Vol, met lood graag

Gretig zoog ik de indrukken in mij op van koeien die door flarden nevel over de groene vlakten dwaalden. Op een mooie zomerdag ergens in de jaren zeventig, begon ik aan een vakantiebaantje. ’s-Ochtends vroeg was ik op NS-station Arnhem in een bus gestapt die in oostelijke richting de uiterwaarden langs de Rijn inreed.  Bij de roep van de buschauffeur “Billiton”, wierp ik nog snel een blik op de rijnaken die traag richting Rotterdam of Ruhrgebied door het water ploegden. Aan de andere kant van de weg rees een grauw, beter gezegd loodgrijs, fabriekscomplex op, bestaande uit smeltovens, hoog opgestapelde voorraden oud metaal en een kantoorgebouw. Nadat de portier het papiertje van het uitzendbureau had geïnspecteerd, mocht ik door naar personeelszaken. Vanaf nu was Koninklijke Shell mij de baas.

Advertenties

India: als de baas de beveiliging van de machine uitzet

Onderstaande tekst is één van vele dergelijke artikelen uit een Indiase arbeiderskrant. De vorm is ontleend aan oude Indiase geschriften waarin een god en een godin (b.v. Shiva en Shakti) op poëtische wijze in een onderlinge dialoog tot verlichting komen.

Werken bij Flipje van Tiel

Eindelijk had een uitzendbureau werk gevonden! ‘De Betuwe’ in Tiel zat blijkbaar nog verlegen om de werkende handjes van een student. Dat ik haar tot op mijn schouders droeg en dus tot het ‘langharig werkschuw tuig’ behoorde, was blijkbaar geen probleem.

Het was begin van de jaren 1970. De ouderlijke toelage was net voldoende voor de huur van een Nijmeegs kamertje waar net een bed, een formica tafeltje met stoel en een kacheltje op butagas in pasten, plus wat boodschappen. Eten in de mensa was te duur. De kroeg waar mijn medestudenten hun beurzen verbrasten, was onbetaalbaar.

Het uitzendbureau had alles netjes op een briefje gezet. Trein, bus, straat in en uit. Blauwbekkend liep ik in de rose ochtenschemering over een industrieterrein in Tiel. Verbaasd keek ik naar de vele bruin getinte Indonesische en Molukse jongens en meisjes om me heen. Een deel daarvan sloeg af en verdween door de poort naar Mars en Nuts. Mijn marskolonne kwam uit bij Flipje van Tiel, mijn oude held van 10 jaar geleden, toen ik als achtjarige de stripboekjes met dezelfde naam verslond.

Een varken is een intelligent en sociaal wezen…

Laatst zag ik een interessant tv-spotje:

“Een varken is intelligent, sociaal en zindelijk,
maar in de vee-industrie is er geen ruimte om zijn natuurlijke gedrag te vertonen.

Negen gedichten van een Foxconn arbeider: Xu Lizhi (1990-2014)

Xu Lizhi (1990-2014)

Xu Lizhi’s hartverscheurende gedichten geven inzicht in de omstandigheden waarin Chinese binnenlandse arbeidsmigranten werken en ‘leven’. Xu Lizhi maakt duidelijk hoe moeilijk het is om onder de loden last van de ontmenselijkingen door loonarbeid gevoelens tot uiting te brengen van wanhoop en verlangen, van verontwaardiging en opstandigheid.

“Ik val in slaap, gewoon rechtop staand”