Welkom oorlogsvluchtelingen:

• Vrouwen en kinderen
• Arbeidsmigranten
• Dienstweigeraars en deserteurs

Wat er ook in je paspoort staat

• Oekraïne of Rusland
• Israël of Palestina

Eisen

• Geen gedwongen terugkeer
• Regelingen voor opvang en inkomen niet opheffen maar verbeteren 
• Arbeidsvoorwaarden gelijk voor alle werkenden, wat ook hun paspoort 

De Nederlandse staat neemt deel aan de oorlogen in Oekraïne en het Midden-Oosten met

• wapenleveringen
• militaire trainingen
• miljardensteun

De arbeiders betalen deze deelname van ‘hun’ staten aan oorlogen met

• bezuinigingen op zorg en onderwijs
• teruggang van lonen en uitkeringen tegenover de inflatie
• verslechtering van arbeidsvoorwaarden en sociale voorzieningen
• in de oorlog met hun bloed, hun leven of levenslange trauma’s

Het antwoord op deze aanvallen van de staat en het kapitaal in ALLE landen die direct of indirect deelnemen aan de oorlogen kan GEEN VREDE TUSSEN DE KLASSEN zijn. 

Het antwoord van de internationale arbeidersklasse in Gaza, op de Westbank, in Israël, in Oekraïne, Rusland, Iran, China, in de USA, de Europese Unie, in NEDERLAND kan alleen zijn

• arbeidersstrijd als verdediging tegen de verslechtering van onze levensomstandigheden
• arbeidersstrijd zelfs als die leidt tot de nederlaag van ‘onze’ staat in de oorlog
• arbeidersstrijd zelfs als die leidt tot het vervangen van de staatsmacht door de macht van de in raden georganiseerde arbeidersklasse (zoals het einde van de Eerste Wereldoorlog bewees)

STAAKT! STAAKT! STAAKT! STAAKT! STAAKT! STAAKT! STAAKT! 

Verspreid deze oproep via ‘sociale’ media, de kopieermachine op je werk of school, via brievenbussen en op plakkaten

welkomoorlogsvluchtelingen-1Download

d09fd180d0b8d0b2d0b5d182d181d182d0b2d183d0b5d0bc-d0b2d0bed0b5d0bdd0bdd18bd185-d0b1d0b5d0b6d0b5d0bdd186d0b5d0b2Download

BRIC-bijeenkomst in Zuid-Afrika: Wat is nodig tegen de kapitalistische koers naar oorlog?

Heads of delegations of the BRICS member states in Johannesburg, South Africa, on August 22, 2023. (Image Credit: Twitter/Russian Ministry of Foreign Affairs)

Duits, Spaans en Engels

BRIC staat voor Brazilië, Rusland, India en China, en bestaat als ‘blok’ sinds 2009. Zuid-Afrika werd toegevoegd in 2010. Deze vijf landen omvatten 40% van de wereldbevolking en produceren meer dan 30% van de wereldwijde economische output. Meer dan 20 landen hebben zich kandidaat gesteld, waaronder Saoedi-Arabië, Iran en de Verenigde Arabische Emiraten. De vijf lidstaten moeten het eens worden over de criteria voor nieuwe leden voordat er landen worden toegelaten. Een grotere BRIC wordt gezien als een beleid waar China en Rusland de voorkeur aan geven in hun verslechterende relaties met het Westen. BRIC maakt verre van deel uit van het Chinees-Russische blok. In feite blijven Brazilië en India hun spel spelen om het meeste te krijgen door aan beide kanten te spelen. Hetzelfde geldt voor veel staten die BRIC-lidmaatschap ambiëren. Als we zien dat Duitsland naar aanleiding van de oorlog in Oekraïne gedwongen werd om partij te kiezen voor de VS, kunnen we begrijpen dat dit spel van ‘onafhankelijke staten’ niet eeuwig zal doorgaan. De BRIC-bijeenkomst in Zuid-Afrika was een van de vele etappes voor de herverdeling van de wereld door lokale oorlogen en uiteindelijk WO3.

Cajo Brendel, Stellingen over de Chinese revolutie

Inleiding bij de heruitgave van 2023

Het verbaasde me dat Stellingen over de Chinese revolutie in meerdere vertalingen beschikbaar is, maar niet in het Nederlands. Deze brochure ontbreekt zowel op de website met het verzamelde werk van Brendel’s groep Daad en Gedachte, als op de site van de Anthonie Pannekoek Archives. De brochure bleek zelfs antiquarisch uiterst moeilijk verkrijgbaar.

Terwijl ik me allerminst mag rekenen tot de vrienden van Cajo Brendel, valt aldus aan mij de twijfelachtig eer toe deze tekst opnieuw uit te geven. Twijfelachtig, omdat ik zo’n vijftig jaar geleden na mijn jeugdige — inderdaad soms scherpe — kritiek op het door Brendel gehanteerde schema van de burgerlijke revolutie, door hem in de ban werd gedaan.

