Zelfstandige arbeidersstrijd voor een menselijke wereld – zonder oorlog, zonder terreur, zonder kapitaal, zonder staat. De arbeiders hebben geen vaderland. Alle macht aan de arbeidersraden.
De permanente manoeuvres maken deel uit van de “spookoorlog” die wij momenteel meemaken.
Oekraïense soldaten met Grad raketwerpers.
Hoe gespannener de situatie met Rusland, terwijl de VS probeert zijn hegemonie over Europa duidelijk te maken, hoe meer Frankrijk en Duitsland tegen de VS reageren… en hoe meer de breuklijnen binnen de EU zelf tussen de Frans-Duitse kern en de landen die dichter bij Washington staan uit elkaar beginnen te lopen. Het echte slagveld in de “spookoorlog” van deze weken is de EU, die het doelwit is van de dubbele aanval van Poetin en Biden.
Roufos interviewt Slobodian over zijn recente studie van het globalisme. We zijn het uiteraard niet eens met zijn pleidooien voor een sociaal-demokratisch links, maar Slobodian onthult meesterlijk de burgerlijk-wetenschappelijke lobbies achter neo-liberalisme, rechts populisme en Trumpisme en de grenzen van deze economische politiek.
Uit het blad “Revolution or war“ vertalen we het volgende interessante artikel over de situatie in Frankrijk, die volgens deze groep model zou staan voor die in de hele wereld.
In het daaropvolgende commentaar volgt een kritiek op het idee in het artikel dat de burgerlijke klasse … de analyses van het artikel deelt.
Tenslotte vindt de lezer de aankondiging van een discussiebijeenkomst.
Alleen door het kapitalisme te vernietigen, kan het internationale proletariaat crisis en oorlog tegenhouden
1917: Rusland, de zwakste schakel in de imperialistische keten
De opeenvolging van ongeëvenaarde gebeurtenissen en allerlei omwentelingen die de kapitalistische wereld sinds de Charlie Hebdo aanslagen in Parijs in januari 2015 dooreen schudden (om een willekeurige een begrenzing in de tijd te geven), is de uitdrukking van de tegenstellingen van kapitalisme en de impasse waarin dit de gehele mensheid brengt. En meer direct is ze het product van de economische crisis van 2008 en het onvermogen van het wereldwijde kapitalisme om zelfs maar een tijdelijk antwoord te geven dat “de economische machine echt op gang zou kunnen brengen”. Al deze tegenstellingen leiden onvermijdelijk tot de algemene imperialistische oorlog als hun voortgang niet wordt opgehouden door de revolutionaire strijd van het internationale proletariaat. Deze tegenstellingen drijven elke dag een beetje meer de verschillende heersende klassen tot een wanhopige en steeds meer verwoede strijd om hun economische en imperialistische belangen te verdedigen tegen hun rivalen en tegen hun eigen proletariaat. Crisis en oorlog doen zich nu tegelijkertijd voor, voeden elkaar zodanig dat het internationale proletariaat nu net zo rechtstreeks de prijs moet betalen in een achteruitgang van levens- en arbeidsomstandigheden, zowel voor de kapitalistische crisis als voor de imperialistische oorlogsvoorbereidingen – wanneer het niet al direct fysiek de gevolgen daarvan voelt.Lees verder “Kapitalisme is crisis en oorlog”→
In diverse Londense ziekenhuizen zijn sinds dit voorjaar zo’n 750 schoonmakers, beveiligers en portiers in staking. Zij behoren tot de laagst betaalde arbeiders in het Verenigd Koninkrijk. Volgens een rapport uit 2014 van de Equality and Human Rights Commission, worden de meer dan 8 miljard Pond aan omzet van de sector van commerciële schoonmaak opgebracht door zo’n half miljoen vrijwel onzichtbare arbeidskrachten. Het zijn meestal vrouwen, merendeels gekleurd, afkomstig uit Oost en West Afrika. Velen werken op informele basis zonder enige baanzekerheid. Dat bracht tot nu toe met zich mee dat de angst hun baan te verliezen, hen afhield van acties voor verbetering van hun levensomstandigheden. Het is veelbelovend voor de arbeidersstrijd, niet alleen in Groot-Brittannië, maar ook die in heel Europa, dat dit deel van het proletariaat nu in beweging is gekomen. Lees verder “GB: veelbelovende ziekenhuisstaking”→
Enkele kameraden uit Frankfurt die een solidariteitsnetwerk willen opzetten, namen onlangs contact met ons op. Zij benaderden ons met enkele concrete vragen 1. We willen deze gelegenheid aangrijpen om meer in het algemeen te reflecteren op de beperkte ervaringen met ons initiatief tot het werken aan een solidariteitsnetwerk tot nu toe, en op de politieke richting die we willen inslaan. We doen dit tegen de huidige achtergrond van na de ‘Corbyn-gekke’ verkiezingen en een toename van politieke activiteiten richting Labour Party. Het eerste deel van deze tekst legt uit wat ons verzet was tegen de gerichtheid op verkiezingsactiviteiten, onverschillig of dat nu gaat via de machinerie van Labour, of in de meer postmoderne vorm van ‘communalisme’ 2. Ondanks het feit dat plaatselijk in ons gebied het verkiezingscirkus minder invloed had, omdat de meeste arbeiders hier hoe dan ook niet mogen stemmen. En als alternatief voor deze electorale omslag, concentreert het tweede deel zich op onze politieke voorstellen voor een plaatselijk gewortelde klasseorganisatie. (…). Lees verder “U.K. in tijden van illusies over ‘Labour’: van solidariteitsnetwerken naar klasseorganisatie”→
Veel mensen verlangen wanhopig naar strijd voor een betere wereld, maar voelen zich geïsoleerd en onzeker waarop ze hun politieke actie zullen richten. We denken dat we moeten ingrijpen, om ons heen kijken, groeien, ons mengen onder de mensen en ons bemoeien met de dagelijkse gang van zaken, met een warm hart en een koel hoofd, de blik vooruit gericht ….
Via Angry Workers of the World ontdekte ik een website die ook voor arbeiders in Nederland interessant kan zijn. “London Rebel Drivers” is een blog, een website en een forum van en voor flexwerkers in de Londense logistiek / vervoerssector, met name pakjes- en maaltijdenbezorgers. Hier volgt een korte presentatie en een verslag van een actie.
Staking van koeriers bij Deliveroo. Foto: Jamie Woodcock
Op internet verschijnen meer actuele bijdragen tot de zelfstandige arbeidersstrijd dan we kunnen vertalen in het Nederlands. In deze rubriek presenteren we met enige regelmaat de meest interessante van deze webteksten.
“Groot-Brittannië danst de Brexit-limbo” door Tony Norfield, verschenen in The Brooklyn Rail.
Is een revolutie mogelijk in de 21ste eeuw? Zeven stellingen van Angry Workers (UK), gepubliceerd op Libcom.org.
Begin van een debat, “De rol en de structuur van de revolutionaire organisatie” door Battaglia Comunista, gepubliceerd door ICT / CWO.
Op internet verschijnen meer actuele bijdragen tot de zelfstandige arbeidersstrijd dan we kunnen vertalen in het Nederlands.
In deze rubriek presenteren we de meest interessante van deze webteksten.
Van stakingen in Frankrijk en Nuits Debout tot Brexit.
Henri Simon over arbeidsmigratie als bedrijfstak
Robin Goodfellow over de afzetting van president Dilma Rousseff van Brazilië
Wat betekent de Brexit voor de arbeidersklasse? Dat wil zeggen, niet alleen voor de arbeiders in Groot Brittanniē, of die in de Europese Unie, maar wereldwijd. De uitslag van het referendum is overduidelijk in strijd met de belangen van de overgrote meerderheid van het Britse kapitaal. Zien we daarom een verzwakking van het kapitaal? Is de politieke elite verslagen, die geholpen door Goldman-Sachs, smeekte om “Blijf” te stemmen, van de meerderheid van de Conservatieve partij tot Labour, en van de Anglicaanse kerk tot de BBC?
Waar zijn de Britten mee bezig? Op 23 juni zullen ze in een referendum stemmen over de vraag of ze in de Europese Unie moeten blijven, waartoe zij sinds 1973 hebben behoord. Het komt zelden voor dat een huwelijk van meer dan veertig jaar ten einde komt, in het bijzonder door de beslissing van de partner die tweemaal een aanzoek moest doen. Natuurlijk, dit zijn relaties tussen landen, niet tussen mensen. Toch zal de Britse-Europese relatie er door worden beïnvloed, zelfs als de Britten “Blijf” stemmen in plaats van “Ga”, net alsof een van beide partners zou besluiten om voortaan in een aparte ruimte in hetzelfde huis te slapen. Om het besluit van de Britten nader te onderzoeken, bespreekt dit artikel een aantal belangrijke gebeurtenissen in de historische relatie en de ongebruikelijke positie van Groot-Britannië (GB) als Europese macht.Lees verder “BREXIT – een nieuw synoniem voor de crisis”→
arbeidersstemmen 