Inflatie, zijn bestrijding en het tegelijk redden van banken treffen de arbeiders

Door Paul Mattick

Universiteiten blijven economie onderwijzen en regeringen en de pers blijven de daaruit voortvloeiende promovendi raadplegen. Maar volgens Nobelprijswinnaar economie Paul Krugman, die het toekomstige verloop van de Amerikaanse inflatie probeert te achterhalen: “Vraag het niet aan economen. … Mijn eigen mening? Ik weet het niet.” Economen als groep, zegt Krugman, kunnen ons niet vertellen waar de inflatie voor een gezonde economie naartoe gaat of waar die naartoe zou moeten gaan: 2 procent? 3 procent? 4 procent? In dit laatste advies sluit hij zich aan bij wat John Plunder van de Financial Times omschrijft als “een groeiend koor dat pleit voor het verhogen van de inflatiedoelstellingen …”. Dit is niet onredelijk “als, zoals de voormalige hoofdeconoom van de Bank of England, Andy Haldane, heeft betoogd, we getuige zijn van een opwaartse verschuiving in het wereldwijde evenwichtsprijsniveau” [1] — d.w.z. als hogere prijzen gewoon blijven.

Strijd tegen de oorlog: Over een aanfluiting van een internationale conferentie

Aníbal en Fredo Corvo

Engels, Frans, Duits, Spaans, Portugees, Italiaans

Op de website Internationalist Perspective (IP) lezen we dat er “een conferentie van linkse communisten” (publ. juli 2023) is gehouden. IP (ex-IKS, nu bezig met “communisatie”) en Controverses (ex-IKS) organiseerden deze bijeenkomst van voornamelijk ex-leden van de IKS, pompeus “Internationale Conferentie” genoemd. Om verschillende redenen was dit slechts een aanfluiting van een internationale conferentie. De belangrijkste redenen waren het feit dat de conferentie het onderwerp van de oorlog in Oekraïne omzeilde en dat het de confrontatie van standpunten op een sektarische manier vermeed door diegenen uit te sluiten die kritiek gaven op de standpunten van de promotors.

Werner (KAPD): De vervalsing van de leer van Karl Marx en Friedrich Engels (1924)

Marx is altijd slechts door weinigen volledig begrepen. Hij veronderstelde een te grote denkarbeid en een te grote ondergeschiktheid van persoonlijke wensen en behoeften aan de kennis van objectieve omstandigheden. Maar over het algemeen hebben de wegen en doelen die zowel door hem als door Engels zijn aangegeven uiteindelijk altijd de overhand gehad, juist omdat de logica van de dingen in hun voordeel sprak.” Otto Jenssen gebruikte deze woorden van Karl Kautsky als motto voor de herdenkingsuitgave die hij redigeerde, “Der lebendige Marxismus”. (Thüringer Verlagsanstalt, Jena.) Kautsky werd onlangs 70 jaar en alle reformisten van de Tweede Internationale vierden hem als de “grote theoreticus van het marxisme”. Zeker, er was een tijd dat Kautsky serieuze pogingen deed om Marx te begrijpen en zijn leer te verspreiden. Maar toen kwam de oorlog, de test kwam en Kautsky, met al zijn discipelen, viel hopeloos om. En in de huidige periode was het een laatste flikkering van de vroegere marxistische verlichting, het was slechts de zwakke stem van zelfkennis die uit hem ontsnapte toen hij de bovenstaande regels schreef. Alle proletariërs die altijd voorop hebben gelopen in de revolutionaire klassenstrijd hebben van Kautsky geleerd. Zijn geschriften, vooral die tot 1905, zijn in grote oplagen verschenen en elke gevorderde proletariër zal ze ter bestudering hebben gebruikt. Met de ineenstorting van de Russische revolutie in 1905 werd Karl Kautsky’s ontwikkelingsgang abrupt onderbroken en met het uitbreken van de wereldoorlog werd Kautsky’s politieke bankroet volledig onthuld. Zijn verzet tegen de Russische Oktoberrevolutie van 1917 en zijn vijandige houding tegenover de Novemberrevolutie wierpen hem volledig in het kamp van de bourgeoisie. Zijn werk was nu het vervlakken en vervalsen van het marxistische gedachtegoed, en dit deed hij meesterlijk, zonder de minste schaamte. We kunnen bijvoorbeeld zijn boek noemen dat in 1919 werd gepubliceerd: “Terrorisme en communisme”, een van de meest gewetenloze boeken die Kautsky ooit heeft geschreven.

De onrust onder de bevolking in Frankrijk

Engels

Het sociale verzet explodeert in de buitenwijken, waar duizenden jongeren zo goed en zo kwaad als het gaat proberen rond te komen, tussen werkloosheid en baanonzekerheid, legale en illegale praktijken, met een haat tegen de politie die deze heeft opgebouwd door repressieve inspanningen, schietgraag, hooghartig.