Mijn motivatie om dit werk op te nemen, berust niet op de onmiskenbare sterke punten van de Stellingen. De Stellingen verwerpen terecht de opvatting dat in China een socialistische revolutie heeft plaatsgevonden. Ze geven een uitvoerige analyse van de interne factoren van de veranderingen in China sinds de jaren 1920. Maar de Stellingen zijn uiterst zwak waar Brendel zich beperkt tot deze interne factoren. China mag zich dan wel eeuwen lang verzet hebben tegen de inpassing in een wereld die steeds meer beheerst werd door het kapitalisme, in de periode die Brendel analyseert, lukte dat niet meer.

Strijd tegen de oorlog: hoe de oorlog in Oekraïne WO3 voorbereidt.

Het voortduren van de oorlog in Oekraïne doet de ongerustheid toenemen dat Nederland betrokken zal worden in dit conflict. De waarheid is dat Nederland al betrokken is via wapenleveranties, militaire trainingen en financiële steun. Weinigen begrijpen dat dit ten koste gaat van de arbeidsomstandigheden, lonen en uitkeringen, van allerlei vormen van zorg en onderwijs, enz. De dienstplicht is nooit afgeschaft (en zelfs uitgebreid tot vrouwen) en kan dus worden geactiveerd voor inzet aan het front. Waarschijnlijk niet in de Oekraïne, maar zeker in de Derde Wereldoorlog tussen de VS en China-Rusland die nu wordt voorbereid op de slagvelden en in de steden van Oekraïne en in de alledaagse druk van het kapitaal op de arbeidersklasse wereldwijd.

Het volgende artikel over de groeiende samenwerking tussen China en Rusland geeft een uitgebreide en actuele analyse van wat we in stelling 3 van Oorlog, uitbuiting, en kapitalistische overheersing: Hoe en waarom ze te bestrijden? naar voren brachten.

We zijn het zeker niet in alles eens met het artikel, b.v. met “de huidige historische fase van extreme aftakeling van het kapitalisme” (vervaltheorie). De volgende analyse kan echter uitgangspunt zijn voor een discussie over wat te doen tegen de oorlog.

Arbeidersstemmen

China en Rusland verenigd tegen de VS, niet uit liefde maar met geweld

Het “vreedzame” Chinese multilateralisme van vandaag bereidt de oorlog van morgen voor

Een kenmerk van oorlogen, zelfs van regionale aard, in de huidige historische fase van extreme aftakeling van het kapitalisme is dat zij gevolgen hebben voor de hiërarchie tussen de grootmachten, waarvan de politieke en economische profilering nu de hele planeet als theater heeft. Een aantal oorlogen na de ineenstorting van de regimes van het valse communisme in Oost-Europa, zoals die in de Golf, het voormalige Joegoslavië en Afghanistan (ondanks de gedeeltelijke mislukking, in dit geval de terugkeer van de Taliban aan de macht) hadden de duidelijke mondiale suprematie van de Verenigde Staten opnieuw bevestigd. Met de oorlog in Oekraïne daarentegen lijkt een fase te zijn aangebroken waarin het machtsevenwicht tussen de imperialisten opnieuw onder spanning komt te staan en de mogelijkheid bestaat dat de uitkomst van het conflict een zekere inkrimping van het Amerikaanse primaat mogelijk maakt.

Brazilië: 100 dagen regering van Lula in dienst van het kapitalisme

Luiz Inácio Lula da Silva, beter bekend als Lula, heeft zojuist zijn eerste honderd dagen als president van Brazilië gevierd met een reis naar China in gezelschap van een honderdtal kapitalisten: door zijn banden met dat land te vernieuwen heeft hij vooral de belangen van het Braziliaanse kapitalisme verdedigd, aangezien China na de Verenigde Staten de belangrijkste economische partner van Brazilië is.

De verkiezing van Lula voor een derde termijn als president had uiteraard het enthousiasme van zijn aanhangers van de PT (Arbeiderspartij) losgemaakt; ze werd ook door linkse en extreem-linkse krachten in Latijns-Amerika en de rest van de wereld toegejuicht als een grote overwinning voor de Braziliaanse arbeiders en links wereldwijd en zelfs als een aanmoediging voor de arbeiders in andere landen.

