Vele arbeiders begrijpen dat ze geen belang hebben bij het steunen van het Spaanse nationalisme en ook niet bij het Catalaanse nationalisme dat sinds september regelmatig over de straten van Barcelona golft. Maar wat te denken van de door ultralinks geroemde Comités ter Verdediging van het Referendum? Wat van de algemene staking van 3 oktober?
Jos Collignon tekende in De Volkskrant van 12 oktober 2017 de formateurs van Rutte III als bejaarde knarren die door VR-brillen dolenthousiast in de toekomst kijken. Ik denk niet dat politici hun eigen leugens geloven. Waar het op aankomt is of de arbeidersklasse gelooft dat ‘iedereen er op vooruit gaat’, dat ze begrijpt welke aanvallen er op haar af komen, en dat ze weet waar ze solidariteit kan vinden, en wie haar valse vrienden zijn. Lees verder “De Virtuele Realiteit van Rutte III”
Gretig zoog ik de indrukken in mij op van koeien die door flarden nevel over de groene vlakten dwaalden. Op een mooie zomerdag ergens in de jaren zeventig, begon ik aan een vakantiebaantje. ’s-Ochtends vroeg was ik op NS-station Arnhem in een bus gestapt die in oostelijke richting de uiterwaarden langs de Rijn inreed. Bij de roep van de buschauffeur “Billiton”, wierp ik nog snel een blik op de rijnaken die traag richting Rotterdam of Ruhrgebied door het water ploegden. Aan de andere kant van de weg rees een grauw, beter gezegd loodgrijs, fabriekscomplex op, bestaande uit smeltovens, hoog opgestapelde voorraden oud metaal en een kantoorgebouw. Nadat de portier het papiertje van het uitzendbureau had geïnspecteerd, mocht ik door naar personeelszaken. Vanaf nu was Koninklijke Shell mij de baas.
arbeidersstemmen 