Onlangs verscheen bij uitgeverij Left-dis.nl als boek Grondbeginselen van de communistische productie en distributie. Daarmee is voor huidige lezers een belangrijk bijdrage van radencommunisme toegankelijk gemaakt, dat tegen de achtergrond toenemende crisis en oorlogen en het verlies van vertrouwen in vakbeweging en parlementaire politiek een uiterst actuele betekenis heeft. Lees verder “Eerste boekuitgave van ‘Grondbeginselen’ (GIC)”
Na vertaling van enkele hoofdstukken op dit blog, is nu als boek verschenen Herman Lueers verhandeling over de economie van de overgangsperiode volgens de radencommunistische G.I.C.
Dit boek is een eerbetoon aan het collectieve werk van de Groep van Internationale Communisten (Holland). Met het oog op de eerste ervaringen met het staatscommunisme in Rusland, was hun in 1930 gepubliceerde “Grondbeginselen der communistische productie en distributie” een poging om de economische basis van een communistische maatschappij, die al door Karl Marx en Friedrich Engels werd geschetst, wetenschappelijk uit te werken. Hoewel hun uiteenzettingen niets van hun oorspronkelijke actualiteit hebben verloren, is hun tekst een kind van zijn tijd gebleven in de wetenschappelijke confrontatie met de literatuur van die tijd. In dit document wordt daarom getracht de kernuitspraken van de “Grondbeginselen der communistische productie en distributie” te situeren binnen het huidige debat over de kwestie van het alternatief voor het kapitalisme. Lees verder “Een boek over het communistische bedrijfsleven”
Vervolg van Drie valse redenen voor het kapitalisme
De sociale revolutie is geen holle frase, maar is gericht op een productieverhouding die bevrijd is van uitbuiting, en die wordt gekenmerkt door de directe relatie tussen producent en maatschappelijk product. De invoering van de individuele arbeidstijd als maatstaf voor het aandeel in het product van de maatschappelijk noodzakelijke arbeidstijd is de opheffing van de uitbuiting en tegelijkertijd de economische grondslag voor het tot stand brengen van de associatie van vrije en gelijke mensen volgens het principe van het communisme: “Een ieder naar zijn mogelijkheden, een ieder naar zijn behoeften”.
“Rijke man en arme man
stonden daar en keken elkaar an.
En de arme man zei bedeesd:
‘Als ik niet arm was, was jij niet rijk geweest’.” (1)
Hoewel uitbuiting in de geschiedenis van de mensheid in verschillende vormen voorkwam, bestond ze in essentie altijd uit de toe-eigening van arbeid van anderen. Anderen voor jezelf laten werken is altijd de sleutel geweest tot een individuele rijkdom die nooit in dezelfde mate gerealiseerd had kunnen worden met behulp van de eigen arbeid alleen. Van de piramides in het vroege Egypte, via de feodale kastelen tot de paralelle maatschappij van de toplaag van het geglobaliseerde kapitalisme van de 21e eeuw, illustreren de individuele rijkdommen de toe-eigening van vreemde arbeid (2), en dat de armoede van de meerderheid de basis vormt voor de rijkdom van een minderheid. Lees verder “De sociale revolutie”
Trotski’s standpunt over de Sovjet-Unie als een gebureaucratiseerde arbeidersstaat, bracht na zijn overlijden de “IVde Internationale” tot deelname aan de Tweede Wereldoorlog aan de zijde van Rusland en de geallieerden. In 1947 dook een aan Trotski toegeschreven document op, waarin deze zijn standpunt lijkt te herzien. De Communistenbond “Spartacus”, voorgekomen uit het MLL-Front, publiceerde in zijn weekblad een vertaling met een krtisch commentaar op dit document. We plaatsen het tegenwoordig vrijwel onvindbare “testament” hier opnieuw.
Lees verder “Spartacus (1946): een aan Leon Trotski toegeschreven testament”
Nu de economische crisis die in Zuid-Amerika, in het Midden Oosten, in Afrika en Azië door prijsstijgingen de eerste levensbehoeften voor grote delen van de bevolking onbereikbaar maakt,Om deze vragen te beantwoorden vervolgen we hier de vertaling uit het boek van H. Lueer, een eerbetoon aan het collectieve werk van de Groep van Internationale Communisten (Holland). Met het oog op de eerste ervaringen met het staatscommunisme in Rusland, waren hun in 1930 gepubliceerde “Grondbeginselen der communistische productie en distributie” een poging om de economische basis van een communistische maatschappij, die al door Karl Marx en Friedrich Engels werd geschetst, wetenschappelijk uit te werken. Hoewel hun uiteenzettingen niets van hun oorspronkelijke actualiteit hebben verloren, is hun tekst een kind van zijn tijd gebleven in de wetenschappelijke confrontatie met de literatuur van die tijd. In dit document wordt daarom getracht de kernuitspraken van de “Grondbeginselen der communistische productie en distributie” te situeren binnen het huidige debat over de kwestie van het alternatief voor het kapitalisme. Lees verder “Drie valse redenen voor het kapitalisme”
De volgende tekst is afkomstig uit een hoofdstuk van het boek van Hermann Lueer, Fundamental principles of communist production and distribution. De paginanummers tussen haakjes verwijzen naar de vrije weergave van het gelijknamige boek door de Gruppe Internationaler Kommunisten (Holland), Rüdiger Blankertz Verlag 1970. (1)
Met een diepgaand begrip van het werk van de GIK beantwoordt de tekst de traditionele en nieuwere verheerlijkingen van het kapitalisme: de zegeningen van de markt en de verworvenheden van de kapitalistische ontwikkeling van de technologie, waarvoor blijkbaar geen alternatief mogelijk is. In de argumentatie laat het boek zien hoe de opvattingen van de GIK overeenkomen met die van Marx en Engels en hoe recente ontwikkelingen van het geglobaliseerde kapitalisme begrepen en overwonnen kunnen worden. Sommige kritieken op de uitspraken van de GIK, die ze zelf onderlegd lieten, worden beantwoord met de duidelijke omschrijving van de “sociale revolutie” in de zin van de GIK. Door de contextuele samenhang aan te tonen tussen Lenins opvattingen over communisme en Gorbatsjovs inzet voor de markteconomie, maakt Lueer de actualiteit van de kritiek op de verschillende standpunten binnen de Communistische Partij van Rusland in het debat over de N.E.P. in de jaren twintig duidelijk.
De Duits-Nederlandse communistische linkerzijde heeft er op gewezen dat het bolsjewisme ten onrechte socialisering heeft opgevat als het in staatshanden brengen van bedrijven. De uit deze misvatting volgende onderwerping van de arbeidersraden onder de sovjet-staat bracht een verergering van de onderdrukking van de proletariërs met zich mee. Deze staatssocialistische opvatting was van reformistische oorsprong en werd al door de oude Liebknecht en Engels bestreden (1). Het is minder bekend dat Anton Pannekoek als deel van de Bremense Linkerzijde en als lid van de SDP in Nederland in verschillende artikelen het staatssocialisme bestreed (2).
Lees verder “Nationaliseringen, een stap richting socialisme?”