Iran meer dan ooit in het vizier van het Amerikaanse imperialisme

Iraanse drone wordt gelanceerd tijdens een oefening (bron foto: Iraanse Leger/WANA (West Asia News Agency)/Handout via REUTERS)

Engels

Aan de zijlijn, maar niet te veel, van de barbaarsheid van de Oekraïne-oorlog, een oorlog tussen Rusland en de NAVO-VS die op de huid van de Oekraïners wordt gevochten, hebben de VS hun “aandacht” weer gericht op het gehavende imperialisme van de Ayatollahs. De officiële oorzaak, althans die welke door het Pentagon naar voren is gebracht om Iran te straffen, zou verband houden met de herhaalde wens van de regering-Raisi om nucleair onderzoek te verrichten met het oog op de uitrusting van Teheran met de atoombom.

Demonstraties in China: Geënsceneerd door Marx en Engels?

Door Ralf Ruckus

Repressie van arbeidersprotesten bij Foxconn (Apple)

De protesten tegen de blokkades en het partijregime zijn al maanden aan de gang en verbinden verschillende sociale groepen. De regering heeft niet veel speelruimte.

De Centrale Banken veroorzaken inflatie. Waarom?

Bovenstaande foto van de Federal Reserve in 1930 verscheen o.a. bij een artikel dat als volgt begint:

“De Amerikaanse centrale bank, genaamd de Federal Reserve, werd opgericht in 1913. Niemand promootte deze instelling met de slogan dat ze oorlogen waarschijnlijker zou maken en zou garanderen dat bijna een half miljoen Amerikanen zouden sterven in de strijd in vreemde landen, samen met miljoenen buitenlandse soldaten en burgers.
Niemand wees erop dat deze instelling de Amerikanen in staat zou stellen, zonder belastingen, de vernietiging van steden in het buitenland te financieren en regeringen naar believen omver te werpen. Niemand zei dat de centrale bank het mogelijk zou maken dat de Verenigde Staten gedurende een hele eeuw in één van elke vier jaar op grote schaal oorlog voeren. Er werd nooit op gewezen dat deze instelling het voor de Amerikaanse regering mogelijk zou maken om een wereldrijk te vestigen dat het keizerlijke Rome en Groot-Brittannië in vergelijking daarmee goedaardig zou doen lijken.” (Llewellyn H. Rockwell Jr., War and Inflation, 2008)

Zelfs burgerlijke economen van het slag van Rockwell wezen al op het verband tussen inflatie en oorlog. Daarentegen verzwijgen de media wat de huidige inflatie te maken heeft met de oorlog in Oekraïne. En met de herverdeling van de wereld die zowel de direct of indirect deelnemende staten daarmee beogen. Wat we zien in Oekraïne is het voorzetten van de handelsoorlogen tussen de VS, China en Europa, met name Duitsland, met militaire middelen. Dit en wie deze oorlogen nu al betalen – vooral de proletarische klasse in alle landen van deze wereld – wordt duidelijk in onderstaand artikel.

Arbeidersstemmen

---

Tien jaar geleden redde de ECB eerst de monetaire unie [de Euro] van het uiteenvallen door haar poot stijf te houden en vervolgens stabiliseerde zij het systeem met lage rentetarieven en programma’s voor de aankoop van effecten ter waarde van miljarden. Dit heeft geleid tot een zeer scheve economische ontwikkeling. Zo is de DAX sinds 2011 met 290 procent gestegen – maar het Duitse bbp is in dezelfde periode slechts met ongeveer 13 procent gegroeid. Op 27 juli verhoogde de ECB de belangrijkste rentevoet voor het eerst in elf jaar met 0,5 procent – 0,25 procent was verwacht. Op 8 september verhoogde de ECB de rente opnieuw met een historische 0,75 procentpunt. Dit rook naar paniek en toonde de machteloosheid van de centrale bank. Maar waarom verhoogt de ECB eigenlijk het belangrijkste rentetarief te midden van een energieprijsschok en het begin van een recessie? Voor de context presenteren wij de volgende passages uit het crisisartikel in de huidige Wildcat.

Wildcat: Pelosi’s reis naar Taiwan en de nieuwe Intel fabriek in Maagdenburg

Het volgende artikel verscheen oorspronkelijk in het Duits op de website van het tijdschrift Wildcat (“Pelosis Trip nach Taiwan und die neue Intel-Fabrik in Magdeburg”). Ondanks zijn ecologische invalshoek geeft het artikel veel feiten die nuttig zijn voor het begrijpen van de huidige herstructurering van de internationale verdeling van productie en handel in volwaardige oorlogseconomieën van het Amerikaanse blok en het Chinees-Russische imperialistische blok in opbouw. Chips zijn essentiële onderdelen van allerlei soorten wapens.

English, German, Spanish

Photographer unknown, source.

Paul Mattick: Het gaat niet zo goed

A homeless man sleeps under an American flag blanket on a park bench in New York City.

Het gaat niet zo goed, of wel? In Oekraïne is Biden bereid, zo lijkt het, om tot de laatste Oekraïner te vechten, terwijl hij zich voorbereidt op de volgende oorlog met China. De helft van de bevolking van Afghanistan wordt met de hongerdood bedreigd, vooral sinds de regering van de VS beslag heeft gelegd op de miljarden aan Afghaanse staatseigendommen, bijeengeschraapt uit de verkoop van opium en Amerikaanse hulp, die in Amerikaanse banken zijn ondergebracht. De grenspatrouille wacht, met uitzettingsbevelen klaar, op achtduizend vluchtelingen die door Mexico naar de Amerikaanse droom sjokken, terwijl het Verenigd Koninkrijk worstelt om zijn ongewenste vluchtelingen naar Rwanda te verschepen.

Interimperialistische oorlog en het veronderstelde ‘verval van het kapitalisme’ – antwoord van C.Mcl.

We plaatsen hier een vertaling van het antwoord van C.Mcl. In een voetnoot maakt F.C. een opmerking over de manier waarop deze Pannekoek interpreteert, een interpretatie met verstrekkende consequenties.

Ondertussen, aan de achterdeur van Iran

Over het ontstaan van een Chinees-Russisch blok

English version

Ontmoeting van Zarif (l) en Lavrov (r) in Moskou

Na de geheimzinnige aanvallen op Saoudische olie-installaties, richten de media weer de aandacht op de Perzische Golf. Het was alweer een tijdje stil rond het machtsvertoon van Trump aan de voordeur van Iran. De Verenigde Staten zijn er niet in geslaagd om landen van de EU, zoals de altijd tegenstribbelende Duitsland en Frankrijk, en zelfs niet de voorheen trouwe bondgenoten Groot-Brittannië en Nederland, achter hun plannen te scharen om Iran verder in isolement te drijven. Tijdens de G7-top in augustus haalde Macron tevergeefs de Iraanse minister van buitenlandse zaken Zarif naar Biarritz in een poging om gesprekken tussen Teheran en Washington op gang te brengen. Volgens Macron wilden de G7 verdere escalatie (in de Perzische Golf) tegengaan en voorkomen dat Iran kernwapens verwerft. (¹) Daarnaast is het in het belang van landen van de EU om … de handel met Iran weer op gang te brengen, die wordt getroffen door Amerikaanse sancties sinds het vertrek van de VS uit de kerndeal met Iran. De verschillende en vaak tegengestelde standpunten van de landen van de G7, wijzen op de imperialistische spanningen tussen de grootmachten. En dit naast de toenemende spanningen tussen de VS en het niet bij de G7 aangesloten Rusland en China.

Stalin-Lenin-Trotsky en het staatskapitalisme

Van een Franstalige lezer ontving ik een aantal vragen, die ik hier graag in vertaling beantwoord omdat ze van meer algemeen belang zijn.

“Hallo. Uw website is zeer interessant. Bent u van de communistische linkerzijde? Plaatst u Mao op hetzelfde niveau als Stalin als het gaat om despotisme?

Wat vindt u van de theorie van misvormde en ontaarde arbeidersstaten die door veel Trotskistische groepen worden verdedigd? Is het belachelijk om een regime een arbeidersstaat te noemen vanwege het overheersen van het publieke eigendom van de productiemiddelen? (…)”

De zigzag-koers van het Duitse imperialisme

Merkel, steeds meer in het nauw, of overwinning op Seehofer?

De politieke crisis die de Duitse bourgeoisie in haar greep houdt – op zijn minst sinds de verkiezingen van 2017 – roept vragen op hoe Duitsland reageert op spanningen in de wereld. In de huidige chaotische situatie kan geen sprake zijn van een definitieve analyse. Dit artikel beperkt zich noodgedwongen tot het aangeven van enkele hoofdlijnen. Ik zal proberen een historisch materialistisch kader te geven voor een analyse in omstandigheden waarin de Duitse bourgeoisie nog verdeeld is ten aanzien van het bepalen van haar antwoorden op de actuele en de komende economische crisis, op haar binnenlandse politieke impasse en op de verschillende opties die de verhoudingen tussen staten in de wereld lijken te bieden. Dit kader is ontleend aan de analyse van de Hollandse Communistische linkerzijde in een soortgelijke situatie, namelijk een terugblik van Anton Pannekoek tijdens de Eerste Wereldoorlog. Een andere hoofdlijn in dit artikel bestaat uit een poging om de implicaties te begrijpen van een achterliggende verandering in de geopolitieke verhoudingen sinds het aanbreken van wat de Communistische Internationale de ‘periode van oorlogen en revoluties’ noemde: de opkomst van Azië en met name van China. De grote lijnen van een analyse die ik hier zal schetsen vragen nog om concretisering, om nadere invulling met feitenmateriaal en vooral om aan toetsing aan de feiten. In dit opzicht sluit ik aan bij de analyses van de ICGL en met name van Nuevo Curso die vertaald zijn in het Nederlandse blog Arbeidersstemmen, het Duitse blog Arbeiterstimmen en in A Free Retriever’s Digest.

Zes economische indicatoren die de recessie aankondigen

20.06.2018. Artikel van het Spaanse blog Nuevo-curso (1), in het Frans vertaald en aangevuld door Robert Bibeau.

De VS, een ondergaande wereldmacht

Zes economische indicatoren die de recessie aankondigen

BBP per inwoner van de VS

De algemene tendens van de kapitalistische economie is een daling van de gemiddelde winstvoet. Dit komt vooral naar voren in een neerwaartse trend in de groei van het BBP per hoofd van de bevolking.

Protectionisme en ‘globalisering’ hebben dezelfde oorsprong: de crisis van het kapitaal

Ondanks dat het al ruim een maand geleden geschreven is, analyseert het volgende artikel  op heldere wijze de handelsoorlog in het kader van de zich wijzigende verhouding tussen de imperialistische grootmachten. Zie ook Van de Nieuwe Zijderoute tot de As Rusland-China.

Zijn de “globalisering”, de vrijheid voor kapitaal en goederen om zonder belemmeringen van het ene einde van de aarde naar het andere te gaan, zonder de handel te beperken en de wonderbaarlijke effecten ervan, tot een einde gekomen? Kijkend naar wat er recentelijk is gebeurd, lijkt het erop dat een ideologie en, nog meer, een van de levenswijzen ​​van het kapitaal tot een einde is gekomen. Het lijkt erop dat de bourgeoisie, of op zijn minst een deel ervan,een kledingstuk uit de kast heeft gehaald dat het al heel lang niet meer draagt, wat nodig was in een moeilijker klimaat en de stormen die ermee gepaard gingen. 

Recente strijd in Vietnam

Begin juni kwamen in Vietnam protesten op tegen de plannen voor nieuwe “speciale economische zones” in heel Vietnam. Het plan is dat buitenlandse bedrijven in deze gebieden 99 jaar lang grond zouden kunnen pachten volgens nieuwe regels.

Precies vier jaar geleden, in mei 2014, braken in China anti-Chinese protesten uit, toen China een boorplatform plaatste in een omstreden deel van de Zuid-Chinese Zee. Deze protesten resulteerden er in dat honderden fabrieken werden aangevallen of afgebrand. Verschillende mensen kwamen om en duizenden werden gearresteerd. Later werd ontdekt dat de overgrote meerderheid van de aangevallen fabrieken feitelijk niet het eigendom waren van iemand uit het vasteland van China. Veel aangevallen bedrijven waren Koreaans, Taiwanees, Japans of Singaporees. Bijna honderd Chinezen raakten gewond en minstens één werd gedood.

ICGL: De Amerikaanse terugtrekking uit de nucleaire deal met Iran: een stap op weg naar de algemene imperialistische oorlog

Het besluit van Trump om een ​​einde te maken aan het nucleaire verdrag met Iran is een belangrijke stap in de ontwikkeling van de ‘internationale betrekkingen’, dat wil zeggen, de imperialistische rivaliteiten. De gevolgen zijn niet alleen het risico van een onmiddellijke uitbreiding van oorlogen in het Midden-Oosten, wat meteen werd bevestigd door de directe confrontatie tussen de Iraanse en Israëlische strijdkrachten in de nacht van 9 op 10 mei. Maar bovenal [het risico] van de versnelde escalatie van de spanningen tussen de grote imperialistische machten en de toenemende verscherping van centrale imperialistische polarisatie tussen de Verenigde Staten en het vasteland van Europa. Het is een waar ultimatum dat de Amerikaanse bourgeoisie alle rivalen stelt … en vooral de Europeanen. De Amerikaanse ambassadeur in Duitsland zei meteen: “Duitse bedrijven die zaken doen in Iran, moeten onmiddellijk hun handel stopzetten!” (Geciteerd in Der Spiegel van 9 mei).

Marx bezoekt Foxconn

Op de Chuang-website verscheen de Engelse vertaling van een stripverhaal dat onlangs werd verspreid onder werkers in de elektronica in de Pearl River Delta. In de strip mengt Marx zich onder de arbeiders van Foxconn en vraagt ​​zich af wat er in 199 jaar na zijn geboortedag is veranderd.

Hier volgt de vertaling van het beleidende commentaar door Victor Grant.

China: Is het protest van de arbeiders bij Volkswagen beëindigd?

Ongelijke beloning voor werknemers in vaste dienst en uitzendwerkers bij VW-China

English original:  Has the Workers’ Protest at FAW-VW Ended?

Door Xia Nü

Einde van 2017 leek het een jaar oude protest van uitzendkrachten voor gelijke beloning bij de Changchun-fabriek van FAW-VW te zijn afgelopen. Op 21 december bood FAW-VW plotseling alle uitzendkrachten vijfjarige contracten aan, waarbij als voorwaarde werd gesteld dat werknemers zouden verklaren dat alle beloningskwesties tijdens hun dienstverband via het uitzendbureau waren opgelost. (1) Voor degenen die deze zaak sinds 2016 hebben gevolgd  blijven vragen over: Hebben alle werknemers het contract geaccepteerd? Hebben ze allemaal de eis tot compensatie opgegeven? Heeft FAW-VW deze keer andere concessies gedaan? Zijn er juridische procedures in behandeling? Voor antwoorden op deze vragen moeten we terugblikken op de protesten en de daaropvolgende veranderingen. [Zie VW-China “De Duitsers laat het koud. We moeten zelf strijd voeren!”; vertaler]

Er waren ongeveer 3500 uitzendkrachten werkzaam in de FAW-VW’s fabriek in Changchun toen het protest begon. Van hen namen 1.028 openlijk deel aan het collectieve protest, wat betekent dat ze de verklaring hebben ondertekend om een juridische procedure tegen het bedrijf te starten. Sommigen van hen namen ook deel aan een demonstratie buiten de fabriek. Meer dan 2000 uitzendkrachten namen niet deel aan het protest, maar hadden er wel voordeel van. Er werden verschillende maatregelen genomen tegen de protestactie van de arbeiders: het posten van werknemers op sociale media werd geblokkeerd en het management werkte samen met de politie om vertegenwoordigers van werknemers te criminaliseren. Naast deze acties om het protest te ondermijnen, lanceerde FAW-VW twee rondes van werving van tijdelijke werkkrachten. Dit markeerde een belangrijke verschuiving in de strijd.

VW-China “De Duitsers laat het koud. We moeten zelf strijd voeren!”

“Hetzelfde werk, ongelijke lonen!” arbeidersleuzen buiten VW-fabriek in Changchun

For German original and English translation see gongchao.org.

Het artikel laat zien hoe uitzendkrachten en arbeiders met tijdelijke contracten zowel in China als in Duitsland strijd voeren tegen VW voor gelijke beloning en voor vaste contracten, hoe VW-arbeiders in Portugal en in Polen zich verzetten tegen weekend-werk. Dit alle speelt zich af tegen de achtergrond van het sjoemel-diesel schandaal en de daardoor versnelde omschakeling van VW op elektrische auto’s … op kosten van de arbeiders. Tegelijkertijd wordt duidelijk hoe het kapitaal wereldwijd samenhangende productieketens heeft geschapen, maar tegelijkertijd gebruik maakt van de verdeling van de wereld in nationale staten en van de plaatselijke mogelijkheden tot repressie. De strijd van de arbeiders als een klasse die wereldwijd dezelfde belangen heeft, is tevens een strijd om het bewust worden van de zinloosheid van een beroep op de wetten die het kapitaal slechts in zijn eigen belang toepast, een beroep op ondernemingsraden die alleen gericht zijn op het ketenen van de werknemers aan de logica van de kapitalistische concurrentie, die b.v. staalarbeiders in Ijmuiden opzet tegen staalarbeiders in Dortmund, of Siemens-arbeiders in Hengelo tegen die in het oosten van Duitsland. Ook de overstap van Poolse arbeiders van de vakbond Solidariteit (die hen inkaderde na de zelfstandige bewegingen in de jaren 1980) naar weer een andere ‘basisvakbond’ laat zien dat nog vele illusies overwonnen moeten worden om plaats te maken voor zelfstandige organisatie voor eigen klassedoelen.
Tenslotte, lezers die Arbeidersstemmen een beetje kennen, zal duidelijk zijn dat wij niet spreken van een  “ineenstorting van het socialisme” in Oost-Europa (evenmin als van een ‘voormalig socialisme’ in China), maar van staatskapitalisme.

De vertaler
Zie Muziekvideo door de uitzendkrachten

China komt openlijk uit voor haar imperialistische ambities

Xi Jinping inspecteert de troepen tijdens een militaire parade

English original on the site of the ICT: China Openly Declares its Imperialist Ambitions

Op haar 19e congres vorige maand bevestigde de Chinese Communistische Partij de status van president Xi Jinping als de machtigste heerser sinds Mao door formeel zijn naam in de partijstatuten te schrijven. Zijn harde optreden tegen corruptie en afwijkende opvattingen hebben hem geholpen de macht te consolideren door rivalen uit te schakelen. De aanvaarding van “Xi Jinpings Gedachtengoed” [1] betekent dat elke twijfel aan de president nu zal worden gezien als een bedreiging voor de leidende positie van de Chinese Communistische Partij. Het in oktober 2017 bekend gemaakte zevenhoofdige leidende comité bevatte geen duidelijke opvolger, wat voor Xi de weg vrijmaakte om langer te regeren dan de komende vijf jaar.

Kapitalisme is crisis en oorlog

Uit het blad “Revolution or war“ vertalen we het volgende interessante artikel over de situatie in Frankrijk, die volgens deze groep model zou staan voor die in de hele wereld.
In het daaropvolgende commentaar volgt een kritiek op het idee in het artikel dat de burgerlijke klasse … de analyses van het artikel deelt.
Tenslotte vindt de lezer de aankondiging van een discussiebijeenkomst.

Alleen door het kapitalisme te vernietigen, kan het internationale proletariaat crisis en oorlog tegenhouden ​

1917: Rusland, de zwakste schakel in de imperialistische keten

De opeenvolging van ongeëvenaarde gebeurtenissen en allerlei omwentelingen die de kapitalistische wereld sinds de Charlie Hebdo aanslagen in Parijs in januari 2015 dooreen schudden (om een willekeurige een begrenzing in de tijd te geven), is de uitdrukking van de tegenstellingen van kapitalisme en de impasse waarin dit de gehele mensheid brengt. En meer direct is ze het product van de economische crisis van 2008 en het onvermogen van het wereldwijde kapitalisme om zelfs maar een ​​tijdelijk antwoord te geven dat “de economische machine echt op gang zou kunnen brengen”. Al deze tegenstellingen leiden onvermijdelijk tot de algemene imperialistische oorlog als hun voortgang niet wordt opgehouden door de revolutionaire strijd van het internationale proletariaat. Deze tegenstellingen drijven elke dag een beetje meer de verschillende heersende klassen tot een wanhopige en steeds meer verwoede strijd om hun economische en imperialistische belangen te verdedigen tegen hun rivalen en tegen hun eigen proletariaat. Crisis en oorlog doen zich nu tegelijkertijd voor, voeden elkaar zodanig dat het internationale proletariaat nu net zo rechtstreeks de prijs moet betalen in een achteruitgang van levens- en arbeidsomstandigheden, zowel voor de kapitalistische crisis als voor de imperialistische oorlogsvoorbereidingen – wanneer het niet al direct fysiek de gevolgen daarvan voelt.

Loren Goldner: Betrekkingen tussen de VS en China in de tijd van Trump

De volgende interessante discussiebijdrage is door ons vertaald van Break their Haughty Power, Goldners persoonlijke website.

Trump versus Kim Jong-un: géén werkelijke oorlogsdreiging?

Als je gerust gesteld wil worden dat er géén werkelijke oorlogsdreiging bestaat tussen de Verenigde Staten en Noord-Korea, stop dan met lezen. Overal verschijnen verhaaltjes dat het slechts gaat om loze dreigementen van Noord-Korea en bluf-twitters van de clown Trump die tegenwoordig het Witte Huis bewoont. Het zou zowel Trump als Kim gaan om boodschappen voor binnenlands politiek gebruik. Dat is zeker waar. Maar de verschuivingen van de imperialistische verhoudingen in de wereld zijn minder geruststellend. De kwestie Korea is slechts één van meerdere conflicthaarden die kunnen leiden tot een botsing tussen de Verenigde Staten en de opkomende wereldmacht China.

Myanmar: opstand in een fabriek in Rangoon

Uit het Engels vertaald artikel “Notes on a factory uprising in Yangon” geplaatst door de Chinese groep Chuang.

Soe Lin Aung onderzoekt de staking (of rel) tegen een H&M-leverancier in Myanmar, die zich in Chinese handen bevindt. Daarbij gaat ze verder dan wat kranten schrijven en onderzoekt de plaatselijke context en de bredere politieke betekenis.

Een rel die was voorspeld

Vorige maand vond een staking plaats in een confectiefabriek in Chinese handen aan de rand van Yangon (Nederlands: Rangoon), de voormalige hoofdstad en het belangrijkste industriegebied van Myanmar. De lange duur van het conflict leidde tot verbittering, die zich uitte in een korte belegering van de fabriek. Op 23 februari trokken honderden arbeiders op naar de Hangzhou Hundred-Tex Garment fabriek, beschadigden fabrieksvoertuigen, sloegen ruiten in, vernielden van machines, vielen de Chinese manager aan, en namen zeven Chinese opzichters in gijzeling. Na een reddingsoperatie door de politie op verzoek van de Chinese ambassade, werden de gijzelaars vrijgelaten, en vijf arbeiders werden gearresteerd. Deze rel, zo meldden media-verslagen, volgde op een maandenlange staking wegens 15 maanden van onbetaalde overuren, die had geleid tot het ontslag van de vakbondsleider van de fabriek. Een arbeider meldde dat “de meeste van de arbeiders tijdens de opstand zichzelf niet meer in de hand hadden”. Een bedrijfsexterne vakbondsleider zei dat de arbeiders “zagen dat er geen beweging in de zaak kwam – en toen tot uitbarsting kwamen.”

Het agrarische vraagstuk, een gepasseerd station?

Miljoenen mensen worden bedreigd met de hongerdood.

Dit verschrikkelijke nieuws dat ons dagelijks bereikt, staat in schril contrast met de enorm toegenomen productiviteit van de landbouw.

Daarnaast wordt steeds duidelijker dat de agrobusiness verwoestende uitwerkingen heeft voor zowel de aarde, de landarbeiders en de voedselveiligheid.

De voorheen door ‘links’ aangedragen oplossingen van ofwel verdeling van de grond onder de boeren, ofwel nationalisatie van de grond, hebben deze tegenstelling tussen wat technisch mogelijk is, en wat maatschappelijk en politiek ‘realistisch’ is, niet kunnen doorbreken.

Trumpisme als historisch keerpunt – 12 stellingen

 

Trump drukt Dollars voor oorlogen

English version.

Onderstaande stellingen werden al op 28-1-2017 geformuleerd.

Tot nu toe bevestigt de ontwikkeling van de binnen- en buitenlandse politiek van de VS de tendens naar verhevigde oorlogsvoorbereidingen.

Daarom publiceer ik nu deze stellingen als bijdrage tot de discussie onder arbeiders en binnen het proletarisch-internationalistische milieu.

De Chinese arbeidersklasse in de wereldwijde kapitalistische crisis: Revolutionaire Massastaking of een Nieuwe Bureaucratische Inkapseling?

door Loren Goldner 

Stellingen

1.

Het regime dat in 1949 door de Chinese Communistische Partij in 1949 werd ingesteld, was geen ‘staatskapitalisme’, en nog minder een ‘arbeidersstaat. Het was, net als de Sovjet-Unie, en na 1945 haar Oosteuropese satellieten, een ‘overgang naar het kapitalisme’, een ‘burgerlijke revolutie met rode vlaggen’, een voorbereiding op volledige toetreding tot de wereldmarkt wanneer de omstandigheden dat zouden toelaten of vereisen. Het stalinistische model dat was overgenomen van de Sovjet-Unie, omvatte een gesloten economie, door de staat geleide technocratische planning, staatscontrole op de buitenlandse handel en de valuta, en strikte controles op de trek van de plattelandsbevolking (aanvankelijk 80%) naar de steden. Deze controles waren als een ‘duveltje in een doosje’ gericht op het onderdrukken van de werking van de kapitalistische waardewet, zowel extern met betrekking tot de wereldmarkt, als intern ten aanzien van de ‘anarchie’ van de concurrentie tussen bedrijven, die (net als in de Sovjet-Unie) in de ondergrondse economie opereerden. De opkomende kapitalistische klasse bevond zich in de ‘wachtkamers’ van de staatsbureaucratie.

Propagandaposter romantiseert de Volkscommunes. Let op de mini-staalovens in de achtertuin.

Over het scherm rolden … (november 2016)

De Derde Wereldoorlog:
Van de Nieuwe Zijde Route tot de as Rusland-China.

Op internet verschijnen meer actuele bijdragen tot de zelfstandige arbeidersstrijd dan we kunnen vertalen in het Nederlands. In deze rubriek presenteren we met enige regelmaat de meest interessante van deze webteksten.

Vrienden voor het leven?

In het ‘linkscommunistische’ en ‘radencommunistische’ milieu wordt opvallend weinig aandacht besteed aan de inmiddels gegroeide toenadering tussen Rusland en China. Beide grootmachten hebben zich zodanig verwijderd van de Verenigde Staten dat in pro-Amerikaanse bronnen wordt gesproken van een As Rusland-China (zie b.v. het artikel in World Affairs Journal dat we in het volgende samenvatten). Het gebruik van het woord As verwijst naar de As Rome-Berlijn-Tokio die in Tweede Wereldoorlog vocht tegen de Geallieerden. Amerikaanse bronnen plaatsen de As Rusland – China uitdrukkelijk in het kader van oorlogsvoorbereidingen. Pro-Russische en pro-Chinese bronnen (inclusief door hen gesteunde lobby’s) benadrukken daarentegen het ‘vreedzame karakter’ van de Russisch-Chinese toenadering, de economische voordelen die het Chinese initiatief van de Nieuwe Zijde Route kan brengen voor met name regio die in problemen zijn gekomen door het neoliberalisme (zie b.v. Nieuwe Zijderoutes voor vrede door handel en ontwikkeling).