Frankrijk: wie zal de strijd uitbreiden?

De conflicten in Frankrijk rond de arbeidswet ‘El Khomri’ lopen hoog op.

Groeten uit Frankrijk, mei 2016

Volgens berichten in de Franse pers liggen door stakingen met blokkades aan de poorten zes van de acht olieraffinaderijen stil. Grote steden moeten het zonder benzine doen. Op één raffinaderij was er een werkhervatting en de blokkade van een andere raffinaderij is door de oproerpolitie gebroken. Maar de Franse staat is bang dat verder met harde hand ingrijpen zal leiden tot nog meer botsingen met de politie, die oververmoeid begint te raken van de vele straatgevechten in de grote steden, die vooral door massa’s jonge werklozen worden aangegaan. Volgens ‘Le Monde’ van 26 mei waren er in Toulouse tussen de 6000 (politie-bronnen) en 20.000 manifestanten, Nantes: 2000 mensen op een n.b. verboden manifestatie. Marseille enkele duizenden manifestanten. In Fos-sur-Mer (hoogovens en raffinaderijen) rijdt een automobilist in op een arbeider en verwondt hem ernstig. In totaal telt de politie in heel Frankrijk 153.000 manifestanten, de ‘communistische’ vakbond CGT 300.000. Spoorwegpersoneel houdt actiedagen, de metro van Parijs dreigt vanaf 2 juni geheel stil te liggen, piloten van Air France gaan vanaf 3 juni waarschijnlijk staken. Alle 19 kerncentrales zullen in staking gaan; een deel werkt nu al op gedeeltelijke kracht. Frankrijk is voor een groot deel van atoomstroom afhankelijk en de elektriciteitsvoorziening kan dus gaan haperen.

Waar maken de Franse arbeiders zich druk om? Waarheen gaat hun strijd?

10 stellingen over de komende revolutie

1. De huidige globalisering van het kapitalisme heeft de meerderheid van de wereldbevolking tot bezitloze loonarbeiders gemaakt, terwijl slechts een kleine minderheid daarvan onder kapitalistische voorwaarden in het productieproces kan worden opgenomen.

   Met twee wereldoorlogen, een koude oorlog en de huidige explosie van plaatselijke oorlogen is duidelijk dat de opkomst- en bloeiperiode van het kapitalisme is afgelopen. We leven nu in een tijd van economische crisissen, imperialistische oorlog en de mogelijkheid van wereldwijde sociale revolutie van de arbeidersklasse.

BREXIT – een nieuw synoniem voor de crisis

 

Waar zijn de Britten mee bezig? Op 23 juni zullen ze in een referendum stemmen over de vraag of ze in de Europese Unie moeten blijven, waartoe zij sinds 1973 hebben behoord. Het komt zelden voor dat een huwelijk van meer dan veertig jaar ten einde komt, in het bijzonder door de beslissing van de partner die tweemaal een aanzoek moest doen. Natuurlijk, dit zijn relaties tussen landen, niet tussen mensen. Toch zal de Britse-Europese relatie er door worden beïnvloed, zelfs als de Britten “Blijf” stemmen in plaats van “Ga”, net alsof een van beide partners zou besluiten om voortaan in een aparte ruimte in hetzelfde huis te slapen. Om het besluit van de Britten nader te onderzoeken, bespreekt dit artikel een aantal belangrijke gebeurtenissen in de historische relatie en de ongebruikelijke positie van Groot-Britannië (GB) als Europese macht.