Door Ph. BOURRINET
De radenbeweging in Rusland & Finland, Duitsland, Oostenrijk & Hongarije, 1917-1919. Deel 3/4
Maand: oktober 2023
De arbeidersklasse en de oorlog Israël – Palestina
Door Fredo Corvo en Aníbal
Engels, Frans, Duits, Spaans, Italiaans en Portugees (Brazil)
Naast de zich schijnbaar eindeloos voortslepende oorlog in Oekraïne en het toenemende aantal bloedbaden in de wereld die nauwelijks nog in de media verschijnen, is de zoveelste oorlog uitgebarsten in en rond de staat Israël. De burgerlijke en de ‘sociale’ media presenteren de wreedheden à la carte en garneren ze in talkshows en tweets met burgerlijke begrippen die al lang hun betekenis hebben verloren: aanval en verdediging, land en volk, oorlogsrecht, vrede, nationale zelfbeschikking, nationale eenheid, democratie, mensenrechten, enz. De links(burgerlijk)e organisaties hebben alle weer hun plekje gezocht in de ideologische deelname aan de ene of aan de andere kant van de frontlijn. Anderzijds hebben diverse publicaties die zich beroepen op de historische Italiaanse Communistische Linkerzijde verklaringen uitgegeven over de oorlog tussen Israël en Hamas.[1] Daarin nemen ze in veruit de meeste gevallen een proletarisch internationalistisch standpunt in. In het kort:
- Beide kanten van de oorlog, zowel Israël als Hamas, zijn burgerlijk, kapitalistisch en imperialistisch.
- De arbeidersklasse zowel in Israël als in de Gazastrook heeft geen belang bij deze interimperialistische oorlog waarvan zij de prijs betaalt in mensenlevens, verwondingen, oorlogstrauma’s en verhoogde uitbuiting en onderdrukking.
- De arbeidersklasse kan haar eigen belangen slechts verdedigen door zelfstandige strijd tegen de eigen bourgeoisie; revolutionair defaitisme.
[Israël-Hamas] De kapitalistische dodenwereld
Eerder verschenen op Internationalist Perspective en in Salon van Sisyphus
Op 7 oktober, de eerste dag van de sadistische ravage van Hamas, grepen de Israëlische autoriteiten naar de microfoons om de wereld te verklaren dat dit Israëls 9/11 was. En inderdaad, er zijn enkele opvallende overeenkomsten. Tussen de tactieken en doelen van Al Qaeda en Hamas, maar ook tussen de imperialistische kansen die hun acties creëerden voor de VS en Israël.
Lees verder “[Israël-Hamas] De kapitalistische dodenwereld”De radenbeweging in Rusland & Finland, Duitsland, Oostenrijk & Hongarije,1917-1919. Deel 2/4
Door Ph. BOURRINET
II. De burgerlijke strategie en de reactie van de arbeiders- en soldatenraden in Europa, 1917-1918
[De sociaaldemocratie als middel om het proletariaat te ontwapenen]
In Rusland, Duitsland, Oostenrijk en Hongarije vertrouwden de heersende klassen op de reformistische en “centristische” sociaaldemocratie om de raden van hun doel af te leiden: het grijpen van de macht, als resultaat van een onstabiele situatie van dubbele macht.
Lees verder “De radenbeweging in Rusland & Finland, Duitsland, Oostenrijk & Hongarije,1917-1919. Deel 2/4”Oorlog Israël-Hamas: gezien vanuit proletarisch internationalisme?
Voorzover bekend, verschijnen er nauwelijks artikelen in het nederlands over de oorlog Israël-Hamas die uitgaan van het proletarisch internationalisme. Een engelstalig overzicht van wat er in andere talen verschijnt, is te vinden in New from internationalist sites. Niet het beste artikel – maar wel in het nederlands – is van de sekte IKS: Israël noch Palestina. Arbeiders hebben geen vaderland!. We bevelen dit artikel aan bij onze lezers bij gebrek aan beter. Voor twee korte kritieken, volgt hier een vertaling van enkele commentaren uit “New from internationalist sites”.
Lees verder “Oorlog Israël-Hamas: gezien vanuit proletarisch internationalisme?”De radenbeweging in Rusland & Finland, Duitsland, Oostenrijk & Hongarije,1917-1919. Deel 1/4
Door Ph. BOURRINET
“Een opstand door de massa’s van het volk heeft geen rechtvaardiging nodig. Wat er gebeurd is, is een opstand, geen samenzwering. We hebben de revolutionaire energie van de arbeiders en soldaten van Petrograd gestimuleerd”.
TROTSKI, 25 oktober 1917.
“De strijd voor het socialisme is de meest geweldige burgeroorlog die de wereldgeschiedenis ooit heeft gezien, en de proletarische revolutie moet de noodzakelijke uitrusting voor deze burgeroorlog voorbereiden, ze moet leren die te gebruiken — om te strijden en te winnen.
Zo’n uitrusting van de compacte werkende massa van het volk met de hele politieke macht voor de taken van de revolutie, dat is de dictatuur van het proletariaat en dus de ware democratie. […] De “Spartakusbund” zal nooit aan de macht komen anders dan door de duidelijke, ondubbelzinnige wil van de grote meerderheid van de proletarische massa in Duitsland, nooit anders dan op grond van haar bewuste instemming met de opvattingen, doelen en strijdmethoden van de “Spartakusbund”.
Rosa LUXEMBURG, Wat de Spartakusbund wil. Programma van de KPD, dec. 1918.[1]
“De vernietiging van de bourgeoisie als heersende klasse als klasse is een lang en moeilijk proces, waar zij zo sterk is als in Duitsland; de regeringsmethode van de meerderheidssocialisten en de aarzelende halfheid van de onafhankelijken zijn beide een deel van de geestelijke macht van de burgerlijke klasse over het opkomend proletariaat.”.
Anton PANNEKOEK, mei 1919. [2]
“… het zou een grote vergissing zijn om te geloven dat we vrede kunnen sluiten met kapitalisten in het buitenland, terwijl we thuis tegen onze eigen kapitalisten willen vechten. Ik geloof dat er op dit punt geen meningsverschillen kunnen bestaan: ons doel en onze taak is de vernietiging van het kapitalisme, de meest meedogenloze en onverbiddelijke onderdrukking“.
Tibor SZAMUELY, 19 juni 1919, als antwoord op Béla Kun’s
zoektocht naar een compromis met Clemenceau en de Entente. [3]
Bloedbad in opmars in Israel en Gaza
Hamas heeft een massaal offensief ontketend van bomaanslagen, ontvoeringen gepaard met intimidatie en het neerschieten van burgers in het zuiden van Israël. Het eerste resultaat: honderden gijzelaars, 960 burgerdoden – waaronder 260 jongeren die werden opgepakt en afgeslacht tijdens een rave – en 2.000 gewonde Israëli’s en 413 doden en 2.500 gewonden in het antwoord van het Israëlische leger in Gaza. In de woorden van Netanyahu “stevenen we af op een lange en uitputtende oorlog” die zich met de hulp van Hezbollah dreigt uit te breiden naar de grenzen van Israël met Libanon en Syrië.
Lees verder “Bloedbad in opmars in Israel en Gaza”1956, de Hongaarse arbeidersopstand
Bijna 70 jaar geleden brak een van de grootste arbeidersopstanden van de twintigste eeuw uit. De nieuwe lagen van de bourgeoisie die sinds 1989 in Hongarije aan de macht zijn, maakten van de datum van de opstand (23 oktober 1956) al snel een “feest van nationale en republikeinse eenheid”, om zo de proletarische specificiteit ervan te ontkennen.
Deze arbeidersopstand trof de mensen door zijn intensiteit en veroorzaakte een aanzienlijke opschudding in de stalinistische communistische partijen van West-Europa. Voor het eerst sinds de arbeidersopstanden in Oost-Berlijn en Poznań (Polen) verspreidde een arbeidersopstand tegen de Partijstaat en zijn Sovjet-“dekmantel” zich over een heel land.
In 1919 vond in Hongarije een 133 dagen durende revolutie van arbeidersraden plaats onder de zeer twijfelachtige en bijna dictatoriale leiding van Bela Kun, een voormalige (en zeer middelmatige) vakbondsbureaucraat. De radenrepubliek zoals Bela Kun zich die voorstelde, was in woorden een republiek waarin de raden de politieke macht in handen had, en in werkelijkheid een republiek waarin de vakbonden een orgaan waren voor de wederopbouw en het economisch beheer van de staat en geen echt machtsorgaan van onderop.2
In oktober en november 1956 verscheen er een leuze die de ter ziele gegane Radenrepubliek leek over te nemen, maar deze bekritiseerde: “de werkelijke macht aan de arbeidersraden”. Haastig, verspreid en vaak verward, begon deze slogan toegepast te worden. De beweging werd echter al snel verpletterd door Sovjettanks. Deze verplettering, die uiteindelijk impliciet werd goedgekeurd door de Westerse mogendheden, het Joegoslavië van Tito en openlijk door China, werd overschaduwd door de Suezcrisis, die de spontane opstand van de Hongaarse arbeiders op de achtergrond plaatste, tot grote opluchting van Frankrijk en Groot-Brittannië, die hun troepen naar het kanaal hadden gestuurd om Israël te steunen en vooral om het zeeverkeer door het Suezkanaal en de Rode Zee te controleren.
Zie verder Ph. Bourrinet, “Orde heerst in Boedapest”. Oktober 1956: de Hongaarse arbeidersopstand. (2006, 2013)
2 x de automobielstaking in de VS
In vervolg op Naar een heropleving van de strijd in de VS? plaatsen we hier nog twee artikelen over de automobielstaking in de VS, verschenen in internationalistische publicaties. Alle drie artikelen spreken elkaar op belangrijke punten tegen. We nodigen de lezers uit om commentaar te leveren.
Lees verder “2 x de automobielstaking in de VS”Wat gebeurde in Polen 1970-71, 1976, 1980-81?
Wanneer de jongste generatie al gehoord heeft van de arbeidersstrijd in Polen dan is het dat begin jaren 1980 de ‘vrije vakbond’ Solidarnosç een einde maakte aan het Stalinistische regime in Polen. Onbekend zijn de drie bewegingen van steeds sterkere arbeidersstrijd waarop Solidarnosç naar boven is gedreven, en … waaraan Solidarnosç een einde maakte.
De volgende tekstenbundel bevat waardevol materiaal voor de nadere bestudering van de klassenstrijd in Polen, die het hoogtepunt vormde van de internationale proletarische heropleving van de jaren 1960 en 1970: De arbeidersstrijd in Polen 1970-’71, 1976, 1980-’81.
arbeidersstemmen 