrijke kwestie. De heersenden rekenen er op dat ze de oudedagsvoorzieningen kunnen aanpakken. Gezien de omvang er van, zouden deze misschien het financiele systeem kunnen redden. De banken vertonen steeds krappere reserves. Wereldwijd streeft de bourgeoisie naar een overgang op een kapitaalmodel voor de financiering van de pensioenen, zoals dat destijds door Pinochet aan Chili werd opgelegd … en nu door de Chileense crisis ter discussie wordt gesteld. En dat terwijl het kapitaalmodel door Bolsonaro wordt ingevoerd in Brazilië. In Europa wordt gediscussieerd over de vraag hoe we de overgang naar een dergelijk model kunnen maken zonder een massale sociale reactie te veroorzaken. En een van de winnende formules is de beroemde “Oostenrijkse rugzak”.
Het grote voorbeeld voor de “rugzak”-systemen was Nederland: “het beste pensioensysteem ter wereld” volgens alle beoordelingen van “de experts” … in het fetisjistisch gegoochel met getallen. Lees verder “Pensioenen omlaag, de zorg verslechtert, alles ten gunste van kapitaal en oorlog”
Waarom verhogen regeringen over de hele wereld het minimumloon?
Bolsonaro in Brazilië en Tsipras in Griekenland, Ramaphosa in Zuid-Afrika en Macron in Frankrijk, Costa in Portugal en Sanchez in Spanje…. Laten we nader onderzoek doen naar verhogingen van het minimumloon, of naar situaties waarin voor het eerst een minimumloon is vastgesteld. Welke redenen waren daarvoor? Is het kapitalisme serieus van plan om de verarming van grote meerderheden van de bevolking tegen te gaan?
Lees verder “Waarom verhogen regeringen over de hele wereld het minimumloon?”
Wat arbeiders in gele hesjes kunnen leren uit Iran
Wat nou? Waren het arbeiders die in gele hesjes blokkades opwierpen bij wegen en energiecentrales?
Nee, zeker niet alle gele hesjes waren arbeiders. De beweging van de gele hesjes in Frankrijk is begonnen als een van het ‘volk’, waarin arbeiders op een hoop werden gegooid met leden van de middenlagen, kleine ondernemers en boeren. De beweging richtte zich tegen de verhoging van brandstofprijzen door de regering Macron die de hele bevolking trof. Door Macron als verantwoordelijke aan te wijzen verbond de beweging van de gele hesjes de strijd aan een eis tot regeringswissel, nieuwe verkiezingen en wat wijzigingen van het politieke stelsel. Laatste ‘politieke’ eisen lieten de macht van de staat en het kapitaal onverlet. Ze waren deels ook geïnspireerd door ultrarechts dat hoopte ervan te profiteren door landelijk aan de macht te komen. De beweging van de gele hesjes was geen beweging voor eisen van de arbeidersklasse.
Lees verder “Wat arbeiders in gele hesjes kunnen leren uit Iran”
De gele hesjes demobiliseren… Nou en?
De volgende tekst van het Spaanse blog Nuevo Curso maakt een balans op van de ‘gele hesjes’ vanuit het oogpunt van de arbeiders die deelnamen aan wat een beweging van meerdere klassen is gebleven. Vanuit deze visie verschijnen de arbeiders in gele hesjes als deel van de beweging van de arbeiders in Frankijk tegen de voortdurende aanvallen op hun levenssituatie. Dat opent perspectieven die een interklassistische beweging niet kan bieden.
Wetenschappelijke lobbies achter neo-liberalisme, rechts populisme en Trumpisme
Roufos interviewt Slobodian over zijn recente studie van het globalisme. We zijn het uiteraard niet eens met zijn pleidooien voor een sociaal-demokratisch links, maar Slobodian onthult meesterlijk de burgerlijk-wetenschappelijke lobbies achter neo-liberalisme, rechts populisme en Trumpisme en de grenzen van deze economische politiek.
Lees verder “Wetenschappelijke lobbies achter neo-liberalisme, rechts populisme en Trumpisme”
De zigzag-koers van het Duitse imperialisme
De politieke crisis die de Duitse bourgeoisie in haar greep houdt – op zijn minst sinds de verkiezingen van 2017 – roept vragen op hoe Duitsland reageert op spanningen in de wereld. In de huidige chaotische situatie kan geen sprake zijn van een definitieve analyse. Dit artikel beperkt zich noodgedwongen tot het aangeven van enkele hoofdlijnen. Ik zal proberen een historisch materialistisch kader te geven voor een analyse in omstandigheden waarin de Duitse bourgeoisie nog verdeeld is ten aanzien van het bepalen van haar antwoorden op de actuele en de komende economische crisis, op haar binnenlandse politieke impasse en op de verschillende opties die de verhoudingen tussen staten in de wereld lijken te bieden. Dit kader is ontleend aan de analyse van de Hollandse Communistische linkerzijde in een soortgelijke situatie, namelijk een terugblik van Anton Pannekoek tijdens de Eerste Wereldoorlog. Een andere hoofdlijn in dit artikel bestaat uit een poging om de implicaties te begrijpen van een achterliggende verandering in de geopolitieke verhoudingen sinds het aanbreken van wat de Communistische Internationale de ‘periode van oorlogen en revoluties’ noemde: de opkomst van Azië en met name van China. De grote lijnen van een analyse die ik hier zal schetsen vragen nog om concretisering, om nadere invulling met feitenmateriaal en vooral om aan toetsing aan de feiten. In dit opzicht sluit ik aan bij de analyses van de ICGL en met name van Nuevo Curso die vertaald zijn in het Nederlandse blog Arbeidersstemmen, het Duitse blog Arbeiterstimmen en in A Free Retriever’s Digest.
Formeert Duitsland een anti-Amerikaans blok?
Door Nuevo Curso / 17 mei 2018
Zijn we op weg naar een polarisatie van het imperialistische conflict tussen de VS en Europa? Wat kan het betekenen wanneer de tendensen richting oorlog en chaos aantonen dat het kapitalisme een steeds meer gewelddadige bedreiging voor de hele mensheid vormt?
Dat is belangrijk. Zeer belangrijk. We weten dat alleen de zelfstandige reactie van de arbeiders een algemene oorlog kan stoppen. En we weten dat onze klasse van Jerada tot Teheran, van Parijs tot Charleston begint te ontwaken en opnieuw de grote vragen stelt die moeten worden beantwoord om tot een zelfstandig politiek subject te worden. Lees verder “Formeert Duitsland een anti-Amerikaans blok?”
Kapitalisme is crisis en oorlog
Uit het blad “Revolution or war“ vertalen we het volgende interessante artikel over de situatie in Frankrijk, die volgens deze groep model zou staan voor die in de hele wereld.
In het daaropvolgende commentaar volgt een kritiek op het idee in het artikel dat de burgerlijke klasse … de analyses van het artikel deelt.
Tenslotte vindt de lezer de aankondiging van een discussiebijeenkomst.
Alleen door het kapitalisme te vernietigen, kan het internationale proletariaat crisis en oorlog tegenhouden
De opeenvolging van ongeëvenaarde gebeurtenissen en allerlei omwentelingen die de kapitalistische wereld sinds de Charlie Hebdo aanslagen in Parijs in januari 2015 dooreen schudden (om een willekeurige een begrenzing in de tijd te geven), is de uitdrukking van de tegenstellingen van kapitalisme en de impasse waarin dit de gehele mensheid brengt. En meer direct is ze het product van de economische crisis van 2008 en het onvermogen van het wereldwijde kapitalisme om zelfs maar een tijdelijk antwoord te geven dat “de economische machine echt op gang zou kunnen brengen”. Al deze tegenstellingen leiden onvermijdelijk tot de algemene imperialistische oorlog als hun voortgang niet wordt opgehouden door de revolutionaire strijd van het internationale proletariaat. Deze tegenstellingen drijven elke dag een beetje meer de verschillende heersende klassen tot een wanhopige en steeds meer verwoede strijd om hun economische en imperialistische belangen te verdedigen tegen hun rivalen en tegen hun eigen proletariaat. Crisis en oorlog doen zich nu tegelijkertijd voor, voeden elkaar zodanig dat het internationale proletariaat nu net zo rechtstreeks de prijs moet betalen in een achteruitgang van levens- en arbeidsomstandigheden, zowel voor de kapitalistische crisis als voor de imperialistische oorlogsvoorbereidingen – wanneer het niet al direct fysiek de gevolgen daarvan voelt. Lees verder “Kapitalisme is crisis en oorlog”
Frankrijk: wat betekent Macrons overwinning in de parlementsverkiezingen?
Verklaring van de IGCL – International Group of the Communist Left (‘Revolution or War)’ van 30 juni 2017, vertaald uit de Engelse versie. English version.
Wat betekenen de parlementsverkiezingen in Frankrijk voor het Franse en internationale proletariaat?
De tweede ronde van de Franse parlementsverkiezingen besluit een heel jaar van verkiezingscampagnes, waarvan weinigen de uitkomst en de mate van verandering hebben voorzien, om niet te zeggen de ingrijpende wijziging van het politieke apparaat die zich heeft voorgedaan. Deze ‘revolutie’, de titel van het boek van de nieuwe president Emmanuel Macron, dat wordt gepresenteerd als zijn programma, is de laatste van de verrassende verkiezingen die sinds juni 2016 in de imperialistische grootmachten plaatsvonden, samen met het Britse referendum voor de Brexit en de verkiezing van Trump in november. In plaats van te geloven in puur ‘toeval’, vragen deze politieke schokken om een analyse van de oorzaken en hun onderlinge relatie, plus de daaruit volgende implicaties voor het proletariaat en zijn klassestrijd. De historische situatie is blijkbaar niet meer dezelfde sinds de gevolgen van de economische crisis van 2008 voortduren, en de verergering van de imperialistische tegenstellingen en oorlogen die daaruit voortvloeien. In het bijzonder geldt dit voor de oorlog in Syrië, waarvan de terroristische aanslagen in het hart van Europa, met name in Frankrijk en Parijs vanaf januari 2015, een essentieel onderdeel en tevens een mijlpaal zijn. Lees verder “Frankrijk: wat betekent Macrons overwinning in de parlementsverkiezingen?”
Franse presidentsverkiezingen: Mélenchon is de ware winnaar
Vertaald uit het Frans van Révolution ou Guerre.
Uiteindelijk, en zoals al maanden aangekondigd in de peilingen en door het resultaat van de eerste ronde op 23 april, heeft de “centristische” Emmanuel Macron de Franse presidentsverkiezingen gewonnen. Marine Le Pen, de kandidaat van het extreem-rechtse Front National werd overweldigend verslagen. Vanaf de eerste ronde, konden we al weten wat de belangrijkste politieke betekenis van de verkiezingen is voor het proletariaat en de revolutionairen: de opkomst van een radicaal links rond de persoon Mélenchon en zijn beweging La France Insoumise (‘Ongehoorzaam Frankrijk’) waarvan de functie zal zijn om samen met de vakbonden, de onvermijdelijke arbeidersreacties op de harde en directe aanvallen die de nieuwe regering zal uitvoeren, van “binnenuit” te saboteren:
“De opstandige geest die Mélenchon heeft gewekt en die zich over het hele land verspreidt kan voortduren en zelfs heviger worden: een goed opgeleide, maar ‘geflexibiliseerde’ fractie van de jeugd kan sterke krachten toevoegen aan de arbeidersbeweging wanneer Emmanuel Macron, eenmaal verkozen, zal beginnen met de hervormingen die hij heeft aangekondigd.”(1) bron: de website Slate. Lees verder “Franse presidentsverkiezingen: Mélenchon is de ware winnaar”
OVER HET SCHERM ROLDEN … (OKTOBER 2016)
Op internet verschijnen meer actuele bijdragen tot de zelfstandige arbeidersstrijd dan we kunnen vertalen in het Nederlands. In deze rubriek presenteren we met enige regelmaat de meest interessante van deze webteksten.
- Benedenwinds: wat betekenen de eilandenconflicten werkelijk voor de Chinese en Vietnamese arbeiders?
- ‘Gramcianisme’ en ‘Bordigisme’ – botsingen in heden en verleden – door Ph. B.
Over het scherm rolden … (augustus 2016)
Op internet verschijnen meer actuele bijdragen tot de zelfstandige arbeidersstrijd dan we kunnen vertalen in het Nederlands. In deze rubriek presenteren we met enige regelmaat de meest interessante van deze webteksten:
- Twee artikelen over vluchtelingen uit The Brooklyn Rail.
- Over Nuits Debout: van Charles Reeve tot IKS.
HRM bij France Télécom: wegpesten is goedkoper dan ontslaan
In Frankrijk is ophef ontstaan over een mogelijke strafrechtelijke vervolging tegen zeven oud-managers van France Télécom. Zij worden beschuldigd van ‘harcèlement moral’, dat wil zoveel zeggen als het uitoefenen van psychologische druk, wat volgens de Franse strafwet verboden is: Wie ‘een ander kwelt (harceler) door hem voortdurend op de hielen te zitten, met het doel of om het effect de voorwaarden te verslechteren waaronder wordt gewerkt’, wacht een gevangenisstraf (een jaar) en een boete (€15.000).
Lees verder “HRM bij France Télécom: wegpesten is goedkoper dan ontslaan”
Nice: het barbarendom blijft, en Turkije: ook geen grap
We zouden kunnen beginnen te zeggen dat het Westen en Europa sterk verantwoordelijk zijn voor veel van de hedendaagse barbaarsheden.
Maar misschien is het beter om te zeggen: terecht breekt het ons hart als wij westerlingen zien hoe burgers, mannen, vrouwen en veel kinderen worden verpletterd als mieren als resultaat van de barbaarse en moorddadige woede van een Frans-Tunesische man, die al dan niet uit jihadistische motieven een staat steunt die nog niet eens bestaat, en misschien wel nooit zal bestaan. De westerse wereld wanhoopt terecht tegenover zoveel brute verschrikkingen die, afgezien van de persoonlijke en collectieve tragedies, niets menselijks meer hebben. Maar herinneren we ons ook, en laten we ook treuren om al die vrouwen en kinderen die in het Midden-Oosten als vliegen werden gedood door luchtaanvallen door Amerikaanse, Franse, Engelse en Italiaanse drones. Lees verder “Nice: het barbarendom blijft, en Turkije: ook geen grap”
OVER HET SCHERM ROLDEN … (JULI 2016)
Op internet verschijnen meer actuele bijdragen tot de zelfstandige arbeidersstrijd dan we kunnen vertalen in het Nederlands.
In deze rubriek presenteren we de meest interessante van deze webteksten.
- Van stakingen in Frankrijk en Nuits Debout tot Brexit.
- Henri Simon over arbeidsmigratie als bedrijfstak
- Robin Goodfellow over de afzetting van president Dilma Rousseff van Brazilië
Dilma in problemen
KLM – Air France 1 – 0, het personeel van beide bedrijven verliest
Afgelopen weekend kwam zowel in Frankrijk als in Nederland een petitie tegen de stakingen bij Air France in het nieuws. Tussen 10 en 13 juni hebben ruim 7000 mensen in Nederland een on-line petitie getekend waarin zij hun Franse collega’s oproepen niet te staken*). Te zien is dat de petitie is getekend vanaf zo’n 5.900 verschillende IP-adressen, dat wil zeggen dat in 1.100 gevallen eenzelfde computer is gebruikt. De meeste ondertekenaars geven plaatsen op waar veel KLM-personeel woont. On-line petities lenen zich voor allerlei soorten manipulaties met de identiteit van de ondertekenaars. In dit geval nemen we echter aan dat inderdaad KLM-personeel massaal de petitie heeft getekend, omdat deze gang van zaken overeenkomt met het beeld van een uiterst laag niveau van strijdbaarheid en klassenbewustzijn bij de meeste werknemers in Nederland. Hoe moeten we dit plaatsen ten opzichte van het beeld van enorm strijdbare en klassenbewuste arbeiders in Frankrijk dat in de media naar voren komt?
In dit artikel zullen we zien hoe zowel de Franse als de Nederlandse vakbonden het personeel tegen elkaar hebben opgezet en hoe de directie daarvan profiteert om de arbeidsvoorwaarden van het hele personeel verder onder druk te zetten. Lees verder “KLM – Air France 1 – 0, het personeel van beide bedrijven verliest”
Over het scherm rolden … (juni 2016)
Op internet verschijnen meer actuele bijdragen tot de zelfstandige arbeidersstrijd dan we kunnen vertalen in het Nederlands.
In deze rubriek presenteren we de meest interessante van deze webteksten.
- Van Nuits Debout tot stakingen in de energie- en vervoerssector.
- ‘Het Wegkwijnen van de Staat’ door Paul Mattick.
- The Economy in the Transition to a “Communist” Society door R.V.
versie 8-6-2016
Frankrijk: stopt EK-voetbal de stakingen?
Inmiddels hebben de meeste pompstations weer benzine en diesel. Ondanks dat in zes van de acht Franse olieraffinaderijen nog altijd wordt gestaakt. Omdat de staat haar brandstofreserves heeft opengesteld is het autoverkeer weer op gang gekomen.
Dit nieuws is kenmerkend voor het beeld dat de media deze week naar voren willen brengen: de stakingen zijn minder effectief, de bonden zijn verdeeld in hun bereidheid tot concessies of doorstaken, terwijl de regering ook concessies doet. Van massaal uitbreiden van de stakingen is geen sprake. Lees verder “Frankrijk: stopt EK-voetbal de stakingen?”
Frankrijk: wie zal de strijd uitbreiden?
De conflicten in Frankrijk rond de arbeidswet ‘El Khomri’ lopen hoog op.
Volgens berichten in de Franse pers liggen door stakingen met blokkades aan de poorten zes van de acht olieraffinaderijen stil. Grote steden moeten het zonder benzine doen. Op één raffinaderij was er een werkhervatting en de blokkade van een andere raffinaderij is door de oproerpolitie gebroken. Maar de Franse staat is bang dat verder met harde hand ingrijpen zal leiden tot nog meer botsingen met de politie, die oververmoeid begint te raken van de vele straatgevechten in de grote steden, die vooral door massa’s jonge werklozen worden aangegaan. Volgens ‘Le Monde’ van 26 mei waren er in Toulouse tussen de 6000 (politie-bronnen) en 20.000 manifestanten, Nantes: 2000 mensen op een n.b. verboden manifestatie. Marseille enkele duizenden manifestanten. In Fos-sur-Mer (hoogovens en raffinaderijen) rijdt een automobilist in op een arbeider en verwondt hem ernstig. In totaal telt de politie in heel Frankrijk 153.000 manifestanten, de ‘communistische’ vakbond CGT 300.000. Spoorwegpersoneel houdt actiedagen, de metro van Parijs dreigt vanaf 2 juni geheel stil te liggen, piloten van Air France gaan vanaf 3 juni waarschijnlijk staken. Alle 19 kerncentrales zullen in staking gaan; een deel werkt nu al op gedeeltelijke kracht. Frankrijk is voor een groot deel van atoomstroom afhankelijk en de elektriciteitsvoorziening kan dus gaan haperen.
Waar maken de Franse arbeiders zich druk om? Waarheen gaat hun strijd?
De vooruitzichten voor de wereldeconomie – een gedachtenwisseling met José Tapia
Een lezer uit Nederland heeft ons een aantal vragen gestuurd voor José Tapia naar aanleiding van zijn artikel, “Op weg naar een nieuwe wereldwijde recessie? Vooruitzichten voor 2016 en verder“, dat verscheen in het februari 2016 nummer (van The Brooklyn Rail) in de rubriek Field Notes.
Lees verder “De vooruitzichten voor de wereldeconomie – een gedachtenwisseling met José Tapia”
‘Nuits debout’ in Frankrijk en België
een plek voor discussie,
maar ook een kans voor verenigde strijd?
Na nachtelijke bijeenkomsten (in het Frans Nuit Debout, dat wil zoveel zeggen als ‘een nacht wakker blijven’) op openbare plaatsen in inmiddels meer dan 50 steden in Frankrijk, heeft dit fenomeen zich herhaald in België, bijna twee weken na de terreuraanslagen van IS op 22-3-2016 in Brussel. Inmiddels was er ook zo’n bijeenkomst in Berlijn. Met name in Spanje grijpt dit verschijnsel om zich heen. Zie voor een actueel overzicht de volgende kaart.
Wilde staking van het grondpersoneel van vliegveld Ch. de Gaulle (F)
Sinds zondag 20 maart, zijn 350 man grondpersoneel van Air France op de luchthaven Roissy / Charles de Gaulle spontaan in totale staking. Zonder officiële oproep van een vakbond, besloten ze om volledig te stoppen met werken om te protesteren tegen het uitbesteden van werk door Air France, wat leidt tot een verslechtering van de arbeidsomstandigheden en de veiligheid van de werknemers en voor de passagiers. Lees verder “Wilde staking van het grondpersoneel van vliegveld Ch. de Gaulle (F)”
AIR FRANCE – pamflet van het interberoepscomité van Paris-Oost
Uit solidariteit met de arbeiders van Air France die door de repressie zijn getroffen, publiceren we hier een vertaling van een pamflet van het interberoepscomité van Paris-Oost.
Bepaalde formuleringen delen we niet, zoals de puur agitatorische eis van het opheffen van de noodtoestand en de verdediging van o.a. het stakings-”recht,” deze “door de internationale arbeidersbeweging zwaarbevochten veroveringen”, de verdediging van het arbeidsrecht (Code du travail) en van de arbeidersbeweging (vakbonden, ‘socialistische’ en ‘communistische’ partijen). Daar tegenover stellen we:
- “Arbeiders, we hebben geen rechten, we moeten vechten”
- Zelfstandige beweging van de arbeiders, tegen de oude arbeidersbeweging.
Pamflet, op 12/02/2015 uitgedeeld voor de rechtbank van Bobigny (Air France rechtszaak)
De werknemers van Air France worden beschuldigd, geïntimideerd, onderdrukt door politiegeweld, rechtbanken en de noodtoestand. Waarom? De kapitalistenklasse wapent zich uit angst voor het proletariaat met al deze middelen tegen een reactie van alle arbeiders.
Lees verder “AIR FRANCE – pamflet van het interberoepscomité van Paris-Oost”
arbeidersstemmen